ஹாய் நண்பர்களே , நீங்கள் இந்த தளத்தில் எழுத விரும்பினால் aptamilnovels@gmail.com என்னும் மின்னஞ்சல் முகவரியை தொடர்பு கொள்ளுங்கள்.

என் பெயர் ஆதிரா - கதை திரி

Status
Not open for further replies.

T22

Well-known member
Wonderland writer
அத்தியாயம் 8 - பானுவின் வாக்கு

"உனக்கெல்லாத்திலயும் விளையாட்டுத்தான்....."

"நான் விளையாடல்ல கவின், நிஜமாத்தான் சொல்றன்."

"திரா.... எதுல விளையாடுறன்னு இல்லையா..... என்ன கலாய்க்கிறியா?"

"டேய் இது என்னோட ஆசை, இதில நான் எதுக்குடா விளையாடப்போறன். உன்கிட்ட முன்னமே சொல்லிருப்பன், உன் மனசில யாரோ இருக்காங்க, அது நான்தான்னு நினைச்சிட்டு நீயா சொல்லுவான்னு இருந்தன். அப்புறமாத்தான் அது பூஜான்னு புரிஞ்சிது. அதுக்கப்புறம் இப்பிடி பேசுறது தப்புன்னு சொல்லாமலே இருந்திட்டேன்டா......."

கவினுக்கு வேர்த்துக்கொட்டியது.

"என்னடி சொல்ற? அப்புறம் இப்போ எதுக்கு சொல்ற?"

"நான் எதுவும் தப்பு பண்ணல, என்னோட ஆசைய உன்கிட்ட சொல்றதுக்கு எனக்கு எல்லா தகுதியும் இருக்குன்னு யோசிச்சேன், சொல்லிட்டேன். ஆனா இன்னைக்கு சொல்லணும்னெல்லாம் பிளான் பண்ணல."

"சீரியஸாத்தான் பேசுறியா திரா? நான் உன்னோட பிரெண்ட் டி......."

"என்னோட பெஸ்ஸ்ஸ்ட்ட்ட் பிரெண்ட். அதனாடிதான் உன்ன எனக்கு அவ்வளவு பிடிச்சிருக்குடா......"

"எனக்கு உன்மேல அப்பிடி ஏதும் பீல் ஆகலயே திரா?"

"அதுக்கு நான் என்ன பண்ண முடியும். நான் உன்கிட்ட கெஞ்சல்ல கவின் நீ என்னத்தான் லவ் பண்ணணுமுன்னு....உன்ன பிடிச்சிருக்கு. லைஃப் லோங் நீ என்கூட இருந்தா நல்லா இருக்குமுன்னு தோணுது. அத உன்கிட்ட சொல்லிட்டேன். உனக்கு என்ன பிடிக்கலையேன்னு ஒரு மூலைல இருந்து அழுத்திட்டிருக்கமாட்டேன். உனக்கு என்ன பத்தி தெரியும்தானே.....எதுன்னாலும் வெளிப்படையா சொல்லிடுவேன். அதே போல நீயும் எதுவும் கில்ட்டியா பீல் பண்ண தேவையில்லை. உன்னோட மனசு என்ன சொல்லுதோ அது சொல்றத கேட்டு நடந்துக்கோ."

"என்னென்னமோ சொல்ற... நான் இப்ப என்ன பண்ணனும்? உன்ன லவ் பண்ணனுமா திரா?" வெகுளியாக கேட்ட கவினை பார்க்கையில் பாவமாக இருந்தது ஆதிராவுக்கு.

"டேய் ஒண்ணும் குழப்பிக்காதடா, அப்புறமா ஆறுதலா யோசிச்சு பாரு. உனக்கு யார புடிச்சிருக்குன்னு. அத விட இன்னொரு பெஸ்ட் ஐடியா ஒண்ணு இருக்கு."

"என்ன ஐடியா திரா?"

"இன்னும் ஆறு மாசத்துல பப்ளிக் எக்ஸாம் இருக்கு. அதுக்கப்புறம் இத பத்தி பேசலாம்."

"சும்மா இருந்த என்ன இப்பிடி சீண்டிவிட்டுட்டு ஆறு மாசம்னு ஏதேதோ சொல்ற..... நான் கொஞ்சம் யோசிக்கணும். அப்புறம் நானே சொல்றன்."

"சரி உன் இஷ்டம்." என்று கூறிவிட்டு கவினை அழைத்துக்கொண்டு பூஜை நடக்கும் இடத்திற்கு சென்றாள் ஆதிரா.

அதற்கு பின் இருவரும் அன்று பேசிக்கொள்ளவில்லை. ஆதிரா கவினை தொந்தரவு செய்ய விரும்பவில்லை, கவின் ஆதிராவுடன் பேச விரும்பவில்லை.

பூஜாவின் அழகில் ஈர்க்கப்பட்டிருந்த கவினின் முடிவு என்னவாக இருக்கும் என்பது ஆதிராவுக்கு தெரிந்திருந்தது. அதுகுறித்த கவலையையும் மறக்க படிப்பில் இன்னும் கூடுதல் கவனத்தை செலுத்த தொடங்கினாள் ஆதிரா.

மறுபுறம் கவினுக்கு எப்படி யோசித்துப்பார்த்தாலும் கண்முன்னே பூஜாதான் வந்து நின்றாள்.

'ஒரு வேளை திராவுக்கு என் மேல ஆசை இருந்ததாலதான் பூஜாட பேமிலி சரியில்ல, அது, இதுன்னு ஏதேதோ சொன்னாளோ?' என்றெல்லாம் கவினின் உள்மனம் சொல்லத்தொடங்கியது.

அடுத்தநாள் ஸ்கூலுக்கு அழைத்து செல்வதற்கு கவின் வரவில்லை. ஆதிராவுக்கு சிறிது சந்தேகம் ஏற்பட்டாலும் 'கிரிக்கெட் ப்ராக்டிஸா இருக்கும்' என்று நினைத்து கொண்டாள். ஸ்கூலிலும் அன்று ஆதிராவின் பக்கம் திரும்பியும் பார்க்கவில்லை கவின்.

கவினும் ஆதிராவும் பல தடவைகள் சிறு சிறு பிரச்சனைகளுக்காக பேசாமல் இருந்துள்ளனர். ஆனால் அப்போதெல்லாம் உண்டாகாத மன வேதனை ஆதிராவை வாட்டி வதைக்க தொடங்கியது. ஆறுதல் தேட பானுவிடம் முழுவதையும் கொட்டினாள் ஆதிரா.

"ஆதி உனக்குத்தான் கவினுக்கு பூஜாவத்தான் புடிச்சிருக்குன்னு தெரியும்ல, அப்புறம் எதுக்கு உன்னோட லவ்வ சொன்னடி?" கோபத்துடன் கேட்டாள் பானு.

எதிரே கண்கள் கலங்கியபடி உட்கார்ந்திருந்த ஆதிரா " சொல்ல வேணாம்னுதாண்டி இருந்தேன், ஆனா கவின்கிட்ட என்னோட லவ்வ சொல்லல, அதனாடிதான் அவன் எனக்கு கிடைக்காம போனான்னு இருந்திடக்கூடாது. நான் உண்மையா நேசிச்சேன், அதத்தான் அவன்கிட்ட சொன்னேன். சொன்ன நேரம் வேணும்னா தப்பா இருக்கலாம்."

"சொல்லி கிழிச்சே.... அவன் வந்து பூஜாவுக்கும் தனக்கும் மாமா வேலை பாருடின்னு உன்கிட்ட கேட்கிறான். அந்த நேரத்துல நீயும் 'சரி நான் மாமா வேல பார்க்குறேன், ஆனா எனக்கும் உன்ன பிடிச்சிருக்கு. டீல் ஓகேயா'ன்னு கேட்டிருக்க. உனக்கு ரெண்டு அறை அறைஞ்சாத்தான் என்ன?"

பானு கோபமாக திட்டினாலும் அவள் திட்டிய விதம் இருவருக்குமே சிரிப்பை உண்டாக்கிவிட்டது.

"புரிஞ்சுக்கோடி....."

"ஆமாடி.... இப்ப எதுக்கு கண்ணை கசக்கிட்டு உட்கார்ந்திருக்க?"

"கவின் ரெண்டு நாளா என்ன திரும்பி கூட பார்கிறானில்லடி."

"மறுபடியும் பார்ர்ரா......."

"அவன் யார லவ் பண்ணினாலும் எனக்கு என்னைக்குமே பிரெண்ட் தான், அத நான் விட்டு கொடுக்க மாட்டேண்டி...."

"யேசப்பா....இவளுக்கு நல்ல புத்திய கொடுத்திடு..... உனக்கு தெரியாத இன்னொரு விஷயம் சொல்லவா?"

"என்ன பானு? என்ன விஷயம்?"

"இன்னைக்கு காலைல கவினும் பூஜாவும் கிரௌண்ட்ல மீட் பண்ணியிருக்காங்க."

"உனக்கு யாரு சொன்னா?"

"கீர்த்தி பார்த்ததா சொன்னாள்."

"...................................."

"நீதான் அவங்களோட இந்த சந்திப்பிற்கே காரணம் புரியுதா?"

"நான் ஏன் காரணம்?"

"ஆமா. கவினுக்கு பூஜா தன்ன விரும்புவாளான்னு ஒரு டவுட் இருந்திச்சு. நீதான் பூஜா கண்ணிலேயே தெரிஞ்சிச்சு, மூக்கிலயே வடிஞ்சிச்சுன்னு அவன்கிட்ட சொன்ன. அந்த தைரியத்துல இன்னைக்கு போயி பேசியிருப்பான். நான் கூட கவினுக்கு எங்க இருந்து இவ்வளவு தைரியம் வந்துச்சுன்னு யோசிச்சேன். உன்னோட கதையை கேட்டப்புறம் தான் நீதான் அந்த கலப்ரிட்ன்னே தெரியுது."

பானுவின் நையாண்டி கலந்த பேச்சு இன்னும் மன வேதனையை ஆதிராவுக்கு கொடுத்தாலும் எதையும் வெளிக்காட்டாமல் மறைத்துக்கொண்டாள்.

"ஆதி அடுத்து என்ன நடக்குமுன்னு தெரியுமா?"

"என்ன?"

"காதல் ஜோடிகள் அந்நியொன்னியமானதும் கவின் நீ அவ பேமிலி பத்தி சொன்னது நீ அவனை விரும்பினது எல்லாத்தையும் ஒண்ணு விடாம கக்கிடுவான். அப்புறம் இருக்கு உனக்கு கச்சேரி...."

"பானு அவன் அப்பிடி என்ன பத்தியெல்லாம் பேசமாட்டான்...."

"போக போக புரியும் ஆதி.... அப்ப சொல்லு..... ஏய் கொஞ்சம் பொறு.... நான்தான் பூஜா பேமிலி பத்தி விசாரிச்சு சொன்னேன்னு கவினுக்கு தெரியுமா?"

"ஆங்.... தெரியும்..." சாதாரணமாக ஆதிரா பதிலை சொல்ல தலையில் காய் வைத்தபடி உட்கார்ந்தாள் பானு.

"நாசமா போச்சு, ஏண்டி உங்க பிரச்சனையில என்ன உள்ள இழுத்துவிட்டு.... அவங்கப்பன் எம்.எல்.ஏ டி.......பானு உனக்கு சங்குதான்....."

"பயந்து சாகாதடி, உன் பேர நான் சொல்லல. சும்மா பயப்படுறியான்னு செக் பண்ணினேன்."

"நல்லா செக் பண்ணின போ... ஒரு நிமிஷம் உசுரே போயிடுச்சு....." என்றவாறே பானுவின் வீட்டை வந்தடைந்திருந்தனர் இருவரும்....

பானுவிடம் விடைபெற்ற ஆதிரா தனியே நடக்கத்தொடங்கினாள். அன்று பானுவிடம் பேச இருந்த பல விடயங்களை அவள் பேசாவிடினும் பானுவின் நையாண்டி பேச்சுக்கள் ஆதிராவின் மனதை இலகுபடுத்தியிருந்தன.

அடுத்த நாளே எதுவும் நடவாதது போல காலையிலேயே ஆதிரா வீட்டிற்கு வந்துவிட்டான் கவின். கவின் தன்னை தேடிவந்தது ஆதிராவுக்கும் மகிழ்ச்சியையும் மன ஆறுதலையும் கொடுத்தது. ஆதிராவை அழைத்துக்கொண்டு சீக்கிரமே கிளம்பிய கவின் முகத்தில் என்றுமில்லாத அளவுக்கு சந்தோசம் குடிகொண்டிருந்தது. ஆதிராவின் இறுதி நேர பிரார்த்தனைகளும் வீணாக கவினே தான் அதற்கு முந்தைய நாள் பூஜாவிடம் மனம் விட்டு பேசிவிட்டதாகவும் அவளுக்கும் தன்னை பிடித்துவிட்டதாகவும் கூறினான்.

"நீ என்னோட உயிர்த்தோழி திரா, எங்கம்மாவ எனக்கு எந்தளவுக்கு புடிக்குமோ அந்த அளவுக்கு உன்னையும் புடிக்கும். உன்ன என்னால காதலியா யோசிக்கவே முடியல. அதுமட்டுமில்ல உன்ன காதலிக்கிறதுக்கு எனக்கு தகுதியும் இல்ல ஆதிரா."

கவினின் வார்த்தைகள் ஆதிராவுக்கு வலியை கொடுத்தாலும் இப்பதிலை அவள் ஏற்கனவே எதிர்பார்த்திருந்ததாலும் கவினுக்கு முன்னால் தன்னுடைய உணர்ச்சிகளை இனி வெளிப்படுத்தக்கூடாது என்று தனக்குத்தானே சபதம் எடுத்துக்கொண்டதாலும் மௌனத்தை மாத்திரம் பதிலாக கொடுத்தாள் ஆதிரா.

ஆதிராவின் மௌனம் கவினை குற்றவுணர்ச்சிக்குள்ளாக்க "திரா உனக்கு ஏத்த பையன் உன்ன தேடி வருவான்டி....." என்று கவினும் ஆதிராவை சமாதானப்படுத்துவதற்கு ஏதேதோ உளறினான். இதை புரிந்து கொண்ட ஆதிரா "ப்ளீஸ் கவின், இத பத்தி இனி நீ பேசவும் வேணாம், யோசிக்கவும் வேணாம். ப்றீயா விடுடா. நான் எப்பவும் உன்னோட பிரெண்ட் திராதான்." என்று கூற,

"தேங்க்ஸ்டி, இப்பதான் மைண்ட் ரிலாக்ஸ்சா இருக்கு."

"சரி எப்போ உன்னோட ஆள எனக்கு அறிமுகப்படுத்த போற?"

"ஏதோ புதுசா தெரியாத ஆள் மாதிரி பேசுற? உனக்குத்தான் அவள முன்னமே தெரியுமே...."

"ஆமா, அவள பிரெண்டா தெரியும். கவினோட காதலியா தெரியாதே. ப்ரோப்பரா இண்ட்ரடியூஸ் பண்ணி வைமா, அப்புறம் உன்னோட ரகசியமெல்லாம் அவகிட்ட சொல்லிடுவேன்."

"நீ சொன்னாலும் சொல்ல கூடிய ஆள்தான். நாளைக்கே இண்ட்ரடியூஸ் பண்ணிடுறேன்."

"ஏன் நாளைக்கு? இன்னைக்கு நாள் நல்லா இல்லையோ?"

"இன்னைக்கு அவ லீவுடி, அவளோட அண்ணனோட பொறந்த நாளாம்."

"அதான் விஷயமா? எனக்கு ட்ரீட் எப்போ?"

"என்ன ட்ரீட் வேணும்டி?"

"பரோட்டாவும் சால்னாவும் வேணும்டா...."

"திரா... நாளைக்கு பூஜாகூட காபி ஷாப் போவம்."

"அடப்பாவி நேற்று வரைக்கும் கையேந்திபவன்ல பராட்டவும் சால்னாவும் புல் கட்டு கட்டுவா, இன்னைக்கு என்னடான்னா காபி ஷாப்...... நீ புழைச்சுக்குவடா....."

கவின் வெட்கத்தில் தலை குனிய இருவரும் அரட்டை அடித்தபடியே பள்ளியை வந்தடைந்தனர்.

அடுத்த நாள் சொன்னது போல கவின்,பூஜா, ஆதிரா மூவரும் காபி ஷாப்பிற்கு சென்றனர். பூஜாவும் கவினின் காதலியாக அறிமுகம் ஆகிக்கொண்டாள். மூவரும் சிரித்துப்பேசி மகிழ்ந்தனர்.

நாட்கள் ஓடத்தொடங்கின. பூஜா ஸ்கூலுக்கு லீவ் என்றால் ஆதிராவினை காலையில் அழைத்துச்செல்ல கவின் வருவான். மாலையிலும் ஆதிரா கவினை எதிர்பார்ப்பதில்லை. தனியே நடக்க பழகிக்கொண்டாள்.

அந்த வயதிற்கே உண்டான வெறுப்பினை ஆதிரா எங்கேயும் காட்டவில்லை, மாறாக படிப்பில் கூடுதல் கவனம் செலுத்த தொடங்கியிருந்தாள். அதுவரை அவள் படித்த பள்ளியில் முதல் மாணவியாக வருவாள் என்று எதிர்பார்த்த ஆசிரியர்கள் எல்லோரும் மாவட்டத்தில் முதலிடம், மாநிலத்தில் முதலிடம் என்றெல்லாம் எண்ணத்தொடங்கியிருந்தனர்.

இன்னொரு பக்கம் கவினுக்கோ வாழ்க்கையும் படிப்பும் தலை கீழாக மாறிக்கொண்டிருந்தது. பூஜாவுடன் செல்போனில் பேசுதல், மெசேஜ் பண்ணுதல், கிளாஸ் கட் அடித்துவிட்டு பூஜாவுடன் ஊர் சுற்றுதல் போன்றவை முழு நேர தொழிலாக மாறியிருந்தது. சிறுவயது முதல் ஆதிராவுடனே எங்கேயும் சென்று வந்ததால் யாருக்கும் கவின் புதிதாக ஒரு பெண்ணுடன் கதைப்பது, சிரிப்பது புதிதாக தெரியவில்லை.

இப்பொழுதெல்லாம் ஆதிராவின் சொல்லிற்கு மதிப்பும் குறைந்திருந்தது. எத்தனையோ முறை ஆதிரா 'இந்த வயசில லவ் பண்றான்னு யாருக்கும் தெரிய வந்தா பிரச்சனையாகிடும், எக்ஸாம் முடியும் மட்டும் படிப்பில கான்சென்ரேட் பண்ணுடா' என்று எச்சரித்தும் கவின் கேட்டபாடில்லை. பூஜாவுக்கும் ஆதிரா கவினுக்கு அட்வைஸ் பண்ணுவது பிடிப்பதில்லை. காதலியென்றால் தன்னவன் மீது வேறோர் பெண் உரிமை பாராட்ட விட்டுவிடுவாளா என்ன? கவினும் பூஜா எனும் மயக்கத்திலிருந்து மீள்வதாக இல்லை. பானுவின் வாக்கும் பலிக்கத்தொடங்கியிருந்தது. ஓரிரு மாதங்களில் ஆதிராவின் எண்ணம், ஆசை என்று எல்லாமே அவள் எதிர்பார்த்திராவண்ணம் மாறியிருந்தது. ஆனால் சிறுவயதில் அப்பாவிடம் அவள் கூறிய லட்சியம் மாறவில்லை.

பப்ளிக் எக்ஸாமிற்கு இன்னும் ஒரு மாதமே இருந்தது. ஆதிரா கவினையோ பூஜாவையோ சிந்தனையில்லாமல் படிப்பதில் மாத்திரம் கவனமாக இருந்தாள். கவினும் அப்போதுதான் பித்து பிடித்தவன் போலாகி புத்தகத்தை பிரட்ட தொடங்கியிருந்தான்.

நேர்மையாக உண்மையாக இருப்பவர்களை கலியுகத்தில் இறைவன் பந்தாடுவான் என்பது எழுதப்படாத விதி. அவ்விதி அன்று ஆதிராவையும் பந்தாட காத்திருந்தது.


-ஆதிராவின் விதி தொடரும்..
 

T22

Well-known member
Wonderland writer
அத்தியாயம் 9 - சகுனி


"ஆதிம்மா ஆதிம்மா......................"

அப்பாவின் குரல் கேட்டு உள்ளே படித்துக்கொண்டிருந்த ஆதிரா அறையிலிருந்து வெளியில் வந்தாள்.

"அப்பா அந்த கெமிஸ்ட்ரி புக் இருந்துச்சா?"

"வாங்கிட்டேன்மா, மதுரை புல்லா அலைஞ்சு திரிஞ்சுதான் கண்டுபிடிக்க முடிஞ்சுது."

"அப்பிடியாப்பா, ஸாரிப்பா."

"நீ படிக்குறதுக்காக இது கூட பண்ணலாட்டி என்ன அப்பா நான்? சரி சரி, நான் வாங்கின கடைலயும் இன்னும் நாலைஞ்சு புத்தகம்தான் இருந்திச்சு, சீக்கிரமா கவின் கிட்டயும் பானுகிட்டயும் வாங்க சொல்லு."

"சரிப்பா, கவின்கிட்ட சொல்லிடுறேன், பானு........" என்றபடி இழுத்தாள் ஆதிரா.

"ஏன்மா என்னாச்சு?"

"அது வந்துப்பா..... பானு என்கூட இப்ப பேசுறதில்லப்பா."

"என்ன நடந்துச்சும்மா?"

"லாஸ்ட்டா நடந்த மூணு மொடல் எக்ஸாம்ல் எனக்கு அவள விட கூடுதலான மார்க்ஸ் வந்திடுச்சு, அதுக்கு என்னமோ நான் அவகிட்ட சொல்லாம தனியா ஸ்பெஷல் க்ளாஸஸ் போற மாதிரி என்கிட்ட கத்திட்டு போனாள். அதுக்கப்புறம் என்கூட பேசுறதில்ல. நான் போய் பேசியும் பேசல்ல, நான் அவளுக்கு துரோகம் பண்ணிட்டதா சொன்னாள்."

"ஏன் என்ன ஆச்சு அந்த பொண்ணுக்கு?"

ராம்குமார் கேட்டு கொண்டிருக்க இந்திராணியும் என்னவென்று அறிய அவ்விடம் வந்து சேர்ந்தார்.

"அப்பா அவங்க அம்மா அவளுக்கு படிக்க சொல்லி அதிகமா பிரஷர் கொடுக்கிறாங்க."

"அவள் நல்லா படிக்க கூடிய பொண்ணுதானேம்மா?" இந்திராணி சந்தேகத்தை கேட்டார்.

"அவள் நல்ல படிக்கிற பொண்ணுதான், ஆனா பிரச்சனையே ஆதிராவ விட நல்லா படிக்கிறாளங்கிறது தான்." ஆதிரா அம்மாவின் சந்தேகத்தை தீர்த்து வைத்தாள்.

"அந்தப்புள்ளைய கெடுக்கிறதே ராஜேஸ்வரிதான், சின்ன வயசிலேயே பொறாமைய நெஞ்சில விதைச்சா அந்த புள்ளையோட எதிர்காலம் என்னாகிறது?" ராம்குமாரும் தன்னுடைய ஆதங்கத்தை கொட்டினார்.

"அது சரிதான்ப்பா, அதனால தான் நானும் பானு கூட பேசாம விட்டுட்டேன். என்கூடதான் அவள எப்பவும் காம்பேர் பண்ணி பார்க்கிறாங்க. தனியா இருந்தாலாவது நல்லா படிப்பாளேன்னு நானும் பேசாம விட்டுட்டேன். எக்ஸாம் முடிஞ்சதுக்கப்புறம் தான் பார்த்து பேசணும்."

"ராஜேஸ்வரியோட குணம் தெரியும் தானே, எப்ப இருந்தாலும் விஷம், பார்த்து நடந்துக்கோ." இந்திராணியின் எச்சரிக்கை ராம்குமாருக்கு கோபத்தை கொடுத்தது.

"எதுக்கு இப்போ பசங்க மனசில விரோதத்தை வளர்க்குற? அம்மா போல பொண்ணு இருக்கணும்னு எந்த கட்டாயமும் இல்ல. ஆதி நீ யார்கூடயும் விரோதமா இருந்துக்காத."

"ஏதோ என் மனசில பட்டத சொன்னங்க."

"சரி சரி வீண் பேச்சு எதுக்கு, அவள் படிக்கட்டும். இன்னைக்கு டிபன் என்ன?" என்று கேட்டபடி சமையலறையை நோக்கி நகர்ந்தார் ராம்குமார், கூடவே இந்திராணியுடன்.

ராம்குமாரின் எண்ணமும் ஆதிராவின் எண்ணமும் ஒன்றாக இருக்க பானுவோ இந்திராணியின் எண்ணத்தை நிறைவேற்றியிருந்தார். ராஜேஸ்வரியால் தன் மகளை விட ஆதிரா படிப்பில் கெட்டிக்காரியாக இருப்பதை தாங்கிக்கொள்ள முடியவில்லை. அதற்கு ஒரே தீர்வாக ராஜேஸ்வரி எண்ணியது தன் மகளை மேலும் ஊக்கப்படுத்தி படிக்க வைப்பதல்ல, ஆதிராவின் படிப்பை கெடுப்பதுதான். அதற்கேற்றால் போல ராஜேஸ்வரியிடம் சிக்கியது ஒரு துருப்புச்சீட்டு.

அன்று சாயங்காலம் ஆதிராவுடன் கோவிலுக்கு சென்றுவிட்டு ஆதிராவை வீட்டில் விட்டுவிட்டு தன் வீட்டிற்கு வந்தார் ரோகிணி. கவினும் சந்திரமோகனும் வெளியில் சென்றிருந்ததால் வீடு பூட்டியிருந்தது. வீட்டு வாசல்படிக்கட்டில் உட்கார்ந்திருந்தார் ராஜேஸ்வரி. வழமையாக இந்திராணியின் வீட்டிற்கு வரும்போது பார்த்து கதைப்பதால் ரோகிணியுடனும் பழக்கத்திலிருந்தார் ராஜேஸ்வரி. ஆனால் வீட்டு வாசலில் ராஜேஸ்வரி காத்திருப்பது ஏன் என்பது ரோகிணிக்கும் புரியவில்லை.

"அக்கா, ரொம்ப நேரமா காத்திட்டு இருக்கீங்களா?" என்றபடி விரைந்தார் ரோகிணி.

"இல்ல ரோகிணி, இந்து வீட்ட வந்திருந்தேன், அப்பிடியே உன்னையும் ஒரு எட்டு பார்த்திட்டு போலாம்னு வந்திருந்தேன்."

அவசர அவசரமாக கதவைத்திறந்து உள்ளே நுழைந்த ரோகிணி ராஜேஸ்வரியை அழைத்துக்கொண்டு சென்று ஷோபாவில் உட்காரச்செய்தார்.

"அக்கா எப்பிடி இருக்கிறீங்க? வீட்ல எல்லாரும் சுகமா?"

"ஏதோ இருக்கன் ரோகிணி, மீனாட்சி அம்மனோட தயவுல வாழ்க்கையில பெரிய கஷ்டமொன்னும் இல்ல."

ராஜேஸ்வரி ஏதோ போடி வைத்து பேசுவது ரோகிணிக்கு விளங்கியது. இருந்தாலும் ராஜேஸ்வரியின் குணம் நன்றாக ரோகிணிக்கு தெரிந்திருந்ததால் பெரிதாக எதையும் கண்டுகொள்ளவில்லை.

"அக்கா காபி சாப்பிடுறீங்களா? இல்ல டீயா?"

"அதெல்லாம் அப்புறமா விருந்தே சாப்பிடலாம், நாங்கதான் இப்ப ரொம்ப நெருங்கி வந்துட்டமே!" ராஜேஸ்வரி கூறியதன் அர்த்தம் புரியாமல் விழித்தார் ரோகிணி.

"என்ன சொல்றீங்க? எப்பவும் நீங்க எங்களுக்கு நெருக்கம்தானே அக்கா?"

"அது என்னவோ உண்மைதான் ரோகிணி, ஆனா இனி சொந்தக்காரங்க தானே...."

"என்ன சொல்றீங்க அக்கா? புரியல....." குழப்பத்துடன் கேட்டாள் ரோகிணி.

"எனக்கு எல்லா விஷயமும் தெரியும் ரோகிணி. எனக்கு எல்லாமே தெரியும். எனக்கும் சந்தோசம்தான். ஆதிரா குடுத்து வச்சவ...."

"தயவு செய்து புரியுற மாதிரி சொல்லுங்க அக்கா......"

"என்ன ரோகிணி...... கவினும் ஆதிராவும் ஒருத்தர ஒருத்தர் விரும்புறன்னும் உங்களுக்கும் அது இஷ்டமுன்னும் இந்து சொல்லிச்சே, என்கிட்டே சொன்னன்னு உன்கிட்ட சொல்லலியா?"

"என்ன அக்கா உளர்றீங்க? கவினும் ஆதிராவுமா!!!! அவங்க சின்ன பசங்க....” சட்டென கோபம் கொண்ட ரோகிணி பத்ரகாளியானாள்.

"உனக்கு விஷயம் தெரியலன்னு சொல்லு ரோகிணி." சத்தத்தை குறைத்து பதிலளித்தாள் ராஜேஸ்வரி.

"என்ன விஷயம் அக்கா? என்ன சொல்ல வரீங்க?"

"அட.... நான் நினைச்சது சரிதான், உனக்கு தெரியாமத்தான் எல்லாமே நடக்குதா? கவின் சின்ன பையன். அம்மாவும் பொண்ணுமா சேர்ந்து அவன மயக்க பார்க்கிறாளுக...." என்று தனக்குத்தானே பேசுவது போல பாசாங்கு செய்தாள் ராஜேஸ்வரி.

"கவினுக்கு என்ன? சொல்லுங்க அக்கா.......!!!!!!!!!!!" ரோகிணியும் ராஜேஸ்வரி சொல்ல போவதை நம்புவதற்கு தயாராகிவிட்டாள். இல்லை, ராஜேஸ்வரி தயாராக்கி விட்டாள்.

"அது வந்து ரோகிணி, கவின் மேல ஆதிராக்கு லவ்வாம்......"

"என்ன அக்கா சொல்றீங்க? அப்பிடீல்லாம் இருக்காது."

"என்ன ரோகிணி, இப்பிடி வெகுளியா இருக்கிறியே.... காரணமில்லாமலா இந்துவும் கவின விழுந்து விழுந்து கவனிச்சுக்குது?"

"இந்துக்கு பையன் இல்லன்னு வருத்தம், கவின தன்னோட பையன் போல பார்த்துக்குது. அதுக்கு இப்பிடியெல்லாம் பேசுறதா?"

"சரி இந்துவ விடு. ஆதிரா பொண்ணு கவின் இல்லாம எங்கயும் போகாதே, அவள் கவின தன்னோட காலடில வச்சிருக்கிறாள். ஊர் உலகத்துக்கே தெரிஞ்ச விஷயம் உனக்கு தெரியல்ங்கிற....."

" ஊர் உலகம் ஆயிரம் பேசும்க்கா, எனக்கு ஆதிரா பத்தி நல்லாவே தெரியும், தங்கமான பொண்ணு. பொறாமைல இருக்கிறவங்க இப்பிடித்தான் எதாவது பேசிகிட்டு இருப்பாங்க." என்றுவிட்டு கடைக்கண்ணால் ராஜேஸ்வரியை பார்த்தாள் ரோகிணி.

தனது முயற்சி வீணாகியதை உணர்ந்த ராஜேஸ்வரி தன்னிடமிருந்த பிரம்மாஸ்திரத்தை எய்தாள்.

"சரி நான் சொல்றத தான் நீ நம்பல்ல, கவின்கிட்டயே நீ கேட்டு பாரு."

"என்னன்னு?"

"ஆதிரா லவ் பண்றன்னு டார்ச்சர் பண்ணினாளான்னு?"

ராஜேஸ்வரி இப்படி சொன்னதும் ரோகிணிக்கு கோபம் பொத்துக்கொண்டு வந்தது.

"அதெல்லாம் நான் கேட்டுக்கிறன், எனக்கு கொஞ்சம் வேலை இருக்கு, நீங்க கிளம்புறீங்களா?" என்றபடி எழுந்தாள் ரோகிணி.

"ஏதோ உன்னில் இருந்த அக்கறைல தெரிஞ்சத உன்கிட்ட சொன்னேன். பணக்காரப்பையனா வளைச்சுப்போட யாருக்குத்தான் மனசு வராது. அதுவும் இந்த ராம்குமார் மாதிரி புழைக்கத்தெரியாதவன் குடும்பத்தில இருந்து வந்தவளுக்கு. சொல்றத சொல்லிட்டேன். கவின்கிட்ட விசாரிச்சு பாரு ரோகிணி...." என்று முணுமுணுத்தபடி ராஜேஸ்வரி வெளியேற சட்டென கதைவடைத்தாள் ரோகிணி.

ராஜேஸ்வரி தான் வந்த காரியத்தை சிறப்பாக செய்து முடித்துவிட்டு கிளம்பியதும் ரோகிணிக்கு இருப்பு கொள்ளவில்லை.

'இவளுக்கு என்ன தைரியம்? ஆதிராவையும் கவினயும் பத்தி எப்பிடி வாய்க்கு வந்ததெல்லாம் பேசுறாள்...'

'இந்து சொல்றது சரிதான், இவள் ஒரு சகுனிதான்.'

இப்படியாக யோசித்தவளுக்கு கவினின் சமீப கால மாற்றம் நினைவுக்கு வந்தது. எந்நேரமும் செல்போனில் யாருடனோ பேசிக்கொண்டிருப்பது. தன்னை கண்டால் பம்மிக்கொண்டு நிற்பது. ஆதிராவுடன் பேசாதது போல இருப்பது... இப்படியான திடீர் மாற்றங்களை மகனிடம் கண்டதுமே ரோகிணி ஆதிராவிடம் இது பற்றி விசாரித்திருந்தார். ஆதிராவும் அது ஒன்றுமில்லை என்று மழுப்பியவாறே பதிலளித்திருந்தாள்.

காலமும் நேரமும் ஆதிராவுக்கு எதிரியாகி விட ரோகிணிக்கும் ஏதோ நடக்கிறது என்று புரிந்தது.

யோசித்துக்கொண்டிருக்கும் போதே சந்திரமோகனும் கவினும் வீட்டை வந்தடைந்துவிட்டனர்.

"அம்மா என்ன யோசிச்சிகிட்டு இருக்கிறீங்க?" யோசனையிலிருந்த அம்மாவிடம் கேள்வியெழுப்பியபடி உள்ளே சென்றான் கவின்.

"டேய் கவின் இங்க வா...."

"என்னம்மா?"

"நான் உன்கிட்ட ஒரு விஷயம் கேட்கிறேன், மறைக்காம உண்மைய சொல்லு." ரோகிணியின் குரலில் ஒரு கண்டிப்பு இருந்தது. மனைவி கேள்வி கேட்ட தொனியில் சந்திரமோகனும் ஏதோ பிரச்சனை என்று புரிந்தவராக அருகே வந்தார்.

கவினுக்கோ அம்மாவிற்கு யாரோ பூஜாவை பற்றி கூறி விட்டார்கள் என்று இதயம் 'திக் திக்' என்று அடித்தது.

'திரா எல்லாத்தயும் சொல்லிட்டாளா......பாவி.....' ஆதிராவை மனதிற்குள் திட்டிக்கொண்டிருந்தான் கவின்.

"என்னடி ஆச்சு? ஏன் டென்ஷனா இருக்கே?" சந்திரமோகனும் மனைவியிடம் சந்தேகத்தை கேட்டவாறே வந்தார்.

"கொஞ்சம் இருங்கங்க , கவின் ஏன் கொஞ்ச நாளா ஒரு மாதிரி இருக்கே?"

கவினுக்கு உள்ளுக்குள் நடுக்கம் பிடித்துவிட்டது. 'அடியே ஆதிரா, உன்ன லவ் பண்ணலன்னு என்ன போட்டு கொடுத்திட்டியே.....' மனசிற்குள் ஆதிராவை வெளுத்து வாங்கினான் கவின்.

"ஒண்ணுமில்லயேம்மா, நான் நல்லாத்தான் இருக்கேன். ஏன் இப்பிடியெல்லாம் கேட்கிற?" பயத்தை வெளியில் காட்டாமல் நடித்தான் கவின்.

"ஏன்டி அவனுக்கென்ன? நல்லாத்தானே இருக்கிறான்."

"உங்களுக்கொண்ணும் தெரியாது, எப்ப பாரு வேலை வேலைன்னு இருந்தா எப்பிடி தெரியும்? கொஞ்ச நாளா உங்க பையன் தனியா யாரு கூடயோ போன்ல பேசிட்டு இருக்கான். சீக்கிரமா ஸ்கூலுக்கு போறான், லேட்டா வரான். இதெல்லாம் எங்க உங்களுக்கு தெரிய போகுது?"

ரோகிணி சொல்ல சொல்ல சந்திரமோகனின் முகத்திலும் சந்தேகம் தெரிய, கவினுக்கு வியர்க்க தொடங்கியது.

"இல்லம்மா..... அது வந்து......."

"பயப்படாம சொல்லு கவின்....... என்ன ஆச்சு?" சாந்தமாக குரலை மாற்றி கேட்டாள் ரோகிணி.

.................................................................. பதில் சொல்ல முடியாமல் தவித்தான் கவின்.

"ரோகிணி என்ன ஆச்சு? உனக்கு ஏதோ தெரிஞ்சிருக்கு. என்னான்னு சொல்லு. அவன் பயந்திருக்கான்......" சந்திரமோகன் ரோகிணிக்கு தெரிந்ததை அறிய முற்பட்டார்.

"கவின் ஆதிரா உன்கிட்ட லவ் பண்றதா சொன்னாளா?" ரோகிணி கேட்ட இந்தக்கேள்வியை எதிர்பாராத கவினுக்கும் சந்திரமோகனுக்கும் அதிர்ச்சியில் வாயடைத்துப்போயினர்.

சந்திரமோகனுக்கோ ஆதிராவை பற்றி ஏன் ரோகிணி இவ்வாறு கேட்க வேண்டும்? என்ற எண்ணமே மேலோங்கியிருந்தது, ஆனால் கவினுக்கோ 'நல்லவேளை தன்னுடைய காதலை பற்றி அம்மாவுக்கு தெரியவில்லை' என்று மனதிற்குள் எண்ணி நிம்மதியானான்.

"என்ன ரோகிணி சொல்ற? யாரு உனக்கு இப்பிடீல்லாம் சொன்னது? நம்ம பொண்ண பத்தி நம்மளே இப்பிடி பேசலாமா?"

"இல்லைங்க, நானும் உங்கள மாதிரித்தான் யோசிச்சேன், ஆனா இவனோட நடவடிக்கையாலதான் எனக்கு சந்தேகமே வருது. இப்பகூட பாருங்க எதுக்கும் பதில் சொல்றானில்ல......"

"கவின் அம்மா கேட்டதுக்கு பதில் சொல்லு......." சந்திரமோகன் அதட்டினார்.

இனியும் மௌனமாக இருந்தால் அப்பாவும் விசாரணையில் இறங்கிவிடுவார், அப்படி இறங்கிவிட்டால் தன்னுடைய ரகசியக்காதல் அம்பலமாகிவிடும். என்ன இருந்தாலும் இப்பொழுது வீட்டில் எதிர்ப்பு மட்டும் தான் இருக்கும் என்பதை புரிந்து கொண்ட கவின் வாயை திறந்தான்.


-ஆதிராவின் சோதனைகள் தொடரும்...
 

T22

Well-known member
Wonderland writer
 

T22

Well-known member
Wonderland writer
அத்தியாயம் 10 - லவ் டார்ச்சர்



"இந்து....... இந்து........" ரோகிணியின் குரல் தெரு முனை வரைக்கும் தெறித்தது.

வாசலில் இருந்து வந்த ரோகிணியின் கூக்குரல் கேட்டு என்னமோ ஏதோவென்று இந்திராணியும் ராம்குமாரும் பதறியடித்துக்கொண்டு வெளியில் வந்தனர். அங்கே பத்ரகாளி போல நின்றுகொண்டிருந்தாள் ரோகிணி.

"என்ன ரோகிணி? என்ன ஆச்சு?" பதற்றம் கொஞ்சமும் குறையாமல் கேட்டாள் இந்திராணி.

"எங்க உன்னோட பொண்ணு?"

"ஆதிரா வெளிய போயிருக்காள், என்ன ஆச்சு உனக்கு? உன்னோட பொண்ணுன்னெல்லாம் பேசிக்கிட்டிருக்க?" எதுவும் புரியாமல் அப்பாவியாய் கேள்விகளை கேட்டபடி இருந்தாள் இந்திராணி.

"எவ்வளவு நாளா இந்தமாதிரி ஐடியாவோட பழகிட்டிருக்கீங்க?" பின்னாலே வந்த சந்திரமோகன் கண்கள் சிவக்க கேட்டபடி வாசலுக்கு வந்தார்.

"வாங்க அண்ணா, உள்ள வாங்க..... நீங்க என்ன பேசுறீங்கன்னே புரியுதில்ல. கொஞ்சம் தெளிவா சொல்லுங்கண்ணா......."

"அம்மாவும் பொண்ணுமா நல்லா நாடகமாடிட்டு இப்ப எதுவுமே தெரியாத மாதிரி நடிக்கிறீங்களா?" சந்திரமோகன் வார்த்தைகளை கொட்டினார்.

"மிஸ்டர் மோகன், என்ன பிரச்சனைன்னு சொல்லுங்க. அத விட்டுட்டு என் மனைவிய பத்தியும் பொண்ண பத்தியும் இப்பிடி பேசுறத பாத்திட்டு சும்மா இருக்க மாட்டன்." ராம்குமாருக்கு சந்திரமோகனின் வார்த்தைகள் கோபத்தை உண்டாக்கியிருந்தது.

"ஐயோ கடவுளே..... கோபப்படாம என்ன நடந்துச்சுன்னு சொல்லுங்களேன்....." இந்திராணி கெஞ்சினாள்.

"என்ன இந்து எதுவுமே தெரியாத மாதிரி பேசுறே? உன் பொண்ணு என் பையனை லவ் பண்றதா டார்ச்சர் பண்ணி இருக்காள். லவ் பண்ற வயசா இது? கவினும் பயத்துல யாருகிட்ட சொல்றதுன்னே தெரியாம இருந்திருக்கான். இன்னைக்கு ராஜேஸ்வரி சொல்லித்தான் எல்லாமே எனக்கு தெரிஞ்சிது."

"என்ன!!!!!!!!! புரிஞ்சுதான் பேசுறியா ரோகிணி? நம்ம பொண்ண பத்தி இப்பிடி பேசலாமா? உனக்கு ராஜேஸ்வரியோட குணம்தான் நல்லா தெரியுமே!!!!!!!!!"

"நம்ம பொண்ணாம்......ஹ்ம்ம்.......எல்லாம் நல்லா புரிஞ்சுதான் பேசுறேன். உங்க கூட சமமா பழகினது எங்களோட தப்பு. அவங்க அவங்கள வைக்க வேண்டிய இடத்துல வைக்கணும்னு இப்பதான் புரியுது."

"தங்கச்சி வார்த்தைகளை விடாதீங்க, இது சின்ன விஷயம். என்ன நடந்துச்சுன்னு ஆதிட்ட கேட்டுட்டா சொல்லிடப்போறாள்." ராம்குமார் குறுக்கிட்டார்.

"எதுய்யா சின்ன விஷயம்? படிக்கிற பையன் மனச கெடுக்க பார்த்திருக்காள், அது சின்ன விஷயமா?" சந்திரமோகனும் கொதித்துக்கொண்டிருந்தார்.

"அண்ணே, ராஜேஸ்வரியோட பேச்ச நம்பாதீங்க. எதுன்னாலும் கவின்கிட்டயும் ஆதிகிட்டயும் கேட்டு பார்ப்போம். அவசரப்படாதீங்கண்ணே."

"ராஜேஸ்வரியோட பேச்ச கேட்டு இங்க வந்து பேசுறதுக்கு நாங்க ஒண்ணும் முட்டாள்கள் இல்ல இந்து. கவின்கிட்ட நடந்தது எல்லாமே கேட்டதுக்கப்புறம்தான் இங்க........." என்று ரோகிணி கூறிக்கொண்டிருக்கும் போதே சந்திரமோகன் கவினை அவ்விடத்திற்கு அழைத்து வந்துவிட்டார்.

"இந்தா...... கவினே வந்திட்டான். அவன்கிட்டயே கேளு.............." ரோகிணி தொடர, இந்திராணியும் ராம்குமாரும் கவினையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தனர்.

"கவின் உங்கம்மா ஏதேதோ சொல்றா........ என்னாச்சுப்பா?" இந்திராணி கேட்க, மௌனத்தை மட்டுமே பதிலாக கொடுத்தபடி தலை குனிந்து நின்றான் கவின்.

"கவின் வாய தொறந்து சொல்லு, ஆதிரா உன்ன டார்ச்சர் பண்ணினாளான்னு சொல்லு......" சந்திரமோகன் அதட்டினார்.

"மிஸ்டர் மோகன் சும்மா என்னோட பொண்ணு டார்ச்சர் பண்ணினாள்னு வாய்க்கு வந்ததெல்லாம் பேசாதீங்க. அவளை நான் அப்பிடி வளர்க்கல. என்ன கவின் ஆதி உன்ன டார்ச்சர் பண்ணினாளா?" ராம்குமார் கோபத்தின் உச்சிக்கு போக கவினோ பயத்தில் கூனி குறுக்கியபடி நின்றான்.

வாய்த்தர்க்கம் அருகிலுள்ள வீடுகளுக்கும் கேட்க அக்கம்பக்கத்தவர்களும் வேடிக்கை பார்க்க தொடங்க அவ்விடம் எதுவும் தெரியாமல் வந்து சேர்ந்தாள் ஆதிரா. ஆதிராவைக்கண்டதும் எல்லோரும் அமைதியாக கவினுக்கோ எங்கே ஆதிரா தன்னுடைய காதலைப்பற்றி சொல்லிவிடுவாளோ என்ற பயமும் தொற்றிக்கொண்டது.

"இதோ வந்துட்டாளே உங்க மகாராணி, அவகிட்டயே கேளுங்க....." ரோகிணியின் குரல் அதற்கு முன் எப்பொழுதும் ஆதிரா கேட்டிராத குரல். ஏதோ பிரச்சனை நடப்பதை புரிந்து கொண்ட ஆதிரா அது தன்னை பற்றியதுதான் என்பதை அறிந்திருக்கவில்லை.

"அம்மா என்னாச்சு? என்னாச்சு ஆன்ட்டி?"

"ஆதிம்மா இவங்க ஏதேதோ சொல்றாங்க? எனக்கு ஒண்ணுமே புரியல?"

"என்னம்மா? என்ன சொல்றாங்க?"

"நீ கவின லவ் பண்றன்னு சொல்றாங்க?" இந்திராணி சொல்லிமுடிக்க குறுக்கிட்ட ரோகிணி " கவின டார்ச்சர் பண்ணிட்டு இருக்காள்." கத்தினாள்.

பிரச்சனையின் வீரியத்தை புரிந்து கொண்ட ஆதிரா உண்மையை மறைக்க விரும்பவில்லை.

"ஆன்ட்டி நான் கவின லவ் பன்றேன்னு சொன்னன், அதுக்காக டார்ச்சர் பண்ணினேன்னு சொல்லாதீங்க." எல்லோருக்கும் முன் ரகசியத்தை போட்டுடைத்தாள் ஆதிரா.

"பார்த்தியா இந்து, உன் பொண்ணோட திமிர? இப்ப என்ன சொல்லப்போற?"

"ஆதி என்ன சொல்ற? ஏண்டி இப்பிடி பண்ணின?" என்று வாயிலும் வயிற்றிலும் அடித்துக்கொண்டாள் இந்திராணி.

"அம்மா அழாதீங்க. இப்போ அதில என்ன பிரச்சனை, நான் என்னோட விருப்பத்த சொன்னன். கவினுக்கு அப்பிடி இல்லைன்னு தெரிஞ்சதும் அப்பிடியே அத விட்டுட்டேன். இதில என்ன பிரச்சனை?" தெளிவாக சொன்னாள் ஆதிரா.

"உனக்கு எவ்வளவு திமிர் இருந்தா எங்க முன்னாடியே இப்பிடி பேசுவ? யோக்கியமானவள் போல நடிக்காதடி.... என் பையனுக்கு பிடிக்கலைன்னா எதுக்குடி டார்ச்சர் பண்ற?"

"என்ன ஆன்ட்டி பேசுறீங்க? நான் டார்ச்சர் பண்ணினனா? கவின் சொன்னானா? கவின் நான் டார்ச்சர் பண்ணினனா? சொல்லுடா......" ஆதிரா கவினை பார்த்து கேட்க,

"நம்ம முன்னாடியே நம்ம பையனை மிரட்டுறாளே இவ என்னெல்லாம் பண்ணியிருப்பாள்?" ரோகிணி சொல்ல திருடனுக்கு தேள் கொட்டியது போல முழித்தான் கவின்.

"பயப்படாம சொல்லு கவின்....." சந்திரமோகன் துணை நின்றாலும் கவினுக்கு வாயிலிருந்து வார்த்தை எதுவும் வரவில்லை.

"சொல்லு கவின், ராத்திரி பூரா உனக்கு கால் பண்ணி டார்ச்சர் கொடுக்கிறாள்னு பயப்படாம சொல்லு கவின்." ரோகிணியின் வார்த்தையில் நடந்தவற்றை புரிந்து கொண்டாள் ஆதிரா.

"ஆன்ட்டி உங்க பையன் ஒண்ணும் சின்ன பையன் இல்ல, அவனுக்கு பேச தெரியும். அவனுக்கு எப்ப பேச முடியுதோ அப்போ கூட்டிட்டு வாங்க. இப்ப எங்கம்மாவ கஷ்டப்படுத்துற போல பேசுறத நிறுத்துங்க."

"எல்லா தப்பையும் பண்ணிட்டு இவ்வளவு திமிரா இருக்க உன்னால தான் முடியும்டி. ராஜேஸ்வரி சொன்னது உண்மைதான்..... ஒண்ணுக்கும் வழியில்லாததுகள கிட்ட சேர்த்தா இதுதான் நிலமை. அது சரி..... உனக்கும் காசு பணத்தோட லைஃப்ல செட்டல் ஆகணும்னு ஆசை இருக்கும்தானே......."

"வாய மூடு ரோகிணி...... இனி ஒரு வார்த்தை என் பொண்ண பத்தி பேசினா இங்க ஒரு கொலையே விழும். என் பொண்ணோட ஒழுக்கத்த பத்தி பேசுறதுக்கு இங்க எவளுக்கும் அருகதை இல்ல. இனிமேல் உங்க யாரோட காலடியும் என் வீட்டு வாசலை மிதிக்க கூடாது. இனி எந்த ஒட்டுமில்ல, உறவுமில்லை. காசு பணத்துக்காக தான் உங்க கூட பழகிட்டம்னு சொல்லிட்டல்ல..... எல்லாத்தையும் கடவுள் பார்த்துக்கிட்டிருக்காரு..... அவருக்கு தெரியும் என் பொண்ணோட யோக்கிதம்......." என்று வீட்டை விட்டு வெளியேறுமாறு கையை காட்டினாள் இந்திராணி.

"இப்பிடிப்பட்ட கேவலமானவங்க கூட பழகினதுதான் நாங்க செய்த பாவம். உன் பொண்ணுட்ட சொல்லி வை, என் பையன டார்ச்சர் பண்றது, அவனோட படிப்பை கெடுக்கிறது அப்பிடி இப்பிடீன்னு ஏதாச்சும் ஆச்சு.... அப்புறம் உன் பொண்ண ஜெயில்லதான் பார்க்க வேண்டி இருக்கும். கடவுள் யாருக்கு என்ன கொடுக்கிறார்னு பார்க்கத்தானே போற......." என்று பொரிந்துவிட்டு கணவனையும் மகனையும் அழைத்துக்கொண்டு விறு விறுவென்று வெளியேறினாள் ரோகிணி.

போகும் போதும் எவ்வித குற்ற உணைர்ச்சியுமின்றி இருந்த கவினை பார்க்கும் போது ஆதிராவிற்கு வியப்பாகத்தான் இருந்தது.

ராம்குமாரும் மனைவியையும் மகளையும் அழைத்துக்கொண்டு உள்ளே சென்று கதவைத்தாழிட்டு கொண்டார். இந்திராணியின் அழுகை முடியவே நெடு நேரமாகியிருந்தது. அழுது ஓய்ந்த பின்னர் ஆதிராவின் மீது கோபத்தை கொட்டுவதற்கு தயாராகினர் இந்திராணி.

"ஆதி ஏண்டி இப்பிடி செய்த?"

இதை எதிர் பார்த்துக்கொண்டிருந்த ராம்குமார் ஆதிராவை பதில் சொல்ல விடாது முந்திக்கொண்டார்.

"ஆதி நீ உள்ள போம்மா......" ஆதிரா அப்பாவின் சொல்லிற்கு பணிந்து உள்ளே செல்ல ராம்குமார் மனைவியை பார்த்து தொடர்ந்தார், "இந்து.... அவங்கதான் புரிஞ்சுக்காம பேசுறாங்கன்னா, நீயுமா?"

"இல்லைங்க, இவள் ஏன் இந்த வயசில லவ்வு கிவ்வுன்னு....."

"ஏன் நீ பண்ணலயா? இல்ல நான் பண்ணலயா? இல்ல யாருதான் பண்ணல..... அவளுக்கு ஒருத்தன பிடிச்சிருக்கு. லவ் பன்றேன்னு அந்த பையன்கிட்ட சொல்லியிருக்காள். அவனுக்கு அந்த மாதிரி ஐடியா இல்லைன்னதும் விலகிட்டாள். இதுதான் நடந்திருக்கு. இத தான் அவளும் அவங்க முன்னாடி சொன்னாள். இதில தப்பு எதுவும் இல்ல. இந்த வயசில லவ் பண்றது சாதாரண விஷயம். அத அவங்களும் அவங்க பேரண்ட்சும் எப்பிடி கையாளுறாங்கன்றதிலதான் அவங்களோட பியூச்சர் இருக்கு. ஆதிரா அந்த விசயத்துல சரியாவே நடந்துகிட்டாள்."

"அப்போ இவள் டார்ச்சர் பண்றாள்னு அவங்க சொன்னது?"

"உன் பொண்ண பத்தி உனக்கு தெரியாதா? கவின் எதையோ மறைக்க ஆதிய பலிக்கடா ஆக்கிட்டான். அவங்களுக்கும் கோபம் கண்ண மறைச்சிடிச்சு. வார்த்தைகள விட்டுட்டாங்க. எனக்கு என்ன கவலைன்னா ராஜேஸ்வரியோட பேச்ச கேட்டு பத்து வருஷ உறவ கேவலப்படுத்திட்டாங்களேன்னுதான்......."

"ஆமாங்க, இவங்களுக்கெல்லாம் எப்பிடித்தான் இப்பிடி உடனே மனசு மாறுதோ?"

"சரி சரி.... ஆதிராக்கு கவலையெல்லாம் உன்ன அழ வச்சுட்டேன்னுதான், அவள சமாதானப்படுத்து. அவள் படிக்கணும்."

"சரிங்க"

"சமாதானப்படுத்திடுறேன்னு அவகிட்ட என்ன நடந்திச்சு, கவினுக்கு என்ன ஆச்சுன்னு எல்லாம் கேட்காத. பசங்க நம்மகிட்ட சொல்ல கூச்ச படுற விஷயங்களை கேட்டு அவங்கள சங்கடப்படுத்த கூடாது....புரிஞ்சுதா?"

ஆம் என்பது போல தலையாட்டி விட்டு ஆதிராவின் அறையினுள் நுழைந்தாள் இந்திராணி.

மூன்று நாட்களுக்கு ஆதிராவின் கண்களில் படாமல் ஒளிந்துகொண்டிருந்த கவின் எதிர்பாராத விதமாக அன்று நேருக்கு நேர் ஆதிராவை சந்தித்துவிட்டான். தன்னை ஒரு வழி பண்ணிவிடுவாள் என்று எதிர் பார்த்த கவினுக்கு பெருத்த ஏமாற்றத்தை கொடுத்தாள் ஆதிரா.

"கவின் எப்பிடி இருக்கே? படிக்கிறியா?"

"இருக்கேன், படிக்கிறேன்."

"ஆ.....அப்புறம் அங்கிள், ஆன்ட்டி எப்பிடி இருக்காங்க? பூஜா எப்பிடி இருக்கா?"

"இருக்காங்க, எல்லாரும் நல்லா இருக்காங்க." ஒருவித நடுக்கத்துடனே பதில் சொன்னான் கவின்.

"சரிடா நான் போகணும், நிறைய படிக்க வேண்டி இருக்கு." என்று கிளம்பியவளை நிறுத்தியது கவினின் வார்த்தைகள்.

"சாரி ஆதிரா."

"எதுக்குடா?"

"அன்னைக்கு நானும் பூஜாவும் லவ் பண்றது வீட்டில தெரிஞ்சிடுமோன்னுதான் எதுவும் பேசாம நின்னுட்டேன்."

"சபாஷ்டா..... உன்னோட லவ் தெரியக்கூடாதுன்னு என்னோட கரக்டரையே அசிங்கப்படுத்திட்ட, என் குடும்பத்தோட மானத்தையே சந்தி சிரிக்க வச்சுட்டே, ரெண்டு குடும்பத்தோட பத்து வருஷ உறவ ஒரே நிமிசத்துல உடைச்சிட்ட.... சபாஷ்......."

"இல்ல, அது வந்து......."

"கவின் நீ பண்ணின விசயத்துக்கு உன் மூஞ்சில காரி துப்பிட்டு நான் பாட்டுக்கு என் வேலைய பார்த்திட்டு போயிருக்கணும். உனக்கும் ராஜேஸ்வரி ஆன்டிக்கும் என்ன வித்தியாசம்? இன்னைக்கு உன்ன திட்டி என்ன வரப்போகுது...... லவ் முக்கியம்தான், ஆனா அதுக்காக கூட இருக்கிறவங்கள காயப்படுத்திடாத. உன்ன எப்போ பார்த்தாலும் இதே போல சிரிப்பன், பேசுவேன் ஆனா உன்ன சந்திக்காம இருக்கிறதுக்கு கடவுள்கிட்ட ப்ரே பண்ணுறேன். குட் பை கவின்." என்று சொல்லிவிட்டு நடையை கட்டினாள் ஆதிரா.

கவினுக்கோ செருப்பால் அடித்தது போல இருந்தது. கண்களின் ஓரம் நீர்த்துளிகள் பதுங்க ஆதிராவையே வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்துக்கொண்டு நின்றான் கவின்.

அந்த சந்தர்ப்பத்தின் பின்னர் ஆதிரா கவினையோ கவின் ஆதிராவையோ சந்திக்க முயற்சிக்கவில்லை. இயற்கையும் அவ்வாறான சந்தர்ப்பத்தை ஏற்படுத்திக்கொள்ளவில்லை.

நாட்களும் வேகமாக உருண்டன. பொதுப்பரீட்சையும் முடிந்துவிட்டது. பரீட்சை முடிந்த கையேடு சந்திரமோகனின் குடும்பம் வீட்டை காலி செய்துவிட்டு சென்றுவிட்டனர். எங்கே சென்றார்கள் என்று கூட ராம்குமாரின் குடும்பத்திற்கு தெரியவில்லை. இறுதி வரை தொடரும் என்றிருந்த உறவு இப்படி பாதியில் முடிந்துவிடும் என்று யாரும் எதிர்பார்க்கவில்லை. ராம்குமாருக்கும் ஆந்திராவுக்கும் இருந்த எதிர்பார்ப்பு பரீட்சை பெறுபேறுகளை பற்றியது மாத்திரமே.

பரீட்சை முடிவுகளும் வந்தது.......


ஆதிரா சாதிப்பாளா.......................
 
Status
Not open for further replies.
Top