பகுதி - 23
அவன் ஏதோ யாழுவின் காதருகில் கூறி விட்டு வந்த வேலை முடிந்தது என்றெண்ணி வெளியில் சென்று விட, "அக்கா யாரு அது? உங்க கிட்ட என்ன சொன்னாங்க?" என்று ரிதி கேட்டதும் நகுலனும் "மகிமா அந்த பன்னாடை உனக்கு மட்டும் என்ன சொன்னான்.." என்றான் எகிறலுடன்..
"என்னடா உனக்கும் சொல்லலனு தான் கோவமா?" என்று நிகிலன் அவனின் காலை வார, உம்மென்று முறைத்த நகுலன், "ஆமாடா அது என்ன எப்ப பார்த்தாலும் நமக்கு தெரியாம குசுகுசுனு இவங்க மட்டும் பேசிக்கறது? நம்மளும் இங்க தானே இருக்கோம்.." என்றவன், "அப்படி என்ன விசயத்தை சொன்னான்.." என்று மகியிடம் வினவினான்..
சிரிப்பை இதழுக்குள் மறைத்த மகி, "அதுவா.. இப்ப நம்ம எல்லாரையும் கொன்னு புதைக்க போறாங்களாமா? கடைசி ஆசைனு ஏதாவது இருக்கானு கேட்டுட்டு போனான்.." என்றதும் கண்ணாமுழியே வெளியில் வந்து விடுமளவிற்கு பார்த்த நகுலனின் ரியாக்சனில் தன்னை மீறி சிரித்து விட்டாள்..
"பொய் சொல்றீயா? ஹான் என்னைய பார்த்தா உனக்கு எப்படி இருக்கு மகிமா.." என்று பாவமாக முகத்தை வைத்து கொண்டு நகுலன் கேட்க, "காமெடி பீஸ் மாதிரி தான் தெரியறீங்க நகுலன்.." என்று மகியும் கூறிட, இதில் வெளியில் நகுலன் முறைத்தாலும், மகியின் சாதாரணமான பேச்சில் மனம் குளிர்ந்து போனது..
ஏனோ மகியை பற்றி கேட்டதில் இருந்து அவனின் மனதில் ஏறியிருந்த பாரம் இன்னும் இறங்காமல் சுமையை மட்டுமே கூட்ட, அதனுள் தன் மனது கட்டுண்டு போகாமல் தடுக்கவே ஏதாவது பேசி கொண்டே இருந்தான்..
"ப்ச் சிஸ்டர்.. என்னனு எங்களுக்கும் சொல்லலாம் தானே? நாங்களும் பாவம்.." - நிகிலன்
"உங்க கிட்ட சொல்லாம என்ன பிரதர்.. தாராளமா சொல்றேன்.." - மகி
"அப்ப எங்க கிட்ட சொல்ல மாட்டிங்க அப்படிதானே அக்கா.." - ரிதி
"அப்படி கேளுடா என் செல்லக்குட்டி.." - நகுலன்
"கேட்டுட்டேன் நகுலன்.. பட் சிரிக்கறாங்களே தவிர பதிலை தர மாட்டிங்கறாங்க.." - ரிதி
"ஒரு வேளை உன் அக்காவுக்கு நம்மளைய பார்த்தா காமெடியா இருக்கோ?" - நகுலன்
இதில் தன்னை முறைத்தவளை கண்டு சமாளிப்பாய் சிரித்து வைத்தவன், "மகிமா நாங்க பாவம்.." என்றதும் முத்துபற்கள் தெரியும்படி புன்னகைத்த மகி, "நம்மளைய தனி தனி ரூம்ல விட போறேனு அவன் மாமன்கிட்ட விக்ரம் பேசிட்டு இருந்தானு தான் சொன்னான்.."
"ஒரு வேளை இதுவும் விக்ரமோட ஆளா இருந்தா..? நம்ம என்ன பண்றோம்னு வேவு பார்க்க கூட அவன் இப்படி சொல்ல சொல்லிருக்கலாமே.." - நகுலன்
"அந்தளவுக்கு எல்லாம் விக்ரம் யோசிக்க மாட்டான்.. இப்ப அவனோட எண்ணம் எல்லாம் அந்த தாகூரை பாதுகாப்பா இங்க கூட்டிட்டு வரனும்னு தான் இருக்கும்.." - மகி
"எப்படி சிஸ்டர் உறுதியா சொல்றீங்க.." - நிகிலன்
"எனக்கே தெரிலயே பிரதர்.. ஆனா இப்ப சொன்னது மட்டும் கண்டிப்பா நடக்கும் பாருங்க.." - மகி
எப்போதும் போன்று பயத்தில், "இத்தனை பேருத்தை சமாளிச்சுட்டு நம்ம உயிரோடு போக முடியுமா?" என்று ரியா கலங்கி போன குரலில் கேட்டிட, அவள் கையை எடுத்து தன் கைகளுக்குள் பொதித்து கொண்ட மகி, "கண்டிப்பா முடியும் ரியா.." என்றாள் உறுதியாக..
"இங்க இருக்கறதுல பாதி பேரு என் ஆட்கள் ரியாமா.. இப்ப வந்தது கூட அவன் தான்.. நம்ம இங்க வர்றதுக்கு முன்னாடியே அத்தனை பாதுகாப்பும் பண்ணிட்டு தான் வந்தேன்.. சொல்ல போனா இந்த கடத்தல் கூட நான் எதிர்பார்த்தது தான்.."
"இதுல நகுலன் மட்டுமில்ல நிகிலனும் மாட்டுவானு நான் கெஸ் பண்ணுனேன்.. ஆனா உன்னைய கடத்துனதை தான் நான் உண்மையாவே எதிர்பார்க்கல.."
"அடப்பாவி சிஸ்டர். இதைய என்கிட்ட முதல்லயே சொல்லிருந்தா நாங்க உசாரா இருந்துருப்போமே.." - நிகிலன்
"அப்படி மட்டும் நான் பண்ணிருந்தா என்னோட அத்தனை முயற்சியும் வீணாகிருமே பிரதர்.." - மகி
"ஆமா சிஸ்டர் கடத்துனது தான் கடத்துனாங்க எதுக்கு காட்டுக்குள்ள தூக்கிட்டு வந்து போட்டுருந்தாங்க.." - நிகிலன்
"அது ஒன்னுமில்ல பிரதர்.. ராஜன் சாரோட ரெண்டாவது பொண்ணு இன்னும் என்கிட்ட தான் இருக்கு.. விட சொன்னாரு முடியாதுனு சொன்னேன் அதுக்கு தான் இந்த கடத்தல்.." - மகி
"உன்கிட்டயா? எனக்கு ஒன்னும் புரில மகிமா.." - நகுலன்
"நான் அவரோட ரெண்டு பொண்ணையும் கடத்திட்டேன் நகுலன்.. அதுல பெரிய பொண்ணை மட்டும் தான் விட்டுருக்கேன் அதுவும் கிருஷ் சொல்லி.. இல்லனா என்கிட்ட தான் இருந்துருக்கும்.." - மகி
"அடப்பாவி சிஸ்டர் இதெல்லாம் எப்ப பண்ணுனீங்க.. சொல்லிருந்தா நானும் துணைக்கு வந்து கடத்தல் எப்படினு பழகிருப்பேன்.. ச்சே மிஸ் ஆகிருச்சு.." - நிகிலன்
"நீ போலீஸ்னு அடிக்கடி நியாபகம் படுத்து மகிமா.. எனக்கு சந்தேகமா இருக்கு.." - நகுலன்
"ஏன் நகுலன் போலீஸா இருந்தா எப்பவும் நேர்மையா தான் இருக்கனுமா? அப்படி பார்த்தா இந்த மாதிரி எல்லாம் நாட்டுல நடக்காம இருந்துருக்குமே.. நேரா மோதுனா நானும் நேருக்கு நேரா அவங்க முன்னாடி நிற்பேன்.. இல்ல பின்முதுகுல குத்துனா கண்டிப்பா நானும் அதைய அவங்களுக்கு இரட்டிப்பா தருவேன்.." - மகி
"ஹய்யோ ஹய்யோ இப்ப இதுவா முக்கியம்.. நம்மளைய கடத்திட்டு வந்துருக்காங்கடா.." - நிகிலன்
"அடேய் கடத்திட்டு வந்தும் நம்ம நல்லா தின்னுட்டு தூங்கிட்டு தானே இருக்கோம்.. இதுல பீலிங் வேற பீலிங்.." - நகுலன்
"ம்ம்ம்ம்க்கும் பயத்தை வெளில காட்டிக்க கூடாதுனு கொள்கையோட வாழ்றவன்டா நானு.." - நிகிலன்
"ரியாமா எதுக்கும் பயம் வேணாம்.. பயம் தான் நம்மளோட முதல் எதிரி.. முடியும்னு நம்பிக்கையோட இருடா.. இந்த பிரச்சனை முடிஞ்சதும் நீ ஆசைப்பட்டவனே உன்னைய தேடி வருவான் அதுக்கு நான் கேரண்டி.." - மகி
"ஹலோ சிஸ்டர்.. நான் எதுக்கு இந்த குட்டச்சியை தேடி போக போறேன்.." - நிகிலன்
"ஹலோ பிரதர்.. நான் எப்ப உங்களைய சொன்னேன்.." - மகி
"அடேய் என்னங்கடா ரெண்டு பேரும் இங்கிலீஸ்ல பாசத்தை பொழிஞ்சுட்டு இருக்கீங்க.. ஏன் தமிழ்ல அண்ணன் தங்கைனு சொன்னா குறைஞ்சா போவீங்க.." - நகுலன்
"வேணும்னா நீயே அப்படி கூப்பிடு.." - நிகிலன்
"எதுக்கு என் பேபியும் எனக்கு தங்கச்சி ஆகறதுக்கா?" - நகுலன்
"பாருடா.. இந்த தெளிவு எப்பவும் இருந்தா எங்கையோ போய்ரலாம்.." - மகி
"நான் எங்கையும் போக விரும்பல மகிமா.. என் பேபி கிட்ட தான் போக நினைக்கறேன்.. நந்தி மாதிரி நீங்க தான் குறுக்க நிற்கறீங்க.." - நகுலன்
"அய்யோ" என்று வெக்கத்தில் ரிதி முகத்தை மூடி கொள்ள, "மிஸ்டர். நகுலன் நம்ம ஒன்னும் பிக்னிக் வரல.. கடத்தப்பட்டு வந்துருக்கோம்.. கொஞ்சம் லவ்வுல இருந்து வெளில வாங்க.. உங்க லவ்வுனால அதிகமா பாதிக்கப்பட்டது நான் தான்.." என்று நகிலன் கடுப்புடன் கூறினான்..
"உங்களைய வெச்சுக்கிட்டு..? என்ன நிலைமைல இருக்கோம்னு கொஞ்சம் கூட பயமில்லாம இப்படி காமெடி பண்ணிட்டு இருக்கீங்க.." - மகி
"எப்ப இவன் கூட சேர்ந்தனோ அப்ப இருந்து நானும் இப்படி மாறி தொலைஞ்சுட்டேன் மகிமா.." - நகுலன்
"டேய் உன்னால தான்டா நானும் இப்படி மாறுனேன்.. நீ பாட்டுக்கு வேற வழில போய்ருந்தா இன்னேரம் எனக்கு இருக்கற அறிவுக்கு அம்பானிக்கு மருமகனா மாறிருப்பேன்.. என் கிரகம் உன்கூட குப்பை கொட்டிட்டு கிடக்கறேன்.." - நிகிலன்
"பாரு மகிமா இவன் வாயை திறந்தாலே பொய் எப்படி கொட்டுதுனு.. இவன் தலைல மூளைனு ஒன்னு இருக்கா இல்லையானு நாங்க ஆராய்ச்சி பண்ணிட்டு இருந்தா.. இவன் எப்படி சொல்றானு பாரு.." - நகுலன்
"அய்யோ பெருமாளே! என்னால முடில.." - மகி
"அக்கா இது கூட பரவால்ல.. ரெண்டு பேரும் எப்ப பழக்கம்னு கேட்டு பாருங்க.. நம்ம அவ்வளவு தான்.." - ரிதி
"ஏன் இதுல என்னடா இருக்கு.." என்று யோசித்த மகி, புருவம் சுருக்கி "ஆமா ரெண்டு பேருக்கும் எப்ப இருந்து பழக்கம்.. ஸ்கூல் பிரெண்ட்ஸா.. இல்ல காலேஜ் ப்ரெண்ட்ஸா?" என்று கேட்டும் விட்டாள்..
"மகிமா இவனும் நானும் பக்கத்து பக்கத்து வீடு தான்.. எனக்கு போட்டியா என்கூடயே சுத்திட்டு இருப்பான்.. இவனால அம்மாகிட்ட விளக்குமாத்துல அடி வாங்குனது கணக்கு இல்லாம போகும்.." - நகுலன்
"பொய் பொய்.. அய்யோ இவன் பொய் சொல்றான்.. உன்னால தான்டா இப்ப வரைக்கும் நானு அந்த மீசைக்காரர் கிட்ட அடி வாங்கிட்டு இருக்கேன்.. நான் பாட்டுக்கு ஒரு பக்கம் இருந்தேன்.. நீ தானே என் பின்னாடி சுத்துனே.." - நிகிலன்
"டேய் நீதான்டா என் அருணாக்கயிரை விடாம புடிச்சு என் பின்னாடி சுத்துனே?" - நகுலன்
"ஆமா பாரு அந்த இத்து போன கயிரை நான் வேற புடுச்சனாக்கும்.. அப்படி பார்த்தா நீயும் தானேடா என் டவுசரை புடிச்சுட்டு சுத்துனே?" - நிகிலன்
இருவரும் மாறி மாறி சண்டையிட்டு கொள்ள, திருதிருவென விழித்து பார்த்திருந்த மகி ஒரு கட்டத்தில் வாய் விட்டு சிரிக்க தொடங்க, "நான் தான் அப்பவே சொன்னனல்ல அக்கா.. ஒரு தடவை தெரியாதனமா நானும் இப்படி கேட்டு இதுக ரெண்டும் ஆபிஸ்னு மறந்து அங்கயே அடிச்சுக்கிட்டாங்க.." என்று கூறிய ரிதி தலையில் அடித்து கொண்டாள்..
சட்டையை பிடித்து கொண்டு இருவரும் உருண்டதில் சத்தம் கேட்டு வேறொரு ஆள் உள்ளே வந்து, "டேய் என்னடா பண்றீங்க?" என்று இருவரையும் பிரித்து விட்டான்..
மூச்சு வாங்க அவனை சப்பென்று அறைந்த நகுலன், "இப்ப நீ எதுக்குடா இடைல வந்தே?" என்று எகிற, அதே போல் நிகிலனும், "நாங்க ரெண்டு பேரும் அடிச்சுப்போம்.. இல்ல மிதிச்சுப்போம்.. விட்டா கொன்னு கொன்னு கூட விளையாடுவோம்.. உன்னைய பஞ்சாயத்துக்கு கூப்பிட்டோமா?" என்று நாக்கை மடித்து பளாரென்று அவனின் மறுகன்னத்தில் அறைய, அந்த அடியாளின் நிலைமை தான் பாவம்..
இவனை காப்பாற்றவே சற்றுமுன் மகியிடம் பேசி விட்டு சென்றவன் மீண்டும் உள்ளே வந்து இவர்களை அடக்கி விட்டு, அந்த அடியாளை வெளியில் அனுப்பி விட்டான்..
"மேடம் என்ன ஆச்சு?" என்று தயங்கியவாறு அவன் கேட்க, சிரித்த மகி, "இவங்க சும்மா சண்டை போட்டுட்டு இருந்தாங்க.. அதையை உண்மைனு நம்பி இவங்களைய பிரிச்சு விட்டதுல இவங்க கிட்ட வாங்கி கட்டிக்கிட்டான்.." என்றிட, "ஓக்கே மேடம் ஏதாவதுனா கூப்பிடுங்க.." என்று விட்டு செல்ல போனவனை மீண்டும் அழைத்தவள், "ஏதாவது புது இன்பார்மேசன் கிடைச்சுச்சா?" என்று வினவினாள்..
"எஸ் மேடம்.. தாகூர் கூட அவர் பையன் ராபினும் வர்றதா பேசிக்கிட்டாங்க.. பட் அது எந்தளவுக்கு உண்மைனு தெரில மேடம்.."
"ஹோ!! இட்ஸ் ஓக்கே..இதுவும் ஒரு வகைல நல்லது தான்.. அவங்களுக்கு உங்கமேல சின்ன சந்தேகம் கூட வர கூடாது.. அண்ட் தனு சேஃப்டி தானே?"
"தனுக்குட்டியை சுத்தி நம்ம ஆளுக தான் இருக்காங்க மேடம்.. சோ ரொம்ப சேஃப்டி தான்.."
"அஜாக்கிரதையா இருக்க கூடாது.. எப்ப எது வேணாலும் நடக்கலாம்.. இங்க இருக்கற குழந்தைகளுக்கும் பெண்களுக்கும் சின்ன காயம் கூட ஏற்பட கூடாது.. பார்த்து நடந்துக்கங்க.."
தலையசைத்து விட்டு அவன் நகர, இப்போது நகுலன் அவனை விடாமல், "ஏன் பாஸ் இப்ப மட்டும் மகிமா கிட்ட இப்படி பேசறீங்க.. இதைய அந்த ராஜன் பார்க்க மாட்டாரா?" என்று வினவ, "முதல்ல சிசிடிவி கேமரா இருந்ததுல எதுவும் பேச முடில.. இப்ப அதைய தான் உடைச்சுட்டீங்களே.." என்று விட்டு அகன்றான்..
"பார்த்தீயாடா என் சிப்ஸு ஐயாவோட ஐடியா எத்தனை பேருக்கு யூஸ் ஆகிருக்குனு.." என்று சட்டை காலரை பின்னால் இழுத்து விட்டு கெத்தாக நகுலன் கூறிட, "த்து மேய்க்கறது எருமை இதுல பெருமை வேற.." என்று நிகிலன் அவனை காறி துப்பினான்..
மகி கூறியதை போலவே பெண்கள் மூவரையும் வலுக்கட்டாயமாக வேறு அறைக்கு அழைத்து சென்று விட, ஆண்கள் இருவர் மட்டுமே அங்கு இருந்தனர்..
"ஏன்டா ரிதியோட அக்கானு ரொம்ப ஐஸ் வெக்கற போல.." - நிகிலன்
"டேய் என்னைய பார்த்தா உனக்கு எப்படி தெரியுது.. மகிமாவை பத்தி தெரிஞ்சும் இப்படி நினைச்சு பேச முடியுமாடா?" - நகுலன்
"ஹிஹிஹி சும்மாடா மச்சி.. அவங்க போனதுல இருந்து ரொம்ப பீலிங்ல இருந்தீயா அதான் உன்னைய நார்மல் ஆக்கலானு.." - நிகிலன்
"அன்னைக்கு மகி இந்த விசயத்தை பத்தி சொன்னப்ப கூட அதையை சாதாரணமா கடந்து வந்து இங்கிருந்து போனா போதும்னு நினைச்சேன் மச்சி.. எப்ப மகியை பத்தி தெரிஞ்சுச்சோ நான் ஏன் இப்படி இருந்தேனு என்னைய நினைச்சு எனக்கே வெக்கமா இருக்குடா.." - நகுலன்
"ப்ச் நமக்கு தான் இதெல்லாம் தெரியாதுல?" - நிகிலன்
"தெரியாது தான்.. ஆனா ஒரு பொண்ணா மகிமா எத்தனை இழப்புகளை இழந்தும் மனசுக்குள்ள அவ்ளோ வருத்தத்தை வெச்சிருந்தாலும் வெளில காட்டிக்காம சாதாரணமா இருக்கா.. ஆனா நானு..??" - நகுலன்
"டேய் இதுல எதுவும் இல்லடா விடு விடு.. கண்டிப்பா மகிழினி சிஸ்டர் தான் இதுல ஜெயிப்பாங்க.." - நிகிலன்
அதை நகுலனும் ஆமோதித்து, "மகிமா ஜெயிப்பாடா.. ஆனா அவளுக்கும் தனுவுக்கும் எதுவுமாக கூடாது.." என்றான் கவலையாக..
மகியுடனே மற்ற இருவரும் இருப்பதால் மகிக்கு சற்று ஆசுவாசமாக இருந்தது.. ஆண்கள் இருவரும் எங்கிருந்தாலும் சமாளித்து கொள்வார்கள்.. ஆனால் இவர்கள்... அதுவும் ரியாவின் பயத்தை நினைத்து அவளை தனியாக விட்டு விடுவார்களோ என்று மகி பயந்திருந்தாள்.. மூவரையும் ஒரே இடத்தில் விட்டதும் தான் மூச்சே விட முடிந்தது மகியினால்..
இவர்கள் இருக்கும் அறையில் பத்து பதினொரு கர்ப்பிணி பெண்கள் இருக்க, அவர்கள் அனைவருமே சற்று சோர்ந்து போய் காணப்பட்டனர்.. என்னவென்று கேட்கலாம் என்று மகி யோசித்திருந்த நேரத்தில், "அக்கா ஏன் இப்படி சோர்ந்து போய்ருக்கீங்க.." என்று ரிதியே கேட்டு விட, இதில் ஆறெழு பெண்கள் மட்டுமே ரிதியின் மேல் பார்வையை செலுத்த, மற்றவர்கள் கண்ணை கூட திறக்கவில்லை..
"எங்க தலையெழுத்தை என்னனு சொல்றது தாயி.. பத்து மாசம் கஷ்டப்பட்டு உயிர் போற வலில புள்ளயை பெத்தெடுத்தும் புள்ளைக்கு ஒரு வாய் தாய்ப்பால் கூட குடுக்க முடில.. அதைய நினைச்சா பொறக்கறப்பவே இந்த புள்ள உலகத்தை பாக்காம போய்ரனும்னு தோணுது.." என்றார் ஒருவர் விரக்தியுடன்..
"என்ன அக்கா இப்படி பேசறீங்க.. குழந்தை வரம் கிடைக்காம எத்தனை பேரு கோவில் கோவிலா சுத்திட்டு இருக்காங்க தெரியுமா?" என்று சற்று கோவத்துடன் மகி வினவ, "நான் என்ன வேணும்னா அப்படி சொல்றேன்.. என் பக்க நிலைமைல இருந்து சொல்றேன் இதுவரைக்கும் மூணு புள்ள பெத்துருக்கேன் அதுல ஒரு குழந்தைக்கு கூட தாய்ப்பால் குடுக்கற பாக்கியம் கிடைக்கல.. இதுல நாலாவதா ஒன்னு பொறக்க தயாரா நின்னுருக்கு.." என்றவரின் குரலில் வேதனையின் சாயல்களே நிறைந்திருந்தது..
"குழந்தை பெத்துக்க விருப்பம் இல்லனா உங்க கணவனை பக்கத்துல விட கூடாது அதுக்குனு குழந்தை செத்துட்டா பரவால்லனு சொல்றது எல்லாம் நல்லா இல்ல.." என்று ரிதியும் வெடுக்கென கூற, "ஏன் தாயி உங்க குழந்தைனு ஒரு புள்ளயை தூக்கிட்டு வந்தாங்களே அதுக்கு நீங்க அம்புட்டு கதறுனீக.. உங்களால உங்க புள்ளயை காப்பாத்த முடியும்.. ஆனா எங்களால முடியுமா?" என்றார் கேள்வியுடன்..
மேலும், "என் புள்ளக எங்க இருக்கு என்ன பண்ணுதுனு ஒன்னுமே தெரியாம தெனமும் துடிச்சுப்புட்டு இருக்கோம்.. எங்களைய அரசாங்கம் தான் கண்டுக்கல.. அதுக்குனு எங்க புள்ளகளை வியாபாரமா மாத்திப்புட்டானுக.. இவனுக சொல்றதை எங்க ஐயாவும் நம்பி தலையசைச்சு இப்ப எங்க புள்ளகளை பறி கொடுத்துட்டு நிற்கறோம்.."
"அதோட வலி செத்தா மட்டும் தான் போகும்.. எங்களையும் வித்துப்புட்டு காசு வாங்கிட்டானுக.. நாளைக்கு யாரோ வந்ததும் அவுக கூட நாங்களும் போவனும்னு சொல்றாக.. இத்தனையும் பாத்துப்புட்டு கடவுளும் அமைதியா இருக்காரு.. இதுக்கு எங்களைய படைக்காமலே இருந்துருக்கலாம்.." என்று கண்ணீர் சிந்தியவரை இவர்கள் பாவமாக பார்த்தனர்..
எவ்வளவு கொடுமையான வாழ்க்கை இது! பிள்ளை பெறும் வலியை விட அதன்பின் பிள்ளையை பறி கொடுக்கும் வலி உயிரோடு கொல்லுமே!! வெறும் பணத்திற்காக இத்தனை பாவங்களை சுமந்து கொண்டிருக்கின்றனர் இவர்கள்!!
அவர்களிடம் பேச போன ரிதியின் கையை அழுத்தி பிடித்த மகி வேணாம் என்று கண்ணை காட்ட, இருந்த இடத்திலே சாய்ந்து அமர்ந்தவள் அவளை மீறியும் துளிர்த்த நீர்துளிகளை துடைத்து எறிந்தாள்..
அவன் ஏதோ யாழுவின் காதருகில் கூறி விட்டு வந்த வேலை முடிந்தது என்றெண்ணி வெளியில் சென்று விட, "அக்கா யாரு அது? உங்க கிட்ட என்ன சொன்னாங்க?" என்று ரிதி கேட்டதும் நகுலனும் "மகிமா அந்த பன்னாடை உனக்கு மட்டும் என்ன சொன்னான்.." என்றான் எகிறலுடன்..
"என்னடா உனக்கும் சொல்லலனு தான் கோவமா?" என்று நிகிலன் அவனின் காலை வார, உம்மென்று முறைத்த நகுலன், "ஆமாடா அது என்ன எப்ப பார்த்தாலும் நமக்கு தெரியாம குசுகுசுனு இவங்க மட்டும் பேசிக்கறது? நம்மளும் இங்க தானே இருக்கோம்.." என்றவன், "அப்படி என்ன விசயத்தை சொன்னான்.." என்று மகியிடம் வினவினான்..
சிரிப்பை இதழுக்குள் மறைத்த மகி, "அதுவா.. இப்ப நம்ம எல்லாரையும் கொன்னு புதைக்க போறாங்களாமா? கடைசி ஆசைனு ஏதாவது இருக்கானு கேட்டுட்டு போனான்.." என்றதும் கண்ணாமுழியே வெளியில் வந்து விடுமளவிற்கு பார்த்த நகுலனின் ரியாக்சனில் தன்னை மீறி சிரித்து விட்டாள்..
"பொய் சொல்றீயா? ஹான் என்னைய பார்த்தா உனக்கு எப்படி இருக்கு மகிமா.." என்று பாவமாக முகத்தை வைத்து கொண்டு நகுலன் கேட்க, "காமெடி பீஸ் மாதிரி தான் தெரியறீங்க நகுலன்.." என்று மகியும் கூறிட, இதில் வெளியில் நகுலன் முறைத்தாலும், மகியின் சாதாரணமான பேச்சில் மனம் குளிர்ந்து போனது..
ஏனோ மகியை பற்றி கேட்டதில் இருந்து அவனின் மனதில் ஏறியிருந்த பாரம் இன்னும் இறங்காமல் சுமையை மட்டுமே கூட்ட, அதனுள் தன் மனது கட்டுண்டு போகாமல் தடுக்கவே ஏதாவது பேசி கொண்டே இருந்தான்..
"ப்ச் சிஸ்டர்.. என்னனு எங்களுக்கும் சொல்லலாம் தானே? நாங்களும் பாவம்.." - நிகிலன்
"உங்க கிட்ட சொல்லாம என்ன பிரதர்.. தாராளமா சொல்றேன்.." - மகி
"அப்ப எங்க கிட்ட சொல்ல மாட்டிங்க அப்படிதானே அக்கா.." - ரிதி
"அப்படி கேளுடா என் செல்லக்குட்டி.." - நகுலன்
"கேட்டுட்டேன் நகுலன்.. பட் சிரிக்கறாங்களே தவிர பதிலை தர மாட்டிங்கறாங்க.." - ரிதி
"ஒரு வேளை உன் அக்காவுக்கு நம்மளைய பார்த்தா காமெடியா இருக்கோ?" - நகுலன்
இதில் தன்னை முறைத்தவளை கண்டு சமாளிப்பாய் சிரித்து வைத்தவன், "மகிமா நாங்க பாவம்.." என்றதும் முத்துபற்கள் தெரியும்படி புன்னகைத்த மகி, "நம்மளைய தனி தனி ரூம்ல விட போறேனு அவன் மாமன்கிட்ட விக்ரம் பேசிட்டு இருந்தானு தான் சொன்னான்.."
"ஒரு வேளை இதுவும் விக்ரமோட ஆளா இருந்தா..? நம்ம என்ன பண்றோம்னு வேவு பார்க்க கூட அவன் இப்படி சொல்ல சொல்லிருக்கலாமே.." - நகுலன்
"அந்தளவுக்கு எல்லாம் விக்ரம் யோசிக்க மாட்டான்.. இப்ப அவனோட எண்ணம் எல்லாம் அந்த தாகூரை பாதுகாப்பா இங்க கூட்டிட்டு வரனும்னு தான் இருக்கும்.." - மகி
"எப்படி சிஸ்டர் உறுதியா சொல்றீங்க.." - நிகிலன்
"எனக்கே தெரிலயே பிரதர்.. ஆனா இப்ப சொன்னது மட்டும் கண்டிப்பா நடக்கும் பாருங்க.." - மகி
எப்போதும் போன்று பயத்தில், "இத்தனை பேருத்தை சமாளிச்சுட்டு நம்ம உயிரோடு போக முடியுமா?" என்று ரியா கலங்கி போன குரலில் கேட்டிட, அவள் கையை எடுத்து தன் கைகளுக்குள் பொதித்து கொண்ட மகி, "கண்டிப்பா முடியும் ரியா.." என்றாள் உறுதியாக..
"இங்க இருக்கறதுல பாதி பேரு என் ஆட்கள் ரியாமா.. இப்ப வந்தது கூட அவன் தான்.. நம்ம இங்க வர்றதுக்கு முன்னாடியே அத்தனை பாதுகாப்பும் பண்ணிட்டு தான் வந்தேன்.. சொல்ல போனா இந்த கடத்தல் கூட நான் எதிர்பார்த்தது தான்.."
"இதுல நகுலன் மட்டுமில்ல நிகிலனும் மாட்டுவானு நான் கெஸ் பண்ணுனேன்.. ஆனா உன்னைய கடத்துனதை தான் நான் உண்மையாவே எதிர்பார்க்கல.."
"அடப்பாவி சிஸ்டர். இதைய என்கிட்ட முதல்லயே சொல்லிருந்தா நாங்க உசாரா இருந்துருப்போமே.." - நிகிலன்
"அப்படி மட்டும் நான் பண்ணிருந்தா என்னோட அத்தனை முயற்சியும் வீணாகிருமே பிரதர்.." - மகி
"ஆமா சிஸ்டர் கடத்துனது தான் கடத்துனாங்க எதுக்கு காட்டுக்குள்ள தூக்கிட்டு வந்து போட்டுருந்தாங்க.." - நிகிலன்
"அது ஒன்னுமில்ல பிரதர்.. ராஜன் சாரோட ரெண்டாவது பொண்ணு இன்னும் என்கிட்ட தான் இருக்கு.. விட சொன்னாரு முடியாதுனு சொன்னேன் அதுக்கு தான் இந்த கடத்தல்.." - மகி
"உன்கிட்டயா? எனக்கு ஒன்னும் புரில மகிமா.." - நகுலன்
"நான் அவரோட ரெண்டு பொண்ணையும் கடத்திட்டேன் நகுலன்.. அதுல பெரிய பொண்ணை மட்டும் தான் விட்டுருக்கேன் அதுவும் கிருஷ் சொல்லி.. இல்லனா என்கிட்ட தான் இருந்துருக்கும்.." - மகி
"அடப்பாவி சிஸ்டர் இதெல்லாம் எப்ப பண்ணுனீங்க.. சொல்லிருந்தா நானும் துணைக்கு வந்து கடத்தல் எப்படினு பழகிருப்பேன்.. ச்சே மிஸ் ஆகிருச்சு.." - நிகிலன்
"நீ போலீஸ்னு அடிக்கடி நியாபகம் படுத்து மகிமா.. எனக்கு சந்தேகமா இருக்கு.." - நகுலன்
"ஏன் நகுலன் போலீஸா இருந்தா எப்பவும் நேர்மையா தான் இருக்கனுமா? அப்படி பார்த்தா இந்த மாதிரி எல்லாம் நாட்டுல நடக்காம இருந்துருக்குமே.. நேரா மோதுனா நானும் நேருக்கு நேரா அவங்க முன்னாடி நிற்பேன்.. இல்ல பின்முதுகுல குத்துனா கண்டிப்பா நானும் அதைய அவங்களுக்கு இரட்டிப்பா தருவேன்.." - மகி
"ஹய்யோ ஹய்யோ இப்ப இதுவா முக்கியம்.. நம்மளைய கடத்திட்டு வந்துருக்காங்கடா.." - நிகிலன்
"அடேய் கடத்திட்டு வந்தும் நம்ம நல்லா தின்னுட்டு தூங்கிட்டு தானே இருக்கோம்.. இதுல பீலிங் வேற பீலிங்.." - நகுலன்
"ம்ம்ம்ம்க்கும் பயத்தை வெளில காட்டிக்க கூடாதுனு கொள்கையோட வாழ்றவன்டா நானு.." - நிகிலன்
"ரியாமா எதுக்கும் பயம் வேணாம்.. பயம் தான் நம்மளோட முதல் எதிரி.. முடியும்னு நம்பிக்கையோட இருடா.. இந்த பிரச்சனை முடிஞ்சதும் நீ ஆசைப்பட்டவனே உன்னைய தேடி வருவான் அதுக்கு நான் கேரண்டி.." - மகி
"ஹலோ சிஸ்டர்.. நான் எதுக்கு இந்த குட்டச்சியை தேடி போக போறேன்.." - நிகிலன்
"ஹலோ பிரதர்.. நான் எப்ப உங்களைய சொன்னேன்.." - மகி
"அடேய் என்னங்கடா ரெண்டு பேரும் இங்கிலீஸ்ல பாசத்தை பொழிஞ்சுட்டு இருக்கீங்க.. ஏன் தமிழ்ல அண்ணன் தங்கைனு சொன்னா குறைஞ்சா போவீங்க.." - நகுலன்
"வேணும்னா நீயே அப்படி கூப்பிடு.." - நிகிலன்
"எதுக்கு என் பேபியும் எனக்கு தங்கச்சி ஆகறதுக்கா?" - நகுலன்
"பாருடா.. இந்த தெளிவு எப்பவும் இருந்தா எங்கையோ போய்ரலாம்.." - மகி
"நான் எங்கையும் போக விரும்பல மகிமா.. என் பேபி கிட்ட தான் போக நினைக்கறேன்.. நந்தி மாதிரி நீங்க தான் குறுக்க நிற்கறீங்க.." - நகுலன்
"அய்யோ" என்று வெக்கத்தில் ரிதி முகத்தை மூடி கொள்ள, "மிஸ்டர். நகுலன் நம்ம ஒன்னும் பிக்னிக் வரல.. கடத்தப்பட்டு வந்துருக்கோம்.. கொஞ்சம் லவ்வுல இருந்து வெளில வாங்க.. உங்க லவ்வுனால அதிகமா பாதிக்கப்பட்டது நான் தான்.." என்று நகிலன் கடுப்புடன் கூறினான்..
"உங்களைய வெச்சுக்கிட்டு..? என்ன நிலைமைல இருக்கோம்னு கொஞ்சம் கூட பயமில்லாம இப்படி காமெடி பண்ணிட்டு இருக்கீங்க.." - மகி
"எப்ப இவன் கூட சேர்ந்தனோ அப்ப இருந்து நானும் இப்படி மாறி தொலைஞ்சுட்டேன் மகிமா.." - நகுலன்
"டேய் உன்னால தான்டா நானும் இப்படி மாறுனேன்.. நீ பாட்டுக்கு வேற வழில போய்ருந்தா இன்னேரம் எனக்கு இருக்கற அறிவுக்கு அம்பானிக்கு மருமகனா மாறிருப்பேன்.. என் கிரகம் உன்கூட குப்பை கொட்டிட்டு கிடக்கறேன்.." - நிகிலன்
"பாரு மகிமா இவன் வாயை திறந்தாலே பொய் எப்படி கொட்டுதுனு.. இவன் தலைல மூளைனு ஒன்னு இருக்கா இல்லையானு நாங்க ஆராய்ச்சி பண்ணிட்டு இருந்தா.. இவன் எப்படி சொல்றானு பாரு.." - நகுலன்
"அய்யோ பெருமாளே! என்னால முடில.." - மகி
"அக்கா இது கூட பரவால்ல.. ரெண்டு பேரும் எப்ப பழக்கம்னு கேட்டு பாருங்க.. நம்ம அவ்வளவு தான்.." - ரிதி
"ஏன் இதுல என்னடா இருக்கு.." என்று யோசித்த மகி, புருவம் சுருக்கி "ஆமா ரெண்டு பேருக்கும் எப்ப இருந்து பழக்கம்.. ஸ்கூல் பிரெண்ட்ஸா.. இல்ல காலேஜ் ப்ரெண்ட்ஸா?" என்று கேட்டும் விட்டாள்..
"மகிமா இவனும் நானும் பக்கத்து பக்கத்து வீடு தான்.. எனக்கு போட்டியா என்கூடயே சுத்திட்டு இருப்பான்.. இவனால அம்மாகிட்ட விளக்குமாத்துல அடி வாங்குனது கணக்கு இல்லாம போகும்.." - நகுலன்
"பொய் பொய்.. அய்யோ இவன் பொய் சொல்றான்.. உன்னால தான்டா இப்ப வரைக்கும் நானு அந்த மீசைக்காரர் கிட்ட அடி வாங்கிட்டு இருக்கேன்.. நான் பாட்டுக்கு ஒரு பக்கம் இருந்தேன்.. நீ தானே என் பின்னாடி சுத்துனே.." - நிகிலன்
"டேய் நீதான்டா என் அருணாக்கயிரை விடாம புடிச்சு என் பின்னாடி சுத்துனே?" - நகுலன்
"ஆமா பாரு அந்த இத்து போன கயிரை நான் வேற புடுச்சனாக்கும்.. அப்படி பார்த்தா நீயும் தானேடா என் டவுசரை புடிச்சுட்டு சுத்துனே?" - நிகிலன்
இருவரும் மாறி மாறி சண்டையிட்டு கொள்ள, திருதிருவென விழித்து பார்த்திருந்த மகி ஒரு கட்டத்தில் வாய் விட்டு சிரிக்க தொடங்க, "நான் தான் அப்பவே சொன்னனல்ல அக்கா.. ஒரு தடவை தெரியாதனமா நானும் இப்படி கேட்டு இதுக ரெண்டும் ஆபிஸ்னு மறந்து அங்கயே அடிச்சுக்கிட்டாங்க.." என்று கூறிய ரிதி தலையில் அடித்து கொண்டாள்..
சட்டையை பிடித்து கொண்டு இருவரும் உருண்டதில் சத்தம் கேட்டு வேறொரு ஆள் உள்ளே வந்து, "டேய் என்னடா பண்றீங்க?" என்று இருவரையும் பிரித்து விட்டான்..
மூச்சு வாங்க அவனை சப்பென்று அறைந்த நகுலன், "இப்ப நீ எதுக்குடா இடைல வந்தே?" என்று எகிற, அதே போல் நிகிலனும், "நாங்க ரெண்டு பேரும் அடிச்சுப்போம்.. இல்ல மிதிச்சுப்போம்.. விட்டா கொன்னு கொன்னு கூட விளையாடுவோம்.. உன்னைய பஞ்சாயத்துக்கு கூப்பிட்டோமா?" என்று நாக்கை மடித்து பளாரென்று அவனின் மறுகன்னத்தில் அறைய, அந்த அடியாளின் நிலைமை தான் பாவம்..
இவனை காப்பாற்றவே சற்றுமுன் மகியிடம் பேசி விட்டு சென்றவன் மீண்டும் உள்ளே வந்து இவர்களை அடக்கி விட்டு, அந்த அடியாளை வெளியில் அனுப்பி விட்டான்..
"மேடம் என்ன ஆச்சு?" என்று தயங்கியவாறு அவன் கேட்க, சிரித்த மகி, "இவங்க சும்மா சண்டை போட்டுட்டு இருந்தாங்க.. அதையை உண்மைனு நம்பி இவங்களைய பிரிச்சு விட்டதுல இவங்க கிட்ட வாங்கி கட்டிக்கிட்டான்.." என்றிட, "ஓக்கே மேடம் ஏதாவதுனா கூப்பிடுங்க.." என்று விட்டு செல்ல போனவனை மீண்டும் அழைத்தவள், "ஏதாவது புது இன்பார்மேசன் கிடைச்சுச்சா?" என்று வினவினாள்..
"எஸ் மேடம்.. தாகூர் கூட அவர் பையன் ராபினும் வர்றதா பேசிக்கிட்டாங்க.. பட் அது எந்தளவுக்கு உண்மைனு தெரில மேடம்.."
"ஹோ!! இட்ஸ் ஓக்கே..இதுவும் ஒரு வகைல நல்லது தான்.. அவங்களுக்கு உங்கமேல சின்ன சந்தேகம் கூட வர கூடாது.. அண்ட் தனு சேஃப்டி தானே?"
"தனுக்குட்டியை சுத்தி நம்ம ஆளுக தான் இருக்காங்க மேடம்.. சோ ரொம்ப சேஃப்டி தான்.."
"அஜாக்கிரதையா இருக்க கூடாது.. எப்ப எது வேணாலும் நடக்கலாம்.. இங்க இருக்கற குழந்தைகளுக்கும் பெண்களுக்கும் சின்ன காயம் கூட ஏற்பட கூடாது.. பார்த்து நடந்துக்கங்க.."
தலையசைத்து விட்டு அவன் நகர, இப்போது நகுலன் அவனை விடாமல், "ஏன் பாஸ் இப்ப மட்டும் மகிமா கிட்ட இப்படி பேசறீங்க.. இதைய அந்த ராஜன் பார்க்க மாட்டாரா?" என்று வினவ, "முதல்ல சிசிடிவி கேமரா இருந்ததுல எதுவும் பேச முடில.. இப்ப அதைய தான் உடைச்சுட்டீங்களே.." என்று விட்டு அகன்றான்..
"பார்த்தீயாடா என் சிப்ஸு ஐயாவோட ஐடியா எத்தனை பேருக்கு யூஸ் ஆகிருக்குனு.." என்று சட்டை காலரை பின்னால் இழுத்து விட்டு கெத்தாக நகுலன் கூறிட, "த்து மேய்க்கறது எருமை இதுல பெருமை வேற.." என்று நிகிலன் அவனை காறி துப்பினான்..
மகி கூறியதை போலவே பெண்கள் மூவரையும் வலுக்கட்டாயமாக வேறு அறைக்கு அழைத்து சென்று விட, ஆண்கள் இருவர் மட்டுமே அங்கு இருந்தனர்..
"ஏன்டா ரிதியோட அக்கானு ரொம்ப ஐஸ் வெக்கற போல.." - நிகிலன்
"டேய் என்னைய பார்த்தா உனக்கு எப்படி தெரியுது.. மகிமாவை பத்தி தெரிஞ்சும் இப்படி நினைச்சு பேச முடியுமாடா?" - நகுலன்
"ஹிஹிஹி சும்மாடா மச்சி.. அவங்க போனதுல இருந்து ரொம்ப பீலிங்ல இருந்தீயா அதான் உன்னைய நார்மல் ஆக்கலானு.." - நிகிலன்
"அன்னைக்கு மகி இந்த விசயத்தை பத்தி சொன்னப்ப கூட அதையை சாதாரணமா கடந்து வந்து இங்கிருந்து போனா போதும்னு நினைச்சேன் மச்சி.. எப்ப மகியை பத்தி தெரிஞ்சுச்சோ நான் ஏன் இப்படி இருந்தேனு என்னைய நினைச்சு எனக்கே வெக்கமா இருக்குடா.." - நகுலன்
"ப்ச் நமக்கு தான் இதெல்லாம் தெரியாதுல?" - நிகிலன்
"தெரியாது தான்.. ஆனா ஒரு பொண்ணா மகிமா எத்தனை இழப்புகளை இழந்தும் மனசுக்குள்ள அவ்ளோ வருத்தத்தை வெச்சிருந்தாலும் வெளில காட்டிக்காம சாதாரணமா இருக்கா.. ஆனா நானு..??" - நகுலன்
"டேய் இதுல எதுவும் இல்லடா விடு விடு.. கண்டிப்பா மகிழினி சிஸ்டர் தான் இதுல ஜெயிப்பாங்க.." - நிகிலன்
அதை நகுலனும் ஆமோதித்து, "மகிமா ஜெயிப்பாடா.. ஆனா அவளுக்கும் தனுவுக்கும் எதுவுமாக கூடாது.." என்றான் கவலையாக..
மகியுடனே மற்ற இருவரும் இருப்பதால் மகிக்கு சற்று ஆசுவாசமாக இருந்தது.. ஆண்கள் இருவரும் எங்கிருந்தாலும் சமாளித்து கொள்வார்கள்.. ஆனால் இவர்கள்... அதுவும் ரியாவின் பயத்தை நினைத்து அவளை தனியாக விட்டு விடுவார்களோ என்று மகி பயந்திருந்தாள்.. மூவரையும் ஒரே இடத்தில் விட்டதும் தான் மூச்சே விட முடிந்தது மகியினால்..
இவர்கள் இருக்கும் அறையில் பத்து பதினொரு கர்ப்பிணி பெண்கள் இருக்க, அவர்கள் அனைவருமே சற்று சோர்ந்து போய் காணப்பட்டனர்.. என்னவென்று கேட்கலாம் என்று மகி யோசித்திருந்த நேரத்தில், "அக்கா ஏன் இப்படி சோர்ந்து போய்ருக்கீங்க.." என்று ரிதியே கேட்டு விட, இதில் ஆறெழு பெண்கள் மட்டுமே ரிதியின் மேல் பார்வையை செலுத்த, மற்றவர்கள் கண்ணை கூட திறக்கவில்லை..
"எங்க தலையெழுத்தை என்னனு சொல்றது தாயி.. பத்து மாசம் கஷ்டப்பட்டு உயிர் போற வலில புள்ளயை பெத்தெடுத்தும் புள்ளைக்கு ஒரு வாய் தாய்ப்பால் கூட குடுக்க முடில.. அதைய நினைச்சா பொறக்கறப்பவே இந்த புள்ள உலகத்தை பாக்காம போய்ரனும்னு தோணுது.." என்றார் ஒருவர் விரக்தியுடன்..
"என்ன அக்கா இப்படி பேசறீங்க.. குழந்தை வரம் கிடைக்காம எத்தனை பேரு கோவில் கோவிலா சுத்திட்டு இருக்காங்க தெரியுமா?" என்று சற்று கோவத்துடன் மகி வினவ, "நான் என்ன வேணும்னா அப்படி சொல்றேன்.. என் பக்க நிலைமைல இருந்து சொல்றேன் இதுவரைக்கும் மூணு புள்ள பெத்துருக்கேன் அதுல ஒரு குழந்தைக்கு கூட தாய்ப்பால் குடுக்கற பாக்கியம் கிடைக்கல.. இதுல நாலாவதா ஒன்னு பொறக்க தயாரா நின்னுருக்கு.." என்றவரின் குரலில் வேதனையின் சாயல்களே நிறைந்திருந்தது..
"குழந்தை பெத்துக்க விருப்பம் இல்லனா உங்க கணவனை பக்கத்துல விட கூடாது அதுக்குனு குழந்தை செத்துட்டா பரவால்லனு சொல்றது எல்லாம் நல்லா இல்ல.." என்று ரிதியும் வெடுக்கென கூற, "ஏன் தாயி உங்க குழந்தைனு ஒரு புள்ளயை தூக்கிட்டு வந்தாங்களே அதுக்கு நீங்க அம்புட்டு கதறுனீக.. உங்களால உங்க புள்ளயை காப்பாத்த முடியும்.. ஆனா எங்களால முடியுமா?" என்றார் கேள்வியுடன்..
மேலும், "என் புள்ளக எங்க இருக்கு என்ன பண்ணுதுனு ஒன்னுமே தெரியாம தெனமும் துடிச்சுப்புட்டு இருக்கோம்.. எங்களைய அரசாங்கம் தான் கண்டுக்கல.. அதுக்குனு எங்க புள்ளகளை வியாபாரமா மாத்திப்புட்டானுக.. இவனுக சொல்றதை எங்க ஐயாவும் நம்பி தலையசைச்சு இப்ப எங்க புள்ளகளை பறி கொடுத்துட்டு நிற்கறோம்.."
"அதோட வலி செத்தா மட்டும் தான் போகும்.. எங்களையும் வித்துப்புட்டு காசு வாங்கிட்டானுக.. நாளைக்கு யாரோ வந்ததும் அவுக கூட நாங்களும் போவனும்னு சொல்றாக.. இத்தனையும் பாத்துப்புட்டு கடவுளும் அமைதியா இருக்காரு.. இதுக்கு எங்களைய படைக்காமலே இருந்துருக்கலாம்.." என்று கண்ணீர் சிந்தியவரை இவர்கள் பாவமாக பார்த்தனர்..
எவ்வளவு கொடுமையான வாழ்க்கை இது! பிள்ளை பெறும் வலியை விட அதன்பின் பிள்ளையை பறி கொடுக்கும் வலி உயிரோடு கொல்லுமே!! வெறும் பணத்திற்காக இத்தனை பாவங்களை சுமந்து கொண்டிருக்கின்றனர் இவர்கள்!!
அவர்களிடம் பேச போன ரிதியின் கையை அழுத்தி பிடித்த மகி வேணாம் என்று கண்ணை காட்ட, இருந்த இடத்திலே சாய்ந்து அமர்ந்தவள் அவளை மீறியும் துளிர்த்த நீர்துளிகளை துடைத்து எறிந்தாள்..
