பகுதி - 20
நகுலனின் செயலில் திகைத்து, "மச்சான் டேய் ஏன்டா இப்படி?" என்று நிகிலன் பதற, சாவகாசமாக சட்டை கையை மடித்து விட்டவாறு அமர்ந்த நகுலன், "அந்த விக்ரம் பய ரொம்ப தான் பண்றான்டா.. நம்ம பேசறதை ஒட்டு கேட்க சொல்ல அவனுக்கு எவ்வளவு தைரியம் இருக்கனும்.. அதான் கேமராவை உடைச்சேன்.." என்றான் சாதாரணமாக..
கோவத்துடன் இவர்களிடம் வந்த அடியாள் ஒருவன், "யோவ் உனக்கு அறிவுனு ஒன்னு இருக்கா? இல்லையா?"என்று கத்த, நிறுத்து என்பதை போல் கையை தூக்கிய நகுலன், "எப்படி இருந்தாலும் சாக தானே போறோம்.. எதுக்கு சாகறப்ப கூட வருத்தப்பட்டுட்டு.. இப்படி தான் இருப்போம்.." என்றவனை படுபயங்கரமாக முறைத்தான் அந்த அடியாள்..
"ப்ச் இப்படி முறைச்சா எல்லாம் பயந்தற மாட்டோம்.. போ போ போய் உன் பாஸ் கிட்ட சொல்லு.. இன்னும் எத்தனை கேமரா வாங்கி வெச்சாலும் இப்படி தான் உடைப்பேனு.." என்ற நகுலனை என்ன செய்தால் தகுமென்று முறைத்தவாறு சென்றான்..
நொந்து போன நிகிலன், "டேய் ஏன்டா நீ வேற ஏழரையை ஆரம்பிக்கறே?" என்று கேட்க, "அவனுக பண்றது தப்பில்லனா நான் பண்றதும் தப்பில்ல மச்சி.." என்று கூறிய நகுலன் ஆறுதலாக அவன் தோளில் கையை போட்டான்..
********
தன்னையே தேவ் பார்த்திருப்பதை உணர்ந்த மகி புருவம் உயர்த்தி என்னவென்று வினவ, "இந்த கேஸ்ல நிறையா பேரு சம்பந்தப்பட்டு இருக்காங்க தான் அதுல உனக்கு ரொம்ப வேண்டியவங்க ஒருத்தரும் இருக்காங்க.." என்றான் எங்கையோ பார்த்தவாறு..
சாதாரணமாக மகியோ "என் டாடி தானே?" என்று கேட்க, மகியின் கேள்வியில் சட்டென்று நெஞ்சை பிடித்து கொண்ட தேவ், "என்ன மகி இவ்வளவு சாதாரணமா சொல்றே? அன்னைக்கு எனக்கு சின்ன சந்தேகம் தான் அவரு மேல.. இதுல அவரோட பேரும் இருக்கறதை பார்த்து இப்ப வரைக்கும் என்னால நம்ப முடில.." என்றவனின் குரலில் இப்போதும் சிறு அதிர்வு இருந்ததை மகியாலும் உணர முடிந்தது..
"நான் அப்பவே சொன்னனே தேவ்.. அவரு இந்த வழக்குல சம்பந்தப்பட்டு இருக்கறதுல தான் என்னைய இதுல இருந்து விலக சொன்னாருனு.." - மகி
"நான் கூட அந்த ராஜன் மிரட்டுனதுக்கு தான் உன்கிட்ட அப்படி பேசுனாரோனு தப்பா புரிஞ்சுட்டேன்.." - தேவ்
"என் டாடிக்கு வசதியா வாழனும்னு ரொம்ப ஆசை.. ஆனா கஷ்டப்பட்டு உழைச்சாலும் கடைசி காலத்துல தான் பணத்துல புரள முடியும்னு அவரே நினைச்சுட்டாரு.. அதோட விளைவு தான் இப்படி வந்து நிற்குது.." - மகி
"ம்ம்ம்ம்க்கும் அந்த ராஜனுக்கு உன் டாடியே பரவால்ல மகி.." - தேவ்
"எப்படி பார்த்தாலும் ரெண்டு பேரும் பண்ணுற தப்பு ரொம்ப பெரிசுடா.. அதுக்கான தண்டனையை கண்டிப்பா அவங்க அனுபவிக்கனும்.." - மகி
"அவரு உன் டாடி மகி.." - தேவ்
"இருந்துட்டு போகட்டும் தேவ்.. டாடினு வார்த்தையை விட அப்பாங்கற வார்த்தைக்கு தான் உணர்வும் உயிரும் அதிகம்.. என் அப்பா தான் இங்க இருக்காரே.. அவருக்கு ஒன்னுனா தான் என்னால தாங்க முடியாது.." - மகி
"நல்லவேளை நான் கூட நீ அவரு மேல இருக்கற பாசத்துல அவரை விட்டுருவீயோனு நினைச்சுட்டேன்.." என்று கிண்டலடித்த தேவ்வை அநியாயத்துக்கும் முறைத்த மகி, ஏதோ பேச வரும் முன்னே யாரோ பால்கனி கதவை தட்டினர்..
"யாரு அது?" என்று யோசித்தவாறு மகி எழ, "இரு மகி நான் பார்க்கறேன் ஐ கெஸ் அவனா தான் இருப்பான்.." என்றவாறு கதவை திறக்க, தேவ் நினைத்ததை போல் கிருஷ் தான் அங்கு நின்றிருந்தான்..
கதவை திறந்ததும் அவனை தள்ளி கொண்டு உள்ளே வந்த கிருஷ், மகியின் கையில் இருந்த வாட்டர்பாட்டிலை பிடுங்கி தண்ணீர் முழுவதையும் குடித்து முடிக்க, "ஏன்டா வீட்டுக்கு கதவுனு ஒன்னு இருக்கு அது எதுக்குனு உனக்கு தெரியுமா?" என்று கேட்டான் நக்கலாக..
"ஹலோ நான் ஒன்னும் அடுத்தவங்க வீட்டுக்கு இப்படி போகல.. என் ரவுடியோட ருமூக்கு தான் வந்துருக்கேன்.." - கிருஷ்
"வீட்டுல எல்லாரும் இருக்காங்க மிஸ்டர்.." - தேவ்
"இருந்துட்டு போகட்டுமே நண்பா.. நான் இப்பவே என் ரவுடியை கூட்டிட்டு போறேனு சொன்னாலும் என் மாமனாரு, மாமியாரு சரினு சொல்லி என் கூடயே அனுப்பி வெச்சுருவாங்க.." - கிருஷ்
"எதே?" - மகி
"பட் நான் கூட்டிட்டு போக மாட்டேன் ரவுடி.. இந்த கேஸ் முடிஞ்சதுக்கு அப்பறமும் நீ வர மாட்டேனு சொன்னா நானே தூக்கிட்டு போய்ருவேன்.." - கிருஷ்
"ஹலோ மிஸ்டர். நான் கை காட்டற பையனை தான் கல்யாணம் பண்ணிக்குவேனு உங்க ரவுடி வாக்கு குடுத்துருக்காங்க.." - தேவ்
"நான் எப்படா அப்படி சொன்னேன்.." - மகி
"அன்னைக்கு நீயும் நானும் டீலிங் போட்டதை மறந்துட்டிங்களா மகிழினி மேடம்.." - தேவ்
"என்ன டீலிங்?" - கிருஷ்
"நான் கை காட்டற பையனை அவ கல்யாணம் பண்ணிக்குவா.. அதே மாதிரி அவ கை காட்டற பொண்ணை நான் கல்யாணம் பண்ணிப்பேனு.." - தேவ்
"த்து இதெல்லாம் ஒரு டீலிங்கா?" - கிருஷ்
"நண்பா டேய்.. இப்படி எல்லாம் காறி துப்புனா அப்பறம் எனக்கு என்ன மரியாதை.." - தேவ்
"அதைய நான் வாபஸ் வாங்கிக்கறேன் தேவ்.. எனக்கு பிடிச்ச மாதிரி தான் மாப்பிள்ளை வேணும்.." - மகி
"சரி சொல்லு பையன் எப்படி இருக்கனும்.." - தேவ்
மோவாயில் கை வைத்து யோசிப்பது போல் மகியோ தன்னவனை ஓரக்கண்ணால் பார்க்க, "சொல்லேன் சொல்லி தான் பாரேன்.." என்ற பாவனையை தன்மீது வீசியபடி அமர்ந்து இருப்பவனை கண்டு சிரிப்பு மேலிட்டது மகிக்கு..
"உருகி உருகி லவ் பண்றேனு பேருல கையை பிடிக்கறது காலை பிடிக்கறதுனு இருக்க கூடாது.." - மகி
"ம்ம்ம்ம்" - தேவ்
"மத்தவங்க கிட்ட எப்படியோ என்கிட்ட ரவுடியா தான் இருக்கனும்.." - மகி
"ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்" - தேவ்
"அவன் ஏதாவது சொல்லி நான் மறுத்தா அவனோட அதிரடில என் தலை தானா சரினு சொல்லனும்.." - மகி
"உன் மண்டை என்ன தலையாட்டு பொம்மையா? தானா ஆடறதுக்கு.." - தேவ்
"ப்ச் நான்தான் பேசிட்டு இருக்கேனல்ல இடைல பேசாதடா.. கடைசி ஒன்னு நான் எது செஞ்சாலும் எனக்கு துணையா இருந்து நம்பிக்கை குடுக்கனும்.." - மகி
"அப்ப நீ கொலை செஞ்சாலுமா??" - தேவ்
"எஸ் எஸ் பிற்காலத்துல கொலை பண்ணலாம்னு எண்ணம் வந்தா கண்டிப்பா உன்னைய தான் முதல்ல கூப்பிடுவேனாக்கும்.." - மகி
"ம்ம்ம்ம்க்கும் அப்படியே செஞ்சுட்டாலும்.. நீ சொன்ன அத்தனை பொருத்தமும் இந்த எருமைகிட்ட தான் இருக்குனு எனக்கும் நல்லாவே தெரியுது லூசு.." - தேவ்
"பையன் ஓக்கே தான்.. போனா போகுதுனு உன் நண்பனுக்கு வாழ்க்கை குடுக்கறேன்.." - மகி
"எதே? இவனுக்கு நீ வாழ்க்கை குடுக்கறீயா? இதெல்லாம் ரொம்ப ஓவர் தான் பிசாசே.." - தேவ்
ஒருபுறமாக தலையை சாய்ந்து அமர்ந்திருந்த கிருஷின் கரங்கள் கன்னத்தை தாங்கி இருக்க, பெண்ணவளின் பேச்சை ரசித்திருந்தவன் "நண்பா இவ்ளோ கஷ்டப்பட்டு மேடம் எனக்கு வாழ்க்கை குடுக்கனும்னு அவசியமில்லடா.. நம்ம கூட படிச்ச ராகினி இன்னும் என்னைய தான் லவ் பண்ணுது.." என்றான் நக்கல் கலந்த குரலில்..
இதில் சூடேறிய மகி, "அப்பறம் எதுக்கு இவ்வளவு கஷ்டப்பட்டு இங்க வந்தாரு உன் அருமை நண்பன்.. தாராளமா அந்த பொண்ணு கிட்டயே போக சொல்லு.." என்று அவனை பாராமல் தேவ்விடம் எகிறினாள்..
ஆனால் கிருஷோ தன்னவளையே வைத்த கண் வாங்காமல், "அப்ப உன் வாழ்க்கை..." என்று இழுக்க, கடுப்பில் அவன் கேட்டதை நன்றாக காதில் வாங்காத மகி, "அதான் அந்த பொண்ணு இருக்குனு சொன்னீயே.." என்றாள் சிடுசிடுப்புடன்..
இதை கேட்டதும் தண்ணீரை குடிக்காமலே தேவ்விற்கு புரையேற, அடக்கப்பட்ட சிரிப்புடன் கிருஷோ, "அடேய் பொண்ணும் பொண்ணும் கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம்னு எப்படா சட்டம் கொண்டு வந்தாங்க.." என்று கேலியில் வினவ, இவனின் கேள்வியில் திருதிருவென விழித்து "என்னது?" என்று கேட்டாள் மகி..
தலையில் அடித்து கொண்டு தேவ் தான், "அவன் உன் வாழ்க்கைனு தான் கேட்டான் அதையை ஒழுங்க காதுல வாங்குனீயா பிசாசே.." என்று பல்லை கடித்ததும் அசட்டு சிரிப்புடன் தலையை குனிந்த மகி, "எனக்கு என் அண்ணன் மாப்பிள்ளை பார்ப்பான்.." என்றாள் மெல்லிய குரலில்..
இருவரையும் ஒருசேர முறைத்த தேவ், "இப்ப இது ரொம்ப முக்கியமா? சாவடிக்காதீங்கடா.. என்ன பேசிட்டு இருந்தோம்னே மறந்துருச்சு.. நீ கமிஷ்னர் பத்தி விசாரிச்சு சொல்றேனு சொன்னீயே அவரை பத்தி தெரிஞ்சுருச்சா?" என்றிட, சட்டென்று இறுகி போக முகத்துடன் "ம்ம்ம்" என்றான் கிருஷ்..
இவ்வளவு நேரம் நன்றாக தானே இருந்தான்.. இப்போது என்னவாயிற்று.. என்பதை போல் இருவரும் கிருஷை பார்க்க, மூச்சை இழுத்து விட்டு தன்னை சமன்படுத்தி கொண்ட கிருஷ், கமிஷ்னர் தனசேகரை பற்றி கூற தொடங்கினான்..
"இவரு வேலைல சேர்ந்தப்ப எவ்வளவு நேர்மையோட இருந்தாரோ இப்ப வரைக்கும் அப்படியே தான் இருக்காரு.. நாலு வருசத்துக்கு முன்னாடி தொடர்ச்சியா குழந்தைக காணாம போறதும், அவங்க பெற்றவர்கள் குழந்தையை காணோம்னு கேஸ் குடுத்துட்டு பின்பு ரெண்டு நாளுலயே அதையை வாபஸ் வாங்கறதுமாவே இருந்துருக்கு.."
"இந்த கேஸ் நிறைய பேரு எடுத்து நடத்தியும் கடைசில காரணமே இல்லாம கேஸ் நிற்காம போறதை பார்த்து அவரே ரகசியமா இதைய பத்தி விசாரிக்க ஆரம்பிச்சுருக்காரு.. அந்த கேஸ் பத்தின எல்லா பைலையும் பார்த்ததுல காணாம போன குழந்தைக பத்து வயதிற்கு உட்பட்டவர்களாக தான் இருந்துருக்காங்க.. ஒன்னு ரெண்டு குழந்தைக தான் பதின்மூணு வயசுல இருந்துருக்கு.."
"அவங்க பெற்றோர் கிட்ட விசாரிச்சாலும் சரியான காரணத்தை சொல்லாம ஏதேதோ சொல்லி மழுப்பிருக்காங்க.. சொல்ல போனா இந்த பிரச்சனையை யாருமே கண்டுக்கிட்ட மாதிரியே தெரில.. காணாம போற குழந்தைகளோட எண்ணிக்கை தான் அதிகமா போனதை தவிர அதற்கான காரணம் தான் சுத்தமா புரில.."
"இந்த கேஸ் பத்தி ஆந்திராவுல இருக்கற அவரோட ப்ரெண்டு ஒருத்தர்கிட்ட ரகசியமா விசாரிச்சப்ப தான் இதுக்கு முக்கிய குற்றவாளி தாகூர்னு தெரிஞ்சுருக்கு.. இந்த பிரச்சனையை முடிவுக்கு கொண்டு வரனும்னு பல கட்டுப்பாடுகளையும் போட்டுருக்காரு மனுசன்.."
"ஆனா அதுக்கு அப்பறம் தான் ராஜன் மூலமா இவருக்கு பிரச்சனையே ஆரம்பிச்சுருக்கு.. ஆளுங்கட்சில இல்லாம இருந்தாலும் பல பேரு ராஜனோட கைக்குள்ள இருக்கறதுல பிரெஷர் மேல பிரெஷர் குடுத்துருக்காங்க.. ரெண்டு மூணு தடவை அவரோட வீட்டுக்குள்ள அடியாட்களும் புகுந்துருக்காங்க.."
"அவங்க மனைவியும் அவ்ளோ கெஞ்சுனாங்க இதைய விட்டுருங்கனு.. ஆனா அவரு பின்வாங்க விருப்பமில்லாம இருந்ததுல தான் இப்ப குடும்பத்தையே இழந்து தனிமரமா நிற்கறாரு.." என்றான் உணர்ச்சி துடைத்த குரலில்..
"எப்படி இறந்தாங்க?" என்று மகி கேட்க, முந்தி கொண்ட தேவ், "நான் தான் விபத்துனு அப்பவே சொன்னேனே.." என்றிட, "கிருஷ் முழுசா சொல்லட்டும் நீ கொஞ்சம் அமைதியா இரு.." என்று அவனை அடக்கியவள், "நீ சொல்லு கிருஷ்.." என்றவளுக்கே குரல் கம்மியது..
"அவரோட மனைவியும் மகளும் கோவிலுக்கு போன கார் மேல லாரி ஏறுனதுல ரெண்டு பேருமே அப்பவே அவுட்.. அதைய விபத்துனு தான் கமிஷ்னரும் நினைச்சுருக்காரு.. பட் அந்த ராஜனே நேருல வந்து அவங்களைய கொன்னது நான்தான் உன்னால என்ன பண்ண முடியும்னு தைரியமா கேட்டுருக்கான்.."
"அவனை அரெஸ்ட் பண்றதுக்கு தகுந்த ஆதாரமும் இல்லாம, இதுக்கு மேல அந்த கேஸை எடுத்து நடந்த தெம்பும் இல்லாம விரக்தில அந்த கேஸையே தலைமுழுகிட்டாரு.. அவருக்கு வேற வழியும் இல்ல.. எதிரி யாருனு தெரிஞ்சா கூட உசாரா இருக்கலாம்.. கண்ணு முன்னாடியே துரோகியை வெச்சுட்டு வயசான காலத்துல அந்த மனுசனும் என்ன தான் பண்ணுவாரு.." என்று கசங்கி தோய்ந்த முகத்துடன் முடித்தான் கிருஷ்..
சிறிது நேரம் மூவரிடமும் எந்த எதிர்வினையும் இல்லை.. "கமிஷ்னருக்கே இந்த நிலைமைனா.. நம்ம நிலைமை..??" என்று தேவ் மனதில் சற்று பயம் எழ, இதற்கு மாறாக மகியின் எண்ணமோ "இந்த பிரச்சனையை யாரோ ஆரம்பிச்சு வெச்சுருக்கலாம் ஆனா முடிவு என் கைல தான் இருக்கும்.." என்று உறுதியான எண்ணம் எழுந்தது..
"மகிமா.." என்று தேவ் அச்சத்தில் இழுக்க, "உனக்கு பயமா இருந்தா பின்வாங்கிரு தேவ்.. நான் பார்த்துக்கறேன்.." என்று மகியும் பட்டென்று கூறிட, இருவருக்கும் இடையில் புகுந்த கிருஷோ, "ரெண்டு பேருமே வேணாம்.. நானே பார்த்துக்கறேன்.." என்றான் முடிவாக..
சற்று கோவத்தில், "ஹலோ இதைய ஆரம்பி்ச்சது நான்தான்.. சோ முடிக்கறதும் நானா தான் இருப்பேன்.." என்று மகி கூறிட, "முதல்ல என்ன பண்றதுனு யோசிப்போம்.. அப்பறம் எதுவா இருந்தாலும் பேசிக்கலாம்.." என்று அந்த பேச்சுக்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்த தேவ், "வாடா போலாம்.." என்று கிருஷை அழைத்தான்..
"நான் வந்தது தெரிய வேணாம்டா.. இப்படியே நான் கிளம்பறேன்.." - கிருஷ்
"சரி கிளம்பு.." - தேவ்
"நீ முதல்ல போடா.." - கிருஷ்
"ஹலோ இன்னும் உங்களுக்கு கல்யாணம் ஆகல.. அதையை மனசுல வெச்சுக்கங்க.." - தேவ்
"அது எனக்கும் தெரியும்.. ஒழுங்க நீ போறீயா இல்ல கழுத்தை பிடிச்சு வெளில தள்ளவா.." - கிருஷ்
"உங்ககூட சேர்ந்ததுக்கு அது மட்டும் தான் இன்னும் நடக்கல.. அடேய் இருடா.. நானே போறேன்.." என்று கிருஷை முறைத்தவாறு தேவ் நகர, அவன் சென்றதும் ஒரே எட்டில் மகியை நெருங்கியவன், "எனக்கு தெரியாம ஏதாவது பண்ணனும்னு நினைச்சே.." என்று முழுவதையும் முடிக்காமல் பாதியில் நிறுத்திய தன்னவனை படபடக்கும் மனதுடன் மகி நோக்க, "பேசிட்டு இருக்க மாட்டேன் கன்னம் பழுத்துரும்.." என்றான் அதட்டலுடன்..
தன்னை சமன்படுத்தி கொண்டு "நான் எதுக்கு உன்கிட்ட சொல்லனும்.." என்று அவனை கடுப்பேத்த கேள்வியை மகி எழுப்ப, அவளை கூர்ந்து பார்த்தவன், "எதுக்குனு நான் சொல்லி தான் உனக்கு தெரியனுமா?" என்று புருவத்தை மேலேற்றி இறங்கிய கிருஷ், "எனக்கு தெரியாம எதுவும் நீ பண்ண மாட்டேனு நான் நம்பறேன் ரவுடி.." என்றவனின் வார்த்தையில் அவளின் மீது அத்தனை நம்பிக்கை..
மகியின் கையை தன் இதயத்தின் மீது வைத்து, "என் இதயத்துல நீ இருக்கற வரைக்கும் இந்த துடிப்பு உனக்காக மட்டும் தான் இருக்கும்.. இன்னும் எத்தனை வருசமானாலும் இங்க நீ மட்டும் தான் இருப்பே ரவுடி.." என்றதும் மகியின் மனக்கண்ணில் இதே போல் ஆறு வருடங்களுக்கு முன்பு கூறிய கிருஷ் கண்முன்னே வந்து செல்ல, தானாக புன்னகை அரும்பியது அவளின் இதழில்..
அவனிடம் இருந்து கையை உருவி கொண்ட மகி, "உன் காதலை ஏத்துக்கறதை பத்தி கொஞ்சம் யோசிக்கனும்.. இப்ப நீ கிளம்பறீயா?" என்றவாறு கதவை திறக்க, குறும்பு மின்ன தன்னவளை இழுத்து தன் கைகளில் அள்ளி கொண்டான்..
கிருஷின் திடீர் செயலில் கண்மூடி திறந்த பெண்ணவளும் ஆடவனின் கழுத்தில் தன் கைகளை மாலையாக கோர்த்து கொண்டு "ரொம்ப படுத்தறடா.." என்று அவனது கன்னத்தை வலிக்கும்படி கி்ள்ளி வைத்தாள்..
அனுமதியின்றி கதவை திறந்து கொண்டு வந்தவரை "இடியட்" என்று திட்ட வாயெடுத்த மகி, வந்தவர் யாரென்று அடையாளம் கண்டு கொண்டதும் அமைதியாக இருக்க, "வணக்கம் மேடம்.." என்று விட்டு அங்கிருந்த சேரில் அமர்ந்தது ராஜன்.. ராஜனே தான்..
தாகம் தீரும்..
நகுலனின் செயலில் திகைத்து, "மச்சான் டேய் ஏன்டா இப்படி?" என்று நிகிலன் பதற, சாவகாசமாக சட்டை கையை மடித்து விட்டவாறு அமர்ந்த நகுலன், "அந்த விக்ரம் பய ரொம்ப தான் பண்றான்டா.. நம்ம பேசறதை ஒட்டு கேட்க சொல்ல அவனுக்கு எவ்வளவு தைரியம் இருக்கனும்.. அதான் கேமராவை உடைச்சேன்.." என்றான் சாதாரணமாக..
கோவத்துடன் இவர்களிடம் வந்த அடியாள் ஒருவன், "யோவ் உனக்கு அறிவுனு ஒன்னு இருக்கா? இல்லையா?"என்று கத்த, நிறுத்து என்பதை போல் கையை தூக்கிய நகுலன், "எப்படி இருந்தாலும் சாக தானே போறோம்.. எதுக்கு சாகறப்ப கூட வருத்தப்பட்டுட்டு.. இப்படி தான் இருப்போம்.." என்றவனை படுபயங்கரமாக முறைத்தான் அந்த அடியாள்..
"ப்ச் இப்படி முறைச்சா எல்லாம் பயந்தற மாட்டோம்.. போ போ போய் உன் பாஸ் கிட்ட சொல்லு.. இன்னும் எத்தனை கேமரா வாங்கி வெச்சாலும் இப்படி தான் உடைப்பேனு.." என்ற நகுலனை என்ன செய்தால் தகுமென்று முறைத்தவாறு சென்றான்..
நொந்து போன நிகிலன், "டேய் ஏன்டா நீ வேற ஏழரையை ஆரம்பிக்கறே?" என்று கேட்க, "அவனுக பண்றது தப்பில்லனா நான் பண்றதும் தப்பில்ல மச்சி.." என்று கூறிய நகுலன் ஆறுதலாக அவன் தோளில் கையை போட்டான்..
********
தன்னையே தேவ் பார்த்திருப்பதை உணர்ந்த மகி புருவம் உயர்த்தி என்னவென்று வினவ, "இந்த கேஸ்ல நிறையா பேரு சம்பந்தப்பட்டு இருக்காங்க தான் அதுல உனக்கு ரொம்ப வேண்டியவங்க ஒருத்தரும் இருக்காங்க.." என்றான் எங்கையோ பார்த்தவாறு..
சாதாரணமாக மகியோ "என் டாடி தானே?" என்று கேட்க, மகியின் கேள்வியில் சட்டென்று நெஞ்சை பிடித்து கொண்ட தேவ், "என்ன மகி இவ்வளவு சாதாரணமா சொல்றே? அன்னைக்கு எனக்கு சின்ன சந்தேகம் தான் அவரு மேல.. இதுல அவரோட பேரும் இருக்கறதை பார்த்து இப்ப வரைக்கும் என்னால நம்ப முடில.." என்றவனின் குரலில் இப்போதும் சிறு அதிர்வு இருந்ததை மகியாலும் உணர முடிந்தது..
"நான் அப்பவே சொன்னனே தேவ்.. அவரு இந்த வழக்குல சம்பந்தப்பட்டு இருக்கறதுல தான் என்னைய இதுல இருந்து விலக சொன்னாருனு.." - மகி
"நான் கூட அந்த ராஜன் மிரட்டுனதுக்கு தான் உன்கிட்ட அப்படி பேசுனாரோனு தப்பா புரிஞ்சுட்டேன்.." - தேவ்
"என் டாடிக்கு வசதியா வாழனும்னு ரொம்ப ஆசை.. ஆனா கஷ்டப்பட்டு உழைச்சாலும் கடைசி காலத்துல தான் பணத்துல புரள முடியும்னு அவரே நினைச்சுட்டாரு.. அதோட விளைவு தான் இப்படி வந்து நிற்குது.." - மகி
"ம்ம்ம்ம்க்கும் அந்த ராஜனுக்கு உன் டாடியே பரவால்ல மகி.." - தேவ்
"எப்படி பார்த்தாலும் ரெண்டு பேரும் பண்ணுற தப்பு ரொம்ப பெரிசுடா.. அதுக்கான தண்டனையை கண்டிப்பா அவங்க அனுபவிக்கனும்.." - மகி
"அவரு உன் டாடி மகி.." - தேவ்
"இருந்துட்டு போகட்டும் தேவ்.. டாடினு வார்த்தையை விட அப்பாங்கற வார்த்தைக்கு தான் உணர்வும் உயிரும் அதிகம்.. என் அப்பா தான் இங்க இருக்காரே.. அவருக்கு ஒன்னுனா தான் என்னால தாங்க முடியாது.." - மகி
"நல்லவேளை நான் கூட நீ அவரு மேல இருக்கற பாசத்துல அவரை விட்டுருவீயோனு நினைச்சுட்டேன்.." என்று கிண்டலடித்த தேவ்வை அநியாயத்துக்கும் முறைத்த மகி, ஏதோ பேச வரும் முன்னே யாரோ பால்கனி கதவை தட்டினர்..
"யாரு அது?" என்று யோசித்தவாறு மகி எழ, "இரு மகி நான் பார்க்கறேன் ஐ கெஸ் அவனா தான் இருப்பான்.." என்றவாறு கதவை திறக்க, தேவ் நினைத்ததை போல் கிருஷ் தான் அங்கு நின்றிருந்தான்..
கதவை திறந்ததும் அவனை தள்ளி கொண்டு உள்ளே வந்த கிருஷ், மகியின் கையில் இருந்த வாட்டர்பாட்டிலை பிடுங்கி தண்ணீர் முழுவதையும் குடித்து முடிக்க, "ஏன்டா வீட்டுக்கு கதவுனு ஒன்னு இருக்கு அது எதுக்குனு உனக்கு தெரியுமா?" என்று கேட்டான் நக்கலாக..
"ஹலோ நான் ஒன்னும் அடுத்தவங்க வீட்டுக்கு இப்படி போகல.. என் ரவுடியோட ருமூக்கு தான் வந்துருக்கேன்.." - கிருஷ்
"வீட்டுல எல்லாரும் இருக்காங்க மிஸ்டர்.." - தேவ்
"இருந்துட்டு போகட்டுமே நண்பா.. நான் இப்பவே என் ரவுடியை கூட்டிட்டு போறேனு சொன்னாலும் என் மாமனாரு, மாமியாரு சரினு சொல்லி என் கூடயே அனுப்பி வெச்சுருவாங்க.." - கிருஷ்
"எதே?" - மகி
"பட் நான் கூட்டிட்டு போக மாட்டேன் ரவுடி.. இந்த கேஸ் முடிஞ்சதுக்கு அப்பறமும் நீ வர மாட்டேனு சொன்னா நானே தூக்கிட்டு போய்ருவேன்.." - கிருஷ்
"ஹலோ மிஸ்டர். நான் கை காட்டற பையனை தான் கல்யாணம் பண்ணிக்குவேனு உங்க ரவுடி வாக்கு குடுத்துருக்காங்க.." - தேவ்
"நான் எப்படா அப்படி சொன்னேன்.." - மகி
"அன்னைக்கு நீயும் நானும் டீலிங் போட்டதை மறந்துட்டிங்களா மகிழினி மேடம்.." - தேவ்
"என்ன டீலிங்?" - கிருஷ்
"நான் கை காட்டற பையனை அவ கல்யாணம் பண்ணிக்குவா.. அதே மாதிரி அவ கை காட்டற பொண்ணை நான் கல்யாணம் பண்ணிப்பேனு.." - தேவ்
"த்து இதெல்லாம் ஒரு டீலிங்கா?" - கிருஷ்
"நண்பா டேய்.. இப்படி எல்லாம் காறி துப்புனா அப்பறம் எனக்கு என்ன மரியாதை.." - தேவ்
"அதைய நான் வாபஸ் வாங்கிக்கறேன் தேவ்.. எனக்கு பிடிச்ச மாதிரி தான் மாப்பிள்ளை வேணும்.." - மகி
"சரி சொல்லு பையன் எப்படி இருக்கனும்.." - தேவ்
மோவாயில் கை வைத்து யோசிப்பது போல் மகியோ தன்னவனை ஓரக்கண்ணால் பார்க்க, "சொல்லேன் சொல்லி தான் பாரேன்.." என்ற பாவனையை தன்மீது வீசியபடி அமர்ந்து இருப்பவனை கண்டு சிரிப்பு மேலிட்டது மகிக்கு..
"உருகி உருகி லவ் பண்றேனு பேருல கையை பிடிக்கறது காலை பிடிக்கறதுனு இருக்க கூடாது.." - மகி
"ம்ம்ம்ம்" - தேவ்
"மத்தவங்க கிட்ட எப்படியோ என்கிட்ட ரவுடியா தான் இருக்கனும்.." - மகி
"ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்" - தேவ்
"அவன் ஏதாவது சொல்லி நான் மறுத்தா அவனோட அதிரடில என் தலை தானா சரினு சொல்லனும்.." - மகி
"உன் மண்டை என்ன தலையாட்டு பொம்மையா? தானா ஆடறதுக்கு.." - தேவ்
"ப்ச் நான்தான் பேசிட்டு இருக்கேனல்ல இடைல பேசாதடா.. கடைசி ஒன்னு நான் எது செஞ்சாலும் எனக்கு துணையா இருந்து நம்பிக்கை குடுக்கனும்.." - மகி
"அப்ப நீ கொலை செஞ்சாலுமா??" - தேவ்
"எஸ் எஸ் பிற்காலத்துல கொலை பண்ணலாம்னு எண்ணம் வந்தா கண்டிப்பா உன்னைய தான் முதல்ல கூப்பிடுவேனாக்கும்.." - மகி
"ம்ம்ம்ம்க்கும் அப்படியே செஞ்சுட்டாலும்.. நீ சொன்ன அத்தனை பொருத்தமும் இந்த எருமைகிட்ட தான் இருக்குனு எனக்கும் நல்லாவே தெரியுது லூசு.." - தேவ்
"பையன் ஓக்கே தான்.. போனா போகுதுனு உன் நண்பனுக்கு வாழ்க்கை குடுக்கறேன்.." - மகி
"எதே? இவனுக்கு நீ வாழ்க்கை குடுக்கறீயா? இதெல்லாம் ரொம்ப ஓவர் தான் பிசாசே.." - தேவ்
ஒருபுறமாக தலையை சாய்ந்து அமர்ந்திருந்த கிருஷின் கரங்கள் கன்னத்தை தாங்கி இருக்க, பெண்ணவளின் பேச்சை ரசித்திருந்தவன் "நண்பா இவ்ளோ கஷ்டப்பட்டு மேடம் எனக்கு வாழ்க்கை குடுக்கனும்னு அவசியமில்லடா.. நம்ம கூட படிச்ச ராகினி இன்னும் என்னைய தான் லவ் பண்ணுது.." என்றான் நக்கல் கலந்த குரலில்..
இதில் சூடேறிய மகி, "அப்பறம் எதுக்கு இவ்வளவு கஷ்டப்பட்டு இங்க வந்தாரு உன் அருமை நண்பன்.. தாராளமா அந்த பொண்ணு கிட்டயே போக சொல்லு.." என்று அவனை பாராமல் தேவ்விடம் எகிறினாள்..
ஆனால் கிருஷோ தன்னவளையே வைத்த கண் வாங்காமல், "அப்ப உன் வாழ்க்கை..." என்று இழுக்க, கடுப்பில் அவன் கேட்டதை நன்றாக காதில் வாங்காத மகி, "அதான் அந்த பொண்ணு இருக்குனு சொன்னீயே.." என்றாள் சிடுசிடுப்புடன்..
இதை கேட்டதும் தண்ணீரை குடிக்காமலே தேவ்விற்கு புரையேற, அடக்கப்பட்ட சிரிப்புடன் கிருஷோ, "அடேய் பொண்ணும் பொண்ணும் கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம்னு எப்படா சட்டம் கொண்டு வந்தாங்க.." என்று கேலியில் வினவ, இவனின் கேள்வியில் திருதிருவென விழித்து "என்னது?" என்று கேட்டாள் மகி..
தலையில் அடித்து கொண்டு தேவ் தான், "அவன் உன் வாழ்க்கைனு தான் கேட்டான் அதையை ஒழுங்க காதுல வாங்குனீயா பிசாசே.." என்று பல்லை கடித்ததும் அசட்டு சிரிப்புடன் தலையை குனிந்த மகி, "எனக்கு என் அண்ணன் மாப்பிள்ளை பார்ப்பான்.." என்றாள் மெல்லிய குரலில்..
இருவரையும் ஒருசேர முறைத்த தேவ், "இப்ப இது ரொம்ப முக்கியமா? சாவடிக்காதீங்கடா.. என்ன பேசிட்டு இருந்தோம்னே மறந்துருச்சு.. நீ கமிஷ்னர் பத்தி விசாரிச்சு சொல்றேனு சொன்னீயே அவரை பத்தி தெரிஞ்சுருச்சா?" என்றிட, சட்டென்று இறுகி போக முகத்துடன் "ம்ம்ம்" என்றான் கிருஷ்..
இவ்வளவு நேரம் நன்றாக தானே இருந்தான்.. இப்போது என்னவாயிற்று.. என்பதை போல் இருவரும் கிருஷை பார்க்க, மூச்சை இழுத்து விட்டு தன்னை சமன்படுத்தி கொண்ட கிருஷ், கமிஷ்னர் தனசேகரை பற்றி கூற தொடங்கினான்..
"இவரு வேலைல சேர்ந்தப்ப எவ்வளவு நேர்மையோட இருந்தாரோ இப்ப வரைக்கும் அப்படியே தான் இருக்காரு.. நாலு வருசத்துக்கு முன்னாடி தொடர்ச்சியா குழந்தைக காணாம போறதும், அவங்க பெற்றவர்கள் குழந்தையை காணோம்னு கேஸ் குடுத்துட்டு பின்பு ரெண்டு நாளுலயே அதையை வாபஸ் வாங்கறதுமாவே இருந்துருக்கு.."
"இந்த கேஸ் நிறைய பேரு எடுத்து நடத்தியும் கடைசில காரணமே இல்லாம கேஸ் நிற்காம போறதை பார்த்து அவரே ரகசியமா இதைய பத்தி விசாரிக்க ஆரம்பிச்சுருக்காரு.. அந்த கேஸ் பத்தின எல்லா பைலையும் பார்த்ததுல காணாம போன குழந்தைக பத்து வயதிற்கு உட்பட்டவர்களாக தான் இருந்துருக்காங்க.. ஒன்னு ரெண்டு குழந்தைக தான் பதின்மூணு வயசுல இருந்துருக்கு.."
"அவங்க பெற்றோர் கிட்ட விசாரிச்சாலும் சரியான காரணத்தை சொல்லாம ஏதேதோ சொல்லி மழுப்பிருக்காங்க.. சொல்ல போனா இந்த பிரச்சனையை யாருமே கண்டுக்கிட்ட மாதிரியே தெரில.. காணாம போற குழந்தைகளோட எண்ணிக்கை தான் அதிகமா போனதை தவிர அதற்கான காரணம் தான் சுத்தமா புரில.."
"இந்த கேஸ் பத்தி ஆந்திராவுல இருக்கற அவரோட ப்ரெண்டு ஒருத்தர்கிட்ட ரகசியமா விசாரிச்சப்ப தான் இதுக்கு முக்கிய குற்றவாளி தாகூர்னு தெரிஞ்சுருக்கு.. இந்த பிரச்சனையை முடிவுக்கு கொண்டு வரனும்னு பல கட்டுப்பாடுகளையும் போட்டுருக்காரு மனுசன்.."
"ஆனா அதுக்கு அப்பறம் தான் ராஜன் மூலமா இவருக்கு பிரச்சனையே ஆரம்பிச்சுருக்கு.. ஆளுங்கட்சில இல்லாம இருந்தாலும் பல பேரு ராஜனோட கைக்குள்ள இருக்கறதுல பிரெஷர் மேல பிரெஷர் குடுத்துருக்காங்க.. ரெண்டு மூணு தடவை அவரோட வீட்டுக்குள்ள அடியாட்களும் புகுந்துருக்காங்க.."
"அவங்க மனைவியும் அவ்ளோ கெஞ்சுனாங்க இதைய விட்டுருங்கனு.. ஆனா அவரு பின்வாங்க விருப்பமில்லாம இருந்ததுல தான் இப்ப குடும்பத்தையே இழந்து தனிமரமா நிற்கறாரு.." என்றான் உணர்ச்சி துடைத்த குரலில்..
"எப்படி இறந்தாங்க?" என்று மகி கேட்க, முந்தி கொண்ட தேவ், "நான் தான் விபத்துனு அப்பவே சொன்னேனே.." என்றிட, "கிருஷ் முழுசா சொல்லட்டும் நீ கொஞ்சம் அமைதியா இரு.." என்று அவனை அடக்கியவள், "நீ சொல்லு கிருஷ்.." என்றவளுக்கே குரல் கம்மியது..
"அவரோட மனைவியும் மகளும் கோவிலுக்கு போன கார் மேல லாரி ஏறுனதுல ரெண்டு பேருமே அப்பவே அவுட்.. அதைய விபத்துனு தான் கமிஷ்னரும் நினைச்சுருக்காரு.. பட் அந்த ராஜனே நேருல வந்து அவங்களைய கொன்னது நான்தான் உன்னால என்ன பண்ண முடியும்னு தைரியமா கேட்டுருக்கான்.."
"அவனை அரெஸ்ட் பண்றதுக்கு தகுந்த ஆதாரமும் இல்லாம, இதுக்கு மேல அந்த கேஸை எடுத்து நடந்த தெம்பும் இல்லாம விரக்தில அந்த கேஸையே தலைமுழுகிட்டாரு.. அவருக்கு வேற வழியும் இல்ல.. எதிரி யாருனு தெரிஞ்சா கூட உசாரா இருக்கலாம்.. கண்ணு முன்னாடியே துரோகியை வெச்சுட்டு வயசான காலத்துல அந்த மனுசனும் என்ன தான் பண்ணுவாரு.." என்று கசங்கி தோய்ந்த முகத்துடன் முடித்தான் கிருஷ்..
சிறிது நேரம் மூவரிடமும் எந்த எதிர்வினையும் இல்லை.. "கமிஷ்னருக்கே இந்த நிலைமைனா.. நம்ம நிலைமை..??" என்று தேவ் மனதில் சற்று பயம் எழ, இதற்கு மாறாக மகியின் எண்ணமோ "இந்த பிரச்சனையை யாரோ ஆரம்பிச்சு வெச்சுருக்கலாம் ஆனா முடிவு என் கைல தான் இருக்கும்.." என்று உறுதியான எண்ணம் எழுந்தது..
"மகிமா.." என்று தேவ் அச்சத்தில் இழுக்க, "உனக்கு பயமா இருந்தா பின்வாங்கிரு தேவ்.. நான் பார்த்துக்கறேன்.." என்று மகியும் பட்டென்று கூறிட, இருவருக்கும் இடையில் புகுந்த கிருஷோ, "ரெண்டு பேருமே வேணாம்.. நானே பார்த்துக்கறேன்.." என்றான் முடிவாக..
சற்று கோவத்தில், "ஹலோ இதைய ஆரம்பி்ச்சது நான்தான்.. சோ முடிக்கறதும் நானா தான் இருப்பேன்.." என்று மகி கூறிட, "முதல்ல என்ன பண்றதுனு யோசிப்போம்.. அப்பறம் எதுவா இருந்தாலும் பேசிக்கலாம்.." என்று அந்த பேச்சுக்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்த தேவ், "வாடா போலாம்.." என்று கிருஷை அழைத்தான்..
"நான் வந்தது தெரிய வேணாம்டா.. இப்படியே நான் கிளம்பறேன்.." - கிருஷ்
"சரி கிளம்பு.." - தேவ்
"நீ முதல்ல போடா.." - கிருஷ்
"ஹலோ இன்னும் உங்களுக்கு கல்யாணம் ஆகல.. அதையை மனசுல வெச்சுக்கங்க.." - தேவ்
"அது எனக்கும் தெரியும்.. ஒழுங்க நீ போறீயா இல்ல கழுத்தை பிடிச்சு வெளில தள்ளவா.." - கிருஷ்
"உங்ககூட சேர்ந்ததுக்கு அது மட்டும் தான் இன்னும் நடக்கல.. அடேய் இருடா.. நானே போறேன்.." என்று கிருஷை முறைத்தவாறு தேவ் நகர, அவன் சென்றதும் ஒரே எட்டில் மகியை நெருங்கியவன், "எனக்கு தெரியாம ஏதாவது பண்ணனும்னு நினைச்சே.." என்று முழுவதையும் முடிக்காமல் பாதியில் நிறுத்திய தன்னவனை படபடக்கும் மனதுடன் மகி நோக்க, "பேசிட்டு இருக்க மாட்டேன் கன்னம் பழுத்துரும்.." என்றான் அதட்டலுடன்..
தன்னை சமன்படுத்தி கொண்டு "நான் எதுக்கு உன்கிட்ட சொல்லனும்.." என்று அவனை கடுப்பேத்த கேள்வியை மகி எழுப்ப, அவளை கூர்ந்து பார்த்தவன், "எதுக்குனு நான் சொல்லி தான் உனக்கு தெரியனுமா?" என்று புருவத்தை மேலேற்றி இறங்கிய கிருஷ், "எனக்கு தெரியாம எதுவும் நீ பண்ண மாட்டேனு நான் நம்பறேன் ரவுடி.." என்றவனின் வார்த்தையில் அவளின் மீது அத்தனை நம்பிக்கை..
மகியின் கையை தன் இதயத்தின் மீது வைத்து, "என் இதயத்துல நீ இருக்கற வரைக்கும் இந்த துடிப்பு உனக்காக மட்டும் தான் இருக்கும்.. இன்னும் எத்தனை வருசமானாலும் இங்க நீ மட்டும் தான் இருப்பே ரவுடி.." என்றதும் மகியின் மனக்கண்ணில் இதே போல் ஆறு வருடங்களுக்கு முன்பு கூறிய கிருஷ் கண்முன்னே வந்து செல்ல, தானாக புன்னகை அரும்பியது அவளின் இதழில்..
அவனிடம் இருந்து கையை உருவி கொண்ட மகி, "உன் காதலை ஏத்துக்கறதை பத்தி கொஞ்சம் யோசிக்கனும்.. இப்ப நீ கிளம்பறீயா?" என்றவாறு கதவை திறக்க, குறும்பு மின்ன தன்னவளை இழுத்து தன் கைகளில் அள்ளி கொண்டான்..
கிருஷின் திடீர் செயலில் கண்மூடி திறந்த பெண்ணவளும் ஆடவனின் கழுத்தில் தன் கைகளை மாலையாக கோர்த்து கொண்டு "ரொம்ப படுத்தறடா.." என்று அவனது கன்னத்தை வலிக்கும்படி கி்ள்ளி வைத்தாள்..
அனுமதியின்றி கதவை திறந்து கொண்டு வந்தவரை "இடியட்" என்று திட்ட வாயெடுத்த மகி, வந்தவர் யாரென்று அடையாளம் கண்டு கொண்டதும் அமைதியாக இருக்க, "வணக்கம் மேடம்.." என்று விட்டு அங்கிருந்த சேரில் அமர்ந்தது ராஜன்.. ராஜனே தான்..
தாகம் தீரும்..