அத்தியாயம் 5:-
அவள் கேட்ட கேள்வியில் திகைத்தான் உதய். நல்லவேளையாக திருமண ஆரவாரத்தில் யார் காதிலும் விழவில்லை.
ஆம் கேட்டே விட்டாள். "நீங்க ஏன் என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டிங்க சந்துரு" என்று. இத்தனை நாட்களில் என்னை தெரியவில்லையா இவளுக்கு என் காதலும் புரியவில்லையா என்று கலங்கியவன்.
அரை நொடியில் தெளிந்தான். குறும்பு புன்னகையுடன் குங்குமத்தை கையில் தொட்டவன், அவளது தோல் சுற்றி கைபோட்டு தன்னை நோக்கி இழுத்து தனது மார்பில் சாய்த்து உச்சி வகிட்டில் பொட்டிட்டான்.
அதேநேரம் அவளது காதில் "பிகாஸ் ஐ லவ் யூ கண்ணம்மா" என்று கூறி கண்சிமிட்டின் உதயச்சந்திரன்.
அவனது செயலில் லயித்தவள், அவனது மார்பில் இருந்தவரே லேசாக தலையை நிமிர்த்தி கண்கள் கலங்க, இதழ்கள் புன்னகை சிந்த பார்த்தாள் சுந்தரி. இந்த காட்சி அழகாக புகைப்படம் ஆக்கப்பட்டது. பின் ஏனைய சடங்குகள் அரங்கேறியது.
மூன்று முறை அக்னியை வலம் வந்து, உன்னை ஒருபோதும் பிரியேன் என்று அக்னி தேவனின் முன் சத்திய பிரமாணம் ஏற்றார்கள். ஆனால் இந்த சத்திய பிரமாணம் நாளை பொய்யாக போகுமோ.
குடத்திற்குள் மோதிரம் மற்றும் மஞ்சள் கிழங்கை போட்டுவிட்டு அதனை எடுப்பது என்று போட்டி நடந்தது. இருவரும் ஒன்றாக குடத்திற்குள் கைவிட்டவர்கள், சுந்தரியின் கைகளில் மோதிரம் கிடைத்தது. அதை அவள் உதய்க்கு தரவே அதை அவன் அவளிடமே திருப்பித் தந்தான்.
"எடுத்துக்கோங்க சந்துரு" என்று மெலிதாக கூறியபடி மீண்டும் உதய்க்கு அந்த மோதிரத்தை தந்தாள். உதய் ஒரு முறப்புடன் மோதிரத்தை அவளிடமே தந்தான். அவனது முறைப்பில் அவளே மோதிரத்தை எடுத்துக் கொண்டு கையை வெளியில் எடுத்தாள். மோதிரத்தை எடுத்து வெற்றி பெற்ற அவளையே அவனுக்கு அனிவிக்க சொல்ல, உதயின் முகத்தில் வெற்றி களிப்பு. சுந்தரியும் புன்னகையுடன் அனிவித்தாள்.
அம்மி மிதித்து அருந்ததி பார்த்து இல்லறம் நல்லறமாக வேண்டி கொண்டார்கள் தம்பதிகள். பின்பு விருந்துண்டு வீடு திரும்பினார்கள்.
வீட்டிற்குள் நுழைந்த மணமக்களை ஆரத்தி சுற்றி வரவேற்று பாலும் பழமும் தந்து ஓய்வெடுக்க சொன்னார் கௌரி.
அத்தனையையும் இரு ஜோடி விழிகள் குரூரப் பார்வையுடன் பார்த்துக் கொண்டே தான் இருந்தது. அது மேகலாவும் சாவித்திரியும் தான்.
தன் மகனை விட இவனுக்கு மரியாதை புகழ் எல்லாம் கிடைக்கிறதே என்ற பொறாமை சாவித்திரிக்கு. தனது மகளை உதய்க்கு திருமணம் செய்து வைக்க முடியாத ஏமாற்றம் மேகலாவுக்கு.
அன்றைய இரவிற்காக சுந்தரியை அலங்கரித்தார்கள் உதயின் உறவுக்கார பெண்கள். அண்ணனின் அறையில் விட்டுவிட்டு விலகிச் சென்றாள் ஸ்ரீமதி.
அந்த அறைக்குள் நுழைந்தவள், கையில் இருந்த பால் சொம்பை அந்த அறையின் மூலையில் போட்டிருந்த மேஜையில் வைத்தாள்.
மேஜையின் அருகில் கீழே அவளது உடைமைகள் இருந்தன. நேற்றே வந்துவிட்டது அவளது ஹாஸ்டலில் இருந்து. அவளது உடைமைகளை அத்தனையையும் காலி செய்து கொண்டு வந்து இருந்தான் உதயச்சந்திரன்.
அவளது கைப்பையில் இருந்து அலைபேசி அடித்தது. இந்த நேரத்துல யாரு என்று யோசித்தபடி அலைபேசியை எடுத்துப் பார்த்தாள்.
"இவனா" என்று பற்களை கடித்த அவளின் முகம் கோப சிவப்பு கொண்டது.
அந்த அழைப்பை நிராகரித்தாள் மீண்டும் அழைப்பு வரவே அதையும் துண்டித்தாள் பெண். இறுதியாக அந்த எண்ணில் இருந்து மெசேஜ் வந்தது. அந்த செய்தியை படித்தவள் அந்த அழைப்பை ஏற்றாள்.
"ஹலோ" என்று உறுமினாள்.
"ஹாய் குட்டிமா" இன்று அந்த பக்கம் குஷியாக குரல் வந்தது.
"ஹலோ யாருங்க" என்று அதட்டலாக கேட்டாள்.
"குட்டிமா சாரி சாரி சாரி சாரி சாரி சாரிடா" என்று விடாமல் சொல்லிக் கொண்டிருந்தான். "உங்க சாரி ஒன்னும் எனக்கு வேணாம் நீங்க யார் சார் எனக்கு போனை வைங்க சார்" என்று லேசாக சத்தமிட்டாள்.
அவளது அந்த சத்தத்தில் பால்கனியில் இருந்து உள்ளே வந்தான் உதயச்சந்திரன். அதை உணராத அவளோ,
கையில் இருந்த அதிகப்படியான வளையல்கள் கண்ணத்தில் உரசி எரிச்சல் தர, போனை ஸ்பீக்கரில் போட்டாள்.
"ஏய் சாரி குட்டிமா" என்று மீண்டும் கூறியவன், "நான் உனக்கு அனுப்புன பார்சல் வந்துருச்சா பிரிச்சு பாத்தியா உனக்கு பிடிச்சிருக்கா" என்ற கேள்விகளை அடுக்கினான்.
அவனது கேள்வியில் தலையில் லேசாக தட்டிக் கொண்டவள், பார்சலை எடுக்க சென்றாள். பார்சலை எடுத்தவள் மீண்டும் கட்டிலில் அமர்ந்து அதைப் பிரிக்க முற்பட்டாள்.
"என்ன மேடம் இப்பதான் கிப்டே பிரிக்கிறீங்களா" என்று கேட்டவனிடன் "ஆமாம் சார்" என்று கூறியவள், அவனுடன் பேசிக் கொண்டே பரிசை பிரித்தாள்.
அவளது சார் என்ற விழிப்பில் அவளது மிதமிஞ்சிய கோபம் அப்பட்டமாக அவனுக்கு தெரிந்தது. "என்ன குட்டிமா சார்னு சொல்ற என் பெயர் சொல்லி கூப்பிட மாட்டியாடா" என்று கெஞ்சினான். மேலும் "என்னால கல்யாணத்துக்கு வர முடியலடா, இம்போர்ட்டனான ப்ராஜெக்ட் நல்லா இங்க லாக் ஆயிட்டேன், இல்லன்னா செலவை பாக்காம பிளைட் ஏறி வந்திருக்க மாட்டானாமா" இன்று கனிவாகவே கேட்டான்.
அவனது கனவில் கண்கலங்க "நான் உன்ன ரொம்ப மிஸ் பண்றேன் டா" என்றாள்.
அதற்கு அவனும் "நானும் தான் குட்டிமா" என்று உருகினான்.
"எனக்காக என் பக்கம் நீ ஒருத்தனாவது வந்து இருக்க மாட்டியான்னு நினைச்சேன்"என்று கூறவே, அந்தப் பக்கம் இருந்தவன் முற்றிலும் உடைந்தான் அவளது கூற்றில்.
"ஐ அம் வெரி வெரி வெரி சாரி டா குட்டிமா என்னால போன் கூட பண்ண முடியாத அளவுக்கு வேலை நெருக்கடி டா" என்று கூறியவன் "ரொம்ப தேடுனியா" என்று கேட்டான்.
"ஆமாண்டா அம்மாவும் பக்கத்தில இல்லை நீயாச்சும் இருக்கணும்னு நினைச்சேன், கூட இருக்கணும்னு நினைச்சேன், என்று கரகரத்த குரலில் கூறினாள்.
அவளது அழுகை பொறுக்காமல், அவளை திசை திருப்பவே, "கிப்ட் பத்தி சொல்லவே இல்ல" என்ற பேச்சை மாற்றினான்.
"டேய் வீணா போன நவீன் சூப்பரா இருக்குடா கிஃப்ட் எனக்கு ரொம்ப ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு" என்று பதில் சொன்னாள் சுந்தரி.
"எது பிடிச்சிருக்கு" என்று கேட்க, "நீ அனுப்பின மினியேச்சர் ஐடல் ரோம்ப பிடிச்சிருக்கு டா" என்ற படி, அந்த மினியேச்சர் ஐடலில் இருந்த உதய் உருவத்திற்கு முத்தமிட்டாள்.
இதை தள்ளி இருந்து பார்த்த உதய், முகத்தில் சிறிய வெட்கம் வந்தது.
மீண்டும் "அப்புறம் கிருஷ்ணரும் ராதையும் ரொம்ப ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு என்று பாவனையுடன் கூறினாள்.
"என் குட்டிமாக்கு பிடிச்சிருந்தா எனக்கு ரொம்ப ரொம்ப ஹாப்பி".
"அப்புறம் உன்னோட சந்துரு என்ன சொல்றாரு" என்று உதயசந்திரனை பற்றி விசாரித்தான்.
"என் சந்துருக்கு என்ன சூப்பரா இருக்காரு" என்று சொன்னாள் அவள்.
"பாருங்கடா மேடம்க்கு லவ் வந்துருச்சு" என்று கேலி செய்தவன், "என்னடா சந்திரன்கிட்ட எல்லாமே சொல்லிட்டியா, அவர பத்தி நான் எல்லாமே விசாரிச்சுட்டேன்னு மேரேஜ் முன்னாடியே சொன்னேன் தானே" என்று அவளது வாழ்வின் மேல் உள்ள அக்கறையில் கேட்டான் நவீன்.
அவ்வளவுதான் சுந்தரி அவனது அந்த கேள்விக்கு மௌனத்தையே பதில் அளித்தாள்.
அவளது மௌனத்தில் துனுக்குற்றவன் "ஏய் நான் வீடியோ கால்ல வரேன்" என்றபடி காலை கட் செய்தான்.
அவனது வீடியோ கால் என்ற செய்தியில், தள்ளி நின்றிருந்த உதயச்சந்திரன் அழுத்தமாக நடந்து வந்து மேஜை மீது சாய்ந்து கைகளை குறுக்காக கட்டிக்கொண்ட நின்றான்.
அவனது வருகையில் அனிச்சை செயலாய் எழுந்து நின்றாள் சுந்தரி.
அவளை நக்கலாக பார்த்தவன் "கட்டில கொஞ்சம் பாருமா கிப்ட் ராப்பர்ஸ் எல்லாம் இருக்கு பூவெல்லம் வேற கலையுது பாரு கஷ்டப்பட்டு டெக்கரேட் பண்ணிருக்காங்க" என்று கண்களால் ரூமைக் காட்டியபடி கூறினான்.
"என்ன பூ ரூமா டெக்கரேஷனா " என்று அதிர்ந்து விழித்தவள், அப்பொழுதுதான் அந்த அறையை நன்றாக நோட்டம் விட்டாள்.
முதலிரவு காண பரிபூரண அலங்காரத்துடன் ஜொலித்தது அந்த அறை. பேந்த பேந்த விழித்தபடி சுற்றி முற்றி பார்த்தாள். நண்பனின் அழைப்பில் சகலமும் மறந்தாள் பெண்ணவள். கண்ணில் பட்டது கருத்தில் பதிய வில்லை போலும்.
அவளது பார்வையில் அவனுக்கு சிரிப்பு பொத்து கொண்டு வந்தது. வந்த சிரிப்பை நாக்கின் இடுக்கில் ஒளித்தவன் வெளியில் அழுத்தமாகவே நின்றான்.
அதே சமயம் நவீன் வீடியோ காலில் வந்தான். அவனது வீடியோ காலை எட்டிப் பார்த்த உதயசந்திரனோ 'உலக வரலாற்றிலேயே பர்ஸ்ட் நைட் ரூம்ம வீடியோ கால் போட்டு காமிக்கிறது என் பொண்டாட்டியா தான் இருப்பா' என்று எண்ணிக் கொண்டான்.
அவனை பார்த்த சுந்தரியோ படபடப்புடன் காலை கட் செய்யப் போனாள். ஆனால் அதுவோ துரதிஷ்டவசமாக அவளது கைப்பட்டு கால் அட்டெண்ட் ஆகிவிட்டது.
அந்த பக்கம் வீடியோ காலில் இருந்த நவீனோ பேயறைந்தார் போலானான் அலங்காரங்களை பார்த்து. என்னதான் தோழியாய் இருந்தாலும் ஒரு வரைமுறை உள்ளதல்லவா. இவளோ கையில் அலைபேசியை வைத்தபடி உதயையே பயத்தில் வெறித்தாள்.
"சாரி சுந்தரிமா" என்று உடைந்த குரலில் சொன்ன நவீனை பார்த்தவன். இதற்கு மேல் முடியாது என்று நினைத்த உதயச்சந்திரன், சுந்தரியின் அருகில் வந்து அவளது தோளை சுற்றி கையை போட்டு அனைத்து படி நின்றான்.
திரையில் உதயசந்திரனை பார்த்த நவீனுக்கோ நாக்கு மேலன்னத்தில் ஒட்டி கொண்டது உதடுகளை ஈரப்படுத்தியவாறு "சார்" என்று தயங்கி அழைத்தான்.
சார் என்று அழைத்தவனை அழுத்தமாக பார்த்ததை உதயச்சந்திரன், "பேர் சொல்லியே கூப்பிடுங்க நவீன்" என்றான். அவனது நவீன் என்ற வார்த்தையில் இருந்து அதிர்ந்து தான் போனான்.
"என் வைஃவொட பிரண்டு நீங்க உங்களை தெரிஞ்சுக்காம இருப்பேனா" என்று பக்கவாட்டில் திரும்பி சுந்தரியை பார்த்தபடியே கூறினான். அவனது பார்வை, நீ தான் நவீன பத்தி முன்னாடியே என்கிட்ட சொல்லி இருக்கணும் என்று சொல்லிற்று.
"நல்லா இருக்கிங்களா நவீன்" என்று கேட்டவன், மேலும் அவனது வேலையை பற்றி விசாரித்துவிட்டு அலைபேசியை வைத்தான்.
"அப்புறம் மேடம் நீங்க சொல்லுங்க" என்று சுந்தரியை பார்த்து கேட்டான். அவளோ கையை பிசைந்து படி அவனை ஏறிட்டு பார்த்தாள்.
அவளது கைகளை பற்றியவன் "இன்னைக்கு நமக்கு ஃபர்ஸ்ட் நைட் ஆமா தானே" என்று கேட்டான்.
அவள் தன் தலையை பலமாக ஆட்டியபடி "ஆமாம்" என்றாள்.
"ஓகே தென் டூ யூ ஹேவ் எனி ஐடியா அபௌட் இட்" என்றான் குறும்புடன். அவனது கேள்வியில் அதிர்ந்தவள் ஒரு அடி பின்னே சென்றாள்.
அவள் நகரவும் அவளது கைகளைப் பற்றி தன்னை நோக்கி இழுத்தான் உதய். தென்றலாய் தன் மார்பில் வந்து விழுந்தவளை மென்மையாக அனைத்து கொண்டான் உதயச்சந்திரன்.
"ஓகே தூங்கலாமா" என்று உதய் கேட்க அதற்கும் விழித்தாள் சுந்தரி. "என்னமா இது எல்லாத்துக்கும் முழிச்சா எப்படி" என்றவன், கட்டிலில் அமர்ந்து மினியேச்சர் ஐடலை எடுத்து பார்த்து, "இதுக்கு மட்டும் தான் முத்தமா எனக்கில்லையா" என்று அவளை மேலும் சோதித்தான் என்றே சொல்ல வேண்டும்.
அதில் பெண்ணவள் விழிகள் கலங்கின, 'பேசின எல்லாத்தையும் கேட்டுருப்பானோ, அதையும் கேட்பானோ' எண்ணியவாறு நின்றிருந்தாள்.
அவளையே கூர்ந்து பார்த்தவன், "உனக்கு எங்க படுக்க வசதியா இருக்கும், பட் கீழ படிக்கிறேன்னு சொல்ல கூடாது " கேட்டான்.
அவள் கட்டிலின் ஒரு பக்கம் கைகாட்டிட, "சரி படுத்துக்கோ" என்று சொல்லி விட்டு, தனது சட்டையை கழட்டலானான்.
அவளது பார்வை உணர்ந்து, "ஷர்டோட படுத்தா கசகசன்னு இருக்கும், நீயும் டிரஸ் சேஞ்ச் பன்னிக்கோ. கண்டிப்பா பேங்கில்ஸ் உறுத்தும்" கூறினான்.
அவளது உடைமையிலிருந்து இலகுவான குர்த்தியும் காட்டன் பேண்டும் எடுத்து குளியலறை சென்று அணிந்து வந்தாள்.
அவள் வரும் போது விளக்கு அணைக்கப்பட்டு கட்டிலருகே இருந்த இரவு விளக்கு எரிந்தது. அவனருகே வந்து மறுபக்கம் படுத்தாள் சுந்தரி.
தன்னருகே படுத்தவளை தன்னை நோக்கி இழுத்து இருவருக்கும் ஒரே போர்த்தி விட்டு அவளை கட்டி கொண்டான்.
அவனது செயலில் மார்பில் படுத்தப்படி ஏறிட்டுப் பார்த்தவளை கண்டு, "என்ன பேபி பார்க்கிற கெட் யூஸ்ட் டூ மீ என்ன பழகிக்கோ என்னோட தொடுதல ஏத்துக்கோ" என்றான்.
அவளுக்கு ஒன்று தோன்றிட நினைத்து பார்த்தவள் சிரித்து கொண்டாள். அவன் "என்ன" என்று கேட்க ஒன்றுமில்லை என்று தலையை ஆட்டினாள்.
இதை கூட சொல்ல தயங்குகிறாளே என்ற கோவம் சட்டென்று தலைதூக்கிட, "நான் கேட்கிறேனில்ல" என்று கண்டிப்பான குரலில் சொன்னான்.
'டக்கு டக்குனு கோவப்பட்டாரு' நினைத்தபடி, சொன்னாள் "நீங்க டெடிபியர் மாதிரி புஸூ புஸூ ன்னு முடியா வச்சுருக்கிகளா கூசுது அதான் உங்கள டெடிபியரா நினைச்சேன் சிரிச்சேன்".
அவளது பதிலில் வாய்விட்டு சிரித்தவன் , "உன்னோட டெடிபியரா கட்டிக்க மாட்டியா" என்று கேட்டபடி அவளது கைகளை தன்னை சுற்றி போட்டுக்கொண்டு உறங்கி போனான்.
உறங்கும் அவனையே பார்த்தபடி தானும் உறங்கி போனாள் சுந்தரி.
அவள் கேட்ட கேள்வியில் திகைத்தான் உதய். நல்லவேளையாக திருமண ஆரவாரத்தில் யார் காதிலும் விழவில்லை.
ஆம் கேட்டே விட்டாள். "நீங்க ஏன் என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டிங்க சந்துரு" என்று. இத்தனை நாட்களில் என்னை தெரியவில்லையா இவளுக்கு என் காதலும் புரியவில்லையா என்று கலங்கியவன்.
அரை நொடியில் தெளிந்தான். குறும்பு புன்னகையுடன் குங்குமத்தை கையில் தொட்டவன், அவளது தோல் சுற்றி கைபோட்டு தன்னை நோக்கி இழுத்து தனது மார்பில் சாய்த்து உச்சி வகிட்டில் பொட்டிட்டான்.
அதேநேரம் அவளது காதில் "பிகாஸ் ஐ லவ் யூ கண்ணம்மா" என்று கூறி கண்சிமிட்டின் உதயச்சந்திரன்.
அவனது செயலில் லயித்தவள், அவனது மார்பில் இருந்தவரே லேசாக தலையை நிமிர்த்தி கண்கள் கலங்க, இதழ்கள் புன்னகை சிந்த பார்த்தாள் சுந்தரி. இந்த காட்சி அழகாக புகைப்படம் ஆக்கப்பட்டது. பின் ஏனைய சடங்குகள் அரங்கேறியது.
மூன்று முறை அக்னியை வலம் வந்து, உன்னை ஒருபோதும் பிரியேன் என்று அக்னி தேவனின் முன் சத்திய பிரமாணம் ஏற்றார்கள். ஆனால் இந்த சத்திய பிரமாணம் நாளை பொய்யாக போகுமோ.
குடத்திற்குள் மோதிரம் மற்றும் மஞ்சள் கிழங்கை போட்டுவிட்டு அதனை எடுப்பது என்று போட்டி நடந்தது. இருவரும் ஒன்றாக குடத்திற்குள் கைவிட்டவர்கள், சுந்தரியின் கைகளில் மோதிரம் கிடைத்தது. அதை அவள் உதய்க்கு தரவே அதை அவன் அவளிடமே திருப்பித் தந்தான்.
"எடுத்துக்கோங்க சந்துரு" என்று மெலிதாக கூறியபடி மீண்டும் உதய்க்கு அந்த மோதிரத்தை தந்தாள். உதய் ஒரு முறப்புடன் மோதிரத்தை அவளிடமே தந்தான். அவனது முறைப்பில் அவளே மோதிரத்தை எடுத்துக் கொண்டு கையை வெளியில் எடுத்தாள். மோதிரத்தை எடுத்து வெற்றி பெற்ற அவளையே அவனுக்கு அனிவிக்க சொல்ல, உதயின் முகத்தில் வெற்றி களிப்பு. சுந்தரியும் புன்னகையுடன் அனிவித்தாள்.
அம்மி மிதித்து அருந்ததி பார்த்து இல்லறம் நல்லறமாக வேண்டி கொண்டார்கள் தம்பதிகள். பின்பு விருந்துண்டு வீடு திரும்பினார்கள்.
வீட்டிற்குள் நுழைந்த மணமக்களை ஆரத்தி சுற்றி வரவேற்று பாலும் பழமும் தந்து ஓய்வெடுக்க சொன்னார் கௌரி.
அத்தனையையும் இரு ஜோடி விழிகள் குரூரப் பார்வையுடன் பார்த்துக் கொண்டே தான் இருந்தது. அது மேகலாவும் சாவித்திரியும் தான்.
தன் மகனை விட இவனுக்கு மரியாதை புகழ் எல்லாம் கிடைக்கிறதே என்ற பொறாமை சாவித்திரிக்கு. தனது மகளை உதய்க்கு திருமணம் செய்து வைக்க முடியாத ஏமாற்றம் மேகலாவுக்கு.
அன்றைய இரவிற்காக சுந்தரியை அலங்கரித்தார்கள் உதயின் உறவுக்கார பெண்கள். அண்ணனின் அறையில் விட்டுவிட்டு விலகிச் சென்றாள் ஸ்ரீமதி.
அந்த அறைக்குள் நுழைந்தவள், கையில் இருந்த பால் சொம்பை அந்த அறையின் மூலையில் போட்டிருந்த மேஜையில் வைத்தாள்.
மேஜையின் அருகில் கீழே அவளது உடைமைகள் இருந்தன. நேற்றே வந்துவிட்டது அவளது ஹாஸ்டலில் இருந்து. அவளது உடைமைகளை அத்தனையையும் காலி செய்து கொண்டு வந்து இருந்தான் உதயச்சந்திரன்.
அவளது கைப்பையில் இருந்து அலைபேசி அடித்தது. இந்த நேரத்துல யாரு என்று யோசித்தபடி அலைபேசியை எடுத்துப் பார்த்தாள்.
"இவனா" என்று பற்களை கடித்த அவளின் முகம் கோப சிவப்பு கொண்டது.
அந்த அழைப்பை நிராகரித்தாள் மீண்டும் அழைப்பு வரவே அதையும் துண்டித்தாள் பெண். இறுதியாக அந்த எண்ணில் இருந்து மெசேஜ் வந்தது. அந்த செய்தியை படித்தவள் அந்த அழைப்பை ஏற்றாள்.
"ஹலோ" என்று உறுமினாள்.
"ஹாய் குட்டிமா" இன்று அந்த பக்கம் குஷியாக குரல் வந்தது.
"ஹலோ யாருங்க" என்று அதட்டலாக கேட்டாள்.
"குட்டிமா சாரி சாரி சாரி சாரி சாரி சாரிடா" என்று விடாமல் சொல்லிக் கொண்டிருந்தான். "உங்க சாரி ஒன்னும் எனக்கு வேணாம் நீங்க யார் சார் எனக்கு போனை வைங்க சார்" என்று லேசாக சத்தமிட்டாள்.
அவளது அந்த சத்தத்தில் பால்கனியில் இருந்து உள்ளே வந்தான் உதயச்சந்திரன். அதை உணராத அவளோ,
கையில் இருந்த அதிகப்படியான வளையல்கள் கண்ணத்தில் உரசி எரிச்சல் தர, போனை ஸ்பீக்கரில் போட்டாள்.
"ஏய் சாரி குட்டிமா" என்று மீண்டும் கூறியவன், "நான் உனக்கு அனுப்புன பார்சல் வந்துருச்சா பிரிச்சு பாத்தியா உனக்கு பிடிச்சிருக்கா" என்ற கேள்விகளை அடுக்கினான்.
அவனது கேள்வியில் தலையில் லேசாக தட்டிக் கொண்டவள், பார்சலை எடுக்க சென்றாள். பார்சலை எடுத்தவள் மீண்டும் கட்டிலில் அமர்ந்து அதைப் பிரிக்க முற்பட்டாள்.
"என்ன மேடம் இப்பதான் கிப்டே பிரிக்கிறீங்களா" என்று கேட்டவனிடன் "ஆமாம் சார்" என்று கூறியவள், அவனுடன் பேசிக் கொண்டே பரிசை பிரித்தாள்.
அவளது சார் என்ற விழிப்பில் அவளது மிதமிஞ்சிய கோபம் அப்பட்டமாக அவனுக்கு தெரிந்தது. "என்ன குட்டிமா சார்னு சொல்ற என் பெயர் சொல்லி கூப்பிட மாட்டியாடா" என்று கெஞ்சினான். மேலும் "என்னால கல்யாணத்துக்கு வர முடியலடா, இம்போர்ட்டனான ப்ராஜெக்ட் நல்லா இங்க லாக் ஆயிட்டேன், இல்லன்னா செலவை பாக்காம பிளைட் ஏறி வந்திருக்க மாட்டானாமா" இன்று கனிவாகவே கேட்டான்.
அவனது கனவில் கண்கலங்க "நான் உன்ன ரொம்ப மிஸ் பண்றேன் டா" என்றாள்.
அதற்கு அவனும் "நானும் தான் குட்டிமா" என்று உருகினான்.
"எனக்காக என் பக்கம் நீ ஒருத்தனாவது வந்து இருக்க மாட்டியான்னு நினைச்சேன்"என்று கூறவே, அந்தப் பக்கம் இருந்தவன் முற்றிலும் உடைந்தான் அவளது கூற்றில்.
"ஐ அம் வெரி வெரி வெரி சாரி டா குட்டிமா என்னால போன் கூட பண்ண முடியாத அளவுக்கு வேலை நெருக்கடி டா" என்று கூறியவன் "ரொம்ப தேடுனியா" என்று கேட்டான்.
"ஆமாண்டா அம்மாவும் பக்கத்தில இல்லை நீயாச்சும் இருக்கணும்னு நினைச்சேன், கூட இருக்கணும்னு நினைச்சேன், என்று கரகரத்த குரலில் கூறினாள்.
அவளது அழுகை பொறுக்காமல், அவளை திசை திருப்பவே, "கிப்ட் பத்தி சொல்லவே இல்ல" என்ற பேச்சை மாற்றினான்.
"டேய் வீணா போன நவீன் சூப்பரா இருக்குடா கிஃப்ட் எனக்கு ரொம்ப ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு" என்று பதில் சொன்னாள் சுந்தரி.
"எது பிடிச்சிருக்கு" என்று கேட்க, "நீ அனுப்பின மினியேச்சர் ஐடல் ரோம்ப பிடிச்சிருக்கு டா" என்ற படி, அந்த மினியேச்சர் ஐடலில் இருந்த உதய் உருவத்திற்கு முத்தமிட்டாள்.
இதை தள்ளி இருந்து பார்த்த உதய், முகத்தில் சிறிய வெட்கம் வந்தது.
மீண்டும் "அப்புறம் கிருஷ்ணரும் ராதையும் ரொம்ப ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு என்று பாவனையுடன் கூறினாள்.
"என் குட்டிமாக்கு பிடிச்சிருந்தா எனக்கு ரொம்ப ரொம்ப ஹாப்பி".
"அப்புறம் உன்னோட சந்துரு என்ன சொல்றாரு" என்று உதயசந்திரனை பற்றி விசாரித்தான்.
"என் சந்துருக்கு என்ன சூப்பரா இருக்காரு" என்று சொன்னாள் அவள்.
"பாருங்கடா மேடம்க்கு லவ் வந்துருச்சு" என்று கேலி செய்தவன், "என்னடா சந்திரன்கிட்ட எல்லாமே சொல்லிட்டியா, அவர பத்தி நான் எல்லாமே விசாரிச்சுட்டேன்னு மேரேஜ் முன்னாடியே சொன்னேன் தானே" என்று அவளது வாழ்வின் மேல் உள்ள அக்கறையில் கேட்டான் நவீன்.
அவ்வளவுதான் சுந்தரி அவனது அந்த கேள்விக்கு மௌனத்தையே பதில் அளித்தாள்.
அவளது மௌனத்தில் துனுக்குற்றவன் "ஏய் நான் வீடியோ கால்ல வரேன்" என்றபடி காலை கட் செய்தான்.
அவனது வீடியோ கால் என்ற செய்தியில், தள்ளி நின்றிருந்த உதயச்சந்திரன் அழுத்தமாக நடந்து வந்து மேஜை மீது சாய்ந்து கைகளை குறுக்காக கட்டிக்கொண்ட நின்றான்.
அவனது வருகையில் அனிச்சை செயலாய் எழுந்து நின்றாள் சுந்தரி.
அவளை நக்கலாக பார்த்தவன் "கட்டில கொஞ்சம் பாருமா கிப்ட் ராப்பர்ஸ் எல்லாம் இருக்கு பூவெல்லம் வேற கலையுது பாரு கஷ்டப்பட்டு டெக்கரேட் பண்ணிருக்காங்க" என்று கண்களால் ரூமைக் காட்டியபடி கூறினான்.
"என்ன பூ ரூமா டெக்கரேஷனா " என்று அதிர்ந்து விழித்தவள், அப்பொழுதுதான் அந்த அறையை நன்றாக நோட்டம் விட்டாள்.
முதலிரவு காண பரிபூரண அலங்காரத்துடன் ஜொலித்தது அந்த அறை. பேந்த பேந்த விழித்தபடி சுற்றி முற்றி பார்த்தாள். நண்பனின் அழைப்பில் சகலமும் மறந்தாள் பெண்ணவள். கண்ணில் பட்டது கருத்தில் பதிய வில்லை போலும்.
அவளது பார்வையில் அவனுக்கு சிரிப்பு பொத்து கொண்டு வந்தது. வந்த சிரிப்பை நாக்கின் இடுக்கில் ஒளித்தவன் வெளியில் அழுத்தமாகவே நின்றான்.
அதே சமயம் நவீன் வீடியோ காலில் வந்தான். அவனது வீடியோ காலை எட்டிப் பார்த்த உதயசந்திரனோ 'உலக வரலாற்றிலேயே பர்ஸ்ட் நைட் ரூம்ம வீடியோ கால் போட்டு காமிக்கிறது என் பொண்டாட்டியா தான் இருப்பா' என்று எண்ணிக் கொண்டான்.
அவனை பார்த்த சுந்தரியோ படபடப்புடன் காலை கட் செய்யப் போனாள். ஆனால் அதுவோ துரதிஷ்டவசமாக அவளது கைப்பட்டு கால் அட்டெண்ட் ஆகிவிட்டது.
அந்த பக்கம் வீடியோ காலில் இருந்த நவீனோ பேயறைந்தார் போலானான் அலங்காரங்களை பார்த்து. என்னதான் தோழியாய் இருந்தாலும் ஒரு வரைமுறை உள்ளதல்லவா. இவளோ கையில் அலைபேசியை வைத்தபடி உதயையே பயத்தில் வெறித்தாள்.
"சாரி சுந்தரிமா" என்று உடைந்த குரலில் சொன்ன நவீனை பார்த்தவன். இதற்கு மேல் முடியாது என்று நினைத்த உதயச்சந்திரன், சுந்தரியின் அருகில் வந்து அவளது தோளை சுற்றி கையை போட்டு அனைத்து படி நின்றான்.
திரையில் உதயசந்திரனை பார்த்த நவீனுக்கோ நாக்கு மேலன்னத்தில் ஒட்டி கொண்டது உதடுகளை ஈரப்படுத்தியவாறு "சார்" என்று தயங்கி அழைத்தான்.
சார் என்று அழைத்தவனை அழுத்தமாக பார்த்ததை உதயச்சந்திரன், "பேர் சொல்லியே கூப்பிடுங்க நவீன்" என்றான். அவனது நவீன் என்ற வார்த்தையில் இருந்து அதிர்ந்து தான் போனான்.
"என் வைஃவொட பிரண்டு நீங்க உங்களை தெரிஞ்சுக்காம இருப்பேனா" என்று பக்கவாட்டில் திரும்பி சுந்தரியை பார்த்தபடியே கூறினான். அவனது பார்வை, நீ தான் நவீன பத்தி முன்னாடியே என்கிட்ட சொல்லி இருக்கணும் என்று சொல்லிற்று.
"நல்லா இருக்கிங்களா நவீன்" என்று கேட்டவன், மேலும் அவனது வேலையை பற்றி விசாரித்துவிட்டு அலைபேசியை வைத்தான்.
"அப்புறம் மேடம் நீங்க சொல்லுங்க" என்று சுந்தரியை பார்த்து கேட்டான். அவளோ கையை பிசைந்து படி அவனை ஏறிட்டு பார்த்தாள்.
அவளது கைகளை பற்றியவன் "இன்னைக்கு நமக்கு ஃபர்ஸ்ட் நைட் ஆமா தானே" என்று கேட்டான்.
அவள் தன் தலையை பலமாக ஆட்டியபடி "ஆமாம்" என்றாள்.
"ஓகே தென் டூ யூ ஹேவ் எனி ஐடியா அபௌட் இட்" என்றான் குறும்புடன். அவனது கேள்வியில் அதிர்ந்தவள் ஒரு அடி பின்னே சென்றாள்.
அவள் நகரவும் அவளது கைகளைப் பற்றி தன்னை நோக்கி இழுத்தான் உதய். தென்றலாய் தன் மார்பில் வந்து விழுந்தவளை மென்மையாக அனைத்து கொண்டான் உதயச்சந்திரன்.
"ஓகே தூங்கலாமா" என்று உதய் கேட்க அதற்கும் விழித்தாள் சுந்தரி. "என்னமா இது எல்லாத்துக்கும் முழிச்சா எப்படி" என்றவன், கட்டிலில் அமர்ந்து மினியேச்சர் ஐடலை எடுத்து பார்த்து, "இதுக்கு மட்டும் தான் முத்தமா எனக்கில்லையா" என்று அவளை மேலும் சோதித்தான் என்றே சொல்ல வேண்டும்.
அதில் பெண்ணவள் விழிகள் கலங்கின, 'பேசின எல்லாத்தையும் கேட்டுருப்பானோ, அதையும் கேட்பானோ' எண்ணியவாறு நின்றிருந்தாள்.
அவளையே கூர்ந்து பார்த்தவன், "உனக்கு எங்க படுக்க வசதியா இருக்கும், பட் கீழ படிக்கிறேன்னு சொல்ல கூடாது " கேட்டான்.
அவள் கட்டிலின் ஒரு பக்கம் கைகாட்டிட, "சரி படுத்துக்கோ" என்று சொல்லி விட்டு, தனது சட்டையை கழட்டலானான்.
அவளது பார்வை உணர்ந்து, "ஷர்டோட படுத்தா கசகசன்னு இருக்கும், நீயும் டிரஸ் சேஞ்ச் பன்னிக்கோ. கண்டிப்பா பேங்கில்ஸ் உறுத்தும்" கூறினான்.
அவளது உடைமையிலிருந்து இலகுவான குர்த்தியும் காட்டன் பேண்டும் எடுத்து குளியலறை சென்று அணிந்து வந்தாள்.
அவள் வரும் போது விளக்கு அணைக்கப்பட்டு கட்டிலருகே இருந்த இரவு விளக்கு எரிந்தது. அவனருகே வந்து மறுபக்கம் படுத்தாள் சுந்தரி.
தன்னருகே படுத்தவளை தன்னை நோக்கி இழுத்து இருவருக்கும் ஒரே போர்த்தி விட்டு அவளை கட்டி கொண்டான்.
அவனது செயலில் மார்பில் படுத்தப்படி ஏறிட்டுப் பார்த்தவளை கண்டு, "என்ன பேபி பார்க்கிற கெட் யூஸ்ட் டூ மீ என்ன பழகிக்கோ என்னோட தொடுதல ஏத்துக்கோ" என்றான்.
அவளுக்கு ஒன்று தோன்றிட நினைத்து பார்த்தவள் சிரித்து கொண்டாள். அவன் "என்ன" என்று கேட்க ஒன்றுமில்லை என்று தலையை ஆட்டினாள்.
இதை கூட சொல்ல தயங்குகிறாளே என்ற கோவம் சட்டென்று தலைதூக்கிட, "நான் கேட்கிறேனில்ல" என்று கண்டிப்பான குரலில் சொன்னான்.
'டக்கு டக்குனு கோவப்பட்டாரு' நினைத்தபடி, சொன்னாள் "நீங்க டெடிபியர் மாதிரி புஸூ புஸூ ன்னு முடியா வச்சுருக்கிகளா கூசுது அதான் உங்கள டெடிபியரா நினைச்சேன் சிரிச்சேன்".
அவளது பதிலில் வாய்விட்டு சிரித்தவன் , "உன்னோட டெடிபியரா கட்டிக்க மாட்டியா" என்று கேட்டபடி அவளது கைகளை தன்னை சுற்றி போட்டுக்கொண்டு உறங்கி போனான்.
உறங்கும் அவனையே பார்த்தபடி தானும் உறங்கி போனாள் சுந்தரி.
Last edited: