ஹாய் நண்பர்களே , நீங்கள் இந்த தளத்தில் எழுத விரும்பினால் aptamilnovels@gmail.com என்னும் மின்னஞ்சல் முகவரியை தொடர்பு கொள்ளுங்கள்.

யார் அவள்? - கதை திரி

Status
Not open for further replies.

Mathithan

Member
Wonderland writer
அத்தியாயம் 3 - நீலமலைக்காட்டு ரகசியம்

(ராதிகாவின் பார்வையில் நீலமலைக்காட்டில் நடந்த நிகழ்வுகள்)

ஆகஸ்ட் 21, நீலமலைக்காடு, பிற்பகல் 2.30

கதிரவனின் முழு ஆக்கிரமிப்பிலிருக்கவேண்டிய நேரமது, ஆனால் காரிருள் மெலிதாக வானில் பரவ மனதை சில்லிடச்செய்யும் இளம்குளிர்காற்று சோலையாற்றை சுற்றிப்படர்ந்திருந்தது. அந்த நிசப்தமான ஆற்றிலே காற்றைக்கிழித்துக்கொண்டு வேகமாக ஜெட் வேகத்தில் பறந்தது மோட்டார் விசைப்படகொன்று. சோலையாற்றின் மறுகரையை அடைந்த படகில் இருந்து கீழிறங்கினான் விக்ரம்.

"தோழர்களே உங்கள் அனைவரையும் இந்த உல்லாச உலகிற்கு வரவேற்கின்றேன். இந்த இரண்டு நாட்களும் வெளியுலகை மறந்து உங்கள் கவலைகளைக்களைந்து உங்கள் வாழ்க்கையின் இறுதிப்பயணமாக இதை எண்ணிக்கொண்டாடுங்கள்."

"டேய் என்னடா பில்ட் அப் எல்லாம் கொஞ்சம் ஓவரா இருக்கு?" என்று கூறிய படியே படகிலிருந்து கீழே குதித்தான் ராகுல்.

"மச்சான் இது காலேஜ் பைனல் இயர். நெக்ஸ்ட் இயர் யாரு எங்க இருப்பான்னே தெரியாது. நானும் ராதிகாவும் யூ எஸ் போற பிளான்ல இருக்கோம். மோஸ்ட்லி இதுதான் நம்ம சேர்ந்து என்ஜாய் பண்ணப்போற லாஸ்ட் பியூ டேஸ்......." என்று விக்ரம் மகிழ்ச்சிக்கடலில் திளைத்துக்கொண்டிருக்க இடையே குறுக்கிட்ட ராதிகா "என்ன விக்ரம், வந்ததிலேருந்து அபசகுணமா பேசிகிட்டு...." என்று கூற, விக்ரம் அப்படியே ராதிகாவை அலேக்காக தூக்கி முத்தமிட்டான்.

சுற்றியிருந்த ராகுலும் மனீஷாவும் அர்ஜுனும் கைகொட்டி சிரித்துக்கொண்டிருக்க படகினுள்ளே இருந்து வெளியே இருந்த இடத்தை ஒருவித மிரட்சியுடன் நோட்டமிட்டுக்கொண்டிருந்தாள் விஷாலி. அந்த நண்பர் குழாமில் வயதில் குறைந்தவள் விஷாலிதான். காலேஜில் முதலாமாண்டு படிப்பவள். ராகுல் நீண்ட நாட்களாக விஷாலி மீது ஒருதலைகாதலில் இருந்தவன், சமீபத்தில்தான் விஷாலியும் தனது சம்மதத்தை தெரிவித்திருந்தாள். ராகுலைத்தவிர மற்றவர்களுக்கு விஷாலியை பெரிதாக தெரிந்திருக்கவில்லை. அதனாலேயே அவர்களுக்கும் விஷாலி அங்கே வந்ததில் பெரிய உடன்பாடு இல்லை. என்றாலும் ராகுலுக்காக விக்ரம் ஒத்துக்கொண்டான்.

விஷாலியினை கண்ணுற்ற ராதிகா விக்ரமின் காதில் எதோ சொல்ல ராதிகாவை கீழே இறக்கிவிட்டு விஷாலியை நோக்கி "விஷாலி உனக்கு இது புதுசா இருக்கலாம். நாங்க இப்பிடித்தான் ஜாலியா என்ஜாய் பண்ணுவம். எல்லார்கிட்டயும் மிங்கில் ஆகிறதுக்கு இத விட நல்ல சான்ஸ் கிடைக்காது. யூஸ் பண்ணிக்க."

"யெஸ், எல்லாருகூடவும் மிங்கில் ஆகிறதுக்கு நான் ரெடியா இருக்கன் அண்ட் உங்களுக்கெல்லாம் மறக்க முடியாத ஹாலிடேயா இத நான் மாத்தி காட்டுவன் விக்ரம் பிரதர்." என்று மெல்லிய புன்னகையுடன் கூறினாள் விஷாலி.

எல்லோரும் அரட்டை அடித்துக்கொண்டே லக்கேஜ்களை எடுத்துக்கொண்டு கெஸ்ட் ஹவுஸ் நோக்கி நடந்தார்கள்.

"என்னடி ஒரு மாதிரி இருக்கே? எனி ப்ரொப்ளம்?" மனீஷாவின் முகத்தில் ஏற்பட்ட மாற்றத்தை அவதானித்த ராதிகா விசாரித்தாள்.

"இல்லடி அவ மூஞ்சிய பார்த்தாலே பிடிக்கல, நாங்க பிரெண்ட்ஸ் எல்லாரும் ஒண்ணா வந்திருக்கோம், சிவ பூஜைல கரடி புகுந்த மாதிரி.... அவளுக்கே ஒரு இங்கிதம் தெரிய வேணாமா?"

"சரி சரி என்னடி பண்ணுற, எனக்கும் பிடிக்கலத்தான், பட் ராகுலுக்கு என்ன சொல்ற?"

"ஏதோ சொல்லு, அந்த அர்ஜுன் மாதிரி ஆட்களை எல்லாம் பிரெண்டா சேர்த்தா இப்பிடித்தான் நடக்கும்."

மனீஷாவிற்கு எப்போதுமே அர்ஜுனைப்பிடித்ததில்லை. அர்ஜுன் தன்னிடம் தவறாக நடந்துகொள்ள முயற்சித்ததாக இரண்டு வருடங்களுக்கு முன்னே மனீஷா கூறி அது பெரிய பிரச்சனையாகியிருந்தது. விக்ரமும் ராதிகாவும்தான் ஒரு வழியாக அப்பிரச்சனையை முடிவுக்கு கொண்டு வந்தார்கள். விக்ரமும் ராதிகாவும் மனீஷாவை சமாதானப்படுத்தினார்களே தவிர மனீஷாவை நம்பவில்லை, ஏனெனில் மனீஷா தன்னுடைய அந்தஸ்த்திற்கு குறைவானவர்களை எப்போதும் மதிப்பதில்லை. அன்றிலிருந்து அர்ஜுனை எப்படியாவது அவர்களது குழுவிலிருந்து பிரித்துவிட துடிக்கிறாள் மனீஷா.

"ஹேய் மனீஷா, என்னடி சம்பந்தமே இல்லாம அர்ஜூன்ல பாயுற?” வாய்க்கு வந்தபடி எதுவும் கதைக்காத. அர்ஜுன எப்பவும் நம்மகூடத்தான் வச்சிருக்கணும். கோபத்துல எதையும் மறந்துடக்கூடாது."

“நான் ஒண்ணும் சும்மா சொல்லல.”

"அப்பிடீன்னா......"

"போட்ல வரும்போது அர்ஜுன் அவளையேதான் பார்த்திட்டிருந்தான்"

"உன்னோட கற்பனைக்கு ஒரு அளவே இல்லையா?"

"சரி சரி, நீ விட்டு கொடுக்க மாட்டியே"

"சரிடி அவளுக்காக நாம எதுக்கு சண்டை போடணும், அவ என்னவும் பண்ணட்டும். லெட்ஸ் ஹாவ் பஃன் டியர்" பேசிக்கொண்டே கெஸ்ட் ஹவுஸை வந்தடைந்தனர்.

அந்த பங்களாவின் கீழ்த்தளத்தில் உள்ள அறைகளில் ராகுலும் அர்ஜுனும் மனீஷாவும் நுழைய விக்ரமும் ராதிகாவும் மேலே உள்ள ஆடம்பரமான அறையினுள் தஞ்சமடைந்தனர். அது விக்ரமின் பிரேத்தியேக அறை. அங்கு பொதுவாக ராதிகாவினைத்தவிர வேறு எவரையும் விக்ரம் அனுமதிப்பதில்லை.

"விக்கி வீடு ரொம்ப கிளீனா இருக்கு, எங்கயிருந்து அந்த சர்வன்ட பிடிச்ச?"

"யெஸ் டியர், நானும் நோட் பண்ணினன். ரொம்ப கிளீனாதான் இருக்கு. அது யாரோ அர்ஜுனோட தூரத்து சொந்தக்காரராம். அர்ஜுன்தான் அரேஞ் பண்ணிவிட்டான். நான் ஒர்க் எப்பிடின்னு பார்த்திட்டு பெர்மனண்டா இங்க வச்சுக்கிறேன்னு சொல்லிட்டேன்."

"ஓகே, இங்க வேலைக்கு வைக்கிறதுக்கு முதல் கொஞ்சம் யோசிக்கணும்டா"

"ம்.... ஐ நோ........ சரி என்ன மனீஷா புலம்பிட்டே வந்தாள்?"

"எல்லாம் பழைய புராணம்தான்..... விஷாலி வந்ததுக்கும் அர்ஜூன்ல தான் பழி போடுறாள்"

"இதுக்குமா?"

"ஆமா, அர்ஜுன் விஷாலிய பார்த்துட்டே இருந்தானாம்." என்று சொல்லிவிட்டு சிரித்தாள் ராதிகா.

விக்ரமும் சிரித்துக்கொண்டே "ஹ்ம்ம்.... ராதிகா ரெண்டு பேருக்கும் பிரச்சனை வராம இருந்தா சரிதான். நமக்கு ரெண்டு பெரும் முக்கியம்."

"அத நான் பார்த்துக்கிறேன் விக்கி. யூ டோன்ட் வொரி"

பயணம் செய்த களைப்பில் சிறிது ஓய்வெடுத்துவிட்டு அனைவரும் மீண்டும் நீச்சல் தடாகமருகே சந்திக்கும் போது மணி ஏழாகியிருந்தது. அங்கு அனைவரும் ஆச்சர்யப்படும் வகையில் இரவுப்பார்ட்டிக்கான ஏற்பாடுகள் செய்யப்பட்டிருந்தன. விதவிதமான மதுகுடுவைகள் விதவிதமான பைட்ஸ் கூடவே அவர்கள் உபயோகிக்கும் போதைப்பொருட்களும் இருந்தன. நீச்சல் தடாகத்தை சுற்றி ஒளிர்ந்த பல வண்ண மின்குமிழ்கள் அவ்விடத்தினை பைவ் ஸ்டார் ஹோட்டல் ஸ்விம்மிங் பூல் பார்ட்டி போல மாற்றியிருந்தது. இவையனைத்தையும் விஷாலிதான் ஏற்பாடு செய்திருக்கிறாள் என்பதும் எல்லோருக்கும் புரிந்தது. ராதிகாவினதும் மனீஷாவினதும் வயிற்றிலிருந்து கருகிய வாசனையும் வெளிப்பட்டது.

"வாவ் விஷாலி, எக்ஸலண்ட்..... பர்ஸ்ட் இம்ப்ரெஷன் இஸ் தி பெஸ்ட் இம்ப்ரெஸன்..... திஸ் இஸ் கூல் டியர்" என்று விக்ரம் விஷாலியின் கைவண்ணத்திற்கு அடிபணிந்தான்.

ஏற்கனவே வயிற்றெரிச்சலில் குமுறிய ராதிகாவுக்கு விக்ரமின் பாராட்டு மேலும் கோபத்தை வரவழைத்தது.

"தாங்க்ஸ் விக்கி" என்று செல்லமாக மறுமொழி சொன்னாள் விஷாலி.

அதைத்தொடர்ந்து ராகுலும் அர்ஜுனும் விசாலியைப்பாராட்டிவிட்டு விக்ரமுடன் சேர்ந்து குடிக்க தொடங்கினர். அவ்விடத்தில் விஷாலியை பாராட்டாமல் சென்றால் தமது எரிச்சல் மற்றவர்களுக்கு புரிந்துவிடும் என்று தெரிந்த ராதிகாவும் மனீஷாவும் வேண்டாவெறுப்பாக "நல்லாயிருக்கு, பட் நாங்க இத விட பெட்டரா செய்திருக்கம்" என்று கூறி விட்டு நீச்சல் தடாகத்திற்குள் இறங்க சென்றனர்.

"ராதிகா கேட்டியா? விக்கியாம்...... ஏதோ நிறைய நாள் பழக்கம் போல கதைக்கிறாள். விக்ரமும் இழிச்சிட்டு நிக்கிறான். இந்த பசங்கள நம்பவே ஏலாது. உஷாரா இருந்துக்கோ." என்று மனீஷா பற்ற வைத்தாள்.

"யெஸ், நானும் நோட் பண்ணினன். என்னதான் செய்றாள்னு பார்ப்பமே."

ராதிகாவும் மனீஷாவும் நீச்சல் தடாகத்தில் நீச்சலடித்துக்கொண்டிருக்க உள்ளே சென்ற விஷாலி சில நிமிடங்களில் திரும்ப அங்கே வந்தாள். இம்முறை நீச்சலுடையுடன் வெளிவந்தவள் நீச்சல் தடாகமே சூடாகிப்போகும் அளவிற்கு கவர்ச்சியை வாரி இறைத்தாள். மது போதைக்கு அடிமையாக தொடங்கியவர்கள் விஷாலி எனும் மாதுவிற்கு முழுவதும் அடிமையாகிவிட்டார்கள். விக்ரம் கூட தனது காதலி அருகில் இருக்கிறாள் என்பதை மறந்து விஷாலியின் அழகை ரசித்துக்கொண்டிருந்தான். ராகுல் ஒருபடி மேலே போய் தானும் நீச்சல் தடாகத்தினுள் இறங்கிவிட்டான்.

இதையெல்லாம் பார்த்துக்கொண்டிருந்த ராதிகாவிற்கு என்ன செய்வதென்றே புரியவில்லை. இப்போது தான் கோபப்பட்டால் விக்ரம் ஒரேயடியாக விஷாலியின் வலையில் வீழ்ந்து விடுவான் என்ற பயம் அவளுக்கிருந்தது. அவர்களது கலாச்சாரத்தில் ஒருத்தனுக்கு ஒருத்தி என்பது மலையேறிப்போயிருந்தது. ராகுலும் கூடவே இருந்தபடியால் பொறுத்துக்கொண்டாள் புதுமைப்பெண் ராதிகா.

ஒருவாறாக விஷாலியின் பிடியிலிருந்து விக்ரம்மைக்காப்பாற்றி கரை சேர்த்து தானும் ஒரு பீர் டின்னை காலி செய்துவிட்டு விக்ரமை அழைத்துக்கொண்டு மேலுள்ள அறைக்கு வந்து சேரும்போது மணி பன்னிரெண்டாகியிருந்தது.

‘விஷாலி ஏன் இவ்வாறு செய்கிறாள்? அவள் நோக்கம்தான் என்ன? விக்ரமை வளைத்து போட முயற்சி செய்கிறாளா? யார் அவள்?’ என்று பல கேள்விகள் ராதிகாவின் மனதில் ஓடிக்கொண்டிருக்க அப்படியே தூங்கி விட்டாள் ராதிகா.



“விஷாலி, எனக்கு உன்ன பார்த்ததுமே பிடிச்சிடிச்சு. நான் இத்தனை நாள் காத்துக்கிட்டு இருந்தது உனக்காகத்தான். நானும் ராதிகாவும் ஒருத்தர ஒருத்தர் காதலிக்கிறம், ராதிகாதான் என்னோட லைஃப்னு தப்பா புரிஞ்சுக்காத. ராதிகா ஜஸ்ட் ஒரு பிரெண்ட்தான். மேபீ அவளுக்கு அப்பிடி ஒரு ஆசை இருக்கலாம். பட் நான் விரும்புறது உன்னைத்தான்........ ஐ லவ் யூ விஷாலி......." என்று விக்ரம் கூற எதிரிலிருந்த விஷாலியும் ஓடி வந்து விக்ரமை கட்டியணைக்க திடுக்கிட்டு கண் விழித்தாள் ராதிகா.

பதற்றத்துடன் சுற்றும் முற்றும் பார்த்தவள் அருகில் விக்ரம் ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருப்பதை கண்ட பின்பே தான் கண்டது கேட்டது எல்லாம் கனவு என உணர்ந்தாள். இருந்தாலும் அவள் கண்ட கனவு அவளுக்கு பெரும் நெருடலாகவே இருந்தது. விக்ரம் ஒன்றும் ஒருத்தனுக்கு ஒருத்தி என்று வாழும் ராமன் கிடையாது என்பது ராதிகாவுக்கு தெரியாமலில்லை, ஆனாலும் விக்ரமின் பார்வை வேறு பெண்கள் மீது விழவிடாமல் பார்த்துக்கொண்டது ராதிகாவின் சாமர்த்தியம்தான். எனவே ராதிகாவிற்கு தற்போது ஏற்பட்ட நெருடலும் நியாயமானதுதான். சிறிது நேரம் ஏதோ யோசித்து கொண்டிருந்தவள் நேரம் என்ன என்று அறிவதற்காக தனது கைபேசியை நோக்கி கையை கொண்டு சென்றாள்.

போனை கையிலெடுத்து நேரத்தை அதிகாலை நாலு மணி என அறிந்தவளுக்கு வெளியே ஏதோ சலசலப்பு சத்தம் கேட்டது. மெதுவாக எழுந்து சென்று ஜன்னல் திரையை விலக்கி கீழே பார்த்தவளுக்கு ஒரு நிமிடம் இதயமே நின்று விட்டது.

கீழே ஒரு உருவம் காட்டுப்பகுதியை நோக்கி மெதுவாக சென்று கொண்டிருந்தது. ராதிகாவுக்கோ நெஞ்சம் படபடக்க, உடலும் நடுநடுங்க மூர்ச்சையாகிப்போனாள். சில கணப்பொழுதில் தன்னிலை உணர்ந்தவளாய் கடுகளவு தைரியத்தை கடனாக பெற்றுக்கொண்டு அந்த உருவத்தினை நோட்டமிடத்தொடங்கினாள்.

கருப்பு நிற ஓவர்கோட் போட்டிருந்த அவ்வுருவம் சுற்றும் முற்றும் நோட்டமிட்டபடி மரங்கள் அடர்ந்த பகுதியை நோக்கி சென்று கொண்டிருந்தது. விஷாலி மீது ஏற்கனவே சந்தேகம் கொண்டிருந்த ராதிகாவுக்கு அவ்வுருவம் நிச்சயமாக விஷாலியாய் இருக்காது என்றே தோன்றியது. அதற்கு காரணமும் இல்லாமலில்லை, ஏனெனில் அவ்வுருவத்தின் உயரமும் நடையும் அது ஒரு ஆண் என்பதை ராதிகாவிற்கு தெளிவுபடுத்தியது. இவ்வாறு அது யாராக இருக்கும் என்று ராதிகா குழம்பிக்கொண்டிருந்த வேளையில் திடீரென அவ்வுருவம் அங்கிருந்த ஒரு பெரிய ஆல மரத்தின் அருகில் நின்றபடி சுற்றி எல்லாத்திசையிலும் மறுபடியும் நோட்டமிட்டது, அதிலும் குறிப்பாக கெஸ்ட் ஹவுஸினை நோக்கி சில நிமிடங்கள் தன் பார்வையை செலுத்தியது. ராதிகா இருந்த மேல் அறையினுள் எவ்வித ஒளியும் இல்லை என்பதால் தன்னை அவன் காண்பதற்கு வாய்ப்பில்லை என அறிந்த ராதிகா தற்காப்பிற்காக சில நிமிடங்கள் ஜன்னல் கட்டிற்கு கீழே ஒளித்துக்கொண்டாள். சிறிது நேரத்தில் மெதுவாக தலையை உயர்த்தி வெளியே நோட்டமிட்டவள் அவ்வுருவம் இன்னும் அதே இடத்தில் தான் நிற்கிறது என்பதை தெரிந்து கொண்டாள். நேரமும் ஓடியது, ராதிகாவும் வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்து கொண்டிருந்தாள். விக்ரமை எழுப்பலாம் என்றால், கட்டிலிற்கு அருகில் சென்று எழுப்ப வேண்டும், அதற்கிடையில் உருவம் எங்காவது சென்று மறைந்துவிட்டால்?.... என்ன நடந்தாலும் அதை யார் என்று கண்டுபிடித்தே தீர வேண்டும் என உறுதியோடு இருந்தாள் ராதிகா.

யாருக்காகவோ அந்த உருவம் அங்கே காத்து கொண்டிருக்கிறது என்ற ராதிகாவின் சந்தேகத்தை ஊர்ஜிதப்படுத்துவது போல அந்த மரத்திற்கு அந்தப்பக்கம் இன்னொரு உருவமும் வந்து நின்றது. சில நிமிடங்கள் பார்வையை துல்லியமாகியதன் விளைவாக மரத்திற்கு பின்புறம் மறைவாக நின்றிருந்தது ஒரு பெண்தான் என ராதிகா கண்டு பிடித்தாள். அத்துடன் அங்கே இருக்கும் இருவருக்குமிடையில் எதோ வாக்குவாதம் நடைபெறுவது போலவும் அவளுக்கு தெரிந்தது.

'யாராக இருக்கும்? நிச்சயமாக விஷாலியாகத்தான் இருக்கமுடியும். அப்படியானால் மற்றையது யார்? ராகுலா? ராகுல் ஏன் இவளை மறைவாக இந்த வேளை சந்திக்க வேண்டும்? இருவரும் ஒன்றாகத்தானே இருக்கிறார்கள்? ராகுல் இல்லையென்றால் யார்? அர்ஜுனா?????' இப்படியாக தனது எண்ண அலைகளில் லயித்துப்போன போதுதான் தான் அவர்களை கவனிக்க தவறியதை உணர்ந்தாள் ராதிகா. சட்டென அவர்கள் நின்ற மரத்தை நோக்கி கவனத்தை திருப்பியவளுக்கு வெறும் ஆல மரம் மாத்திரமே கண்ணுக்கு புலப்பட்டது.

‘எங்கே அவர்கள்? ஐயோ என்ன முட்டாள்தனம் செய்துவிட்டேன்?’ என்று தன்னை கடிந்து கொண்டிருக்கும் போது ராதிகாவுக்கு அந்தக்குளிரிலும் வியர்த்து கொட்டியது.

கணப்பொழுதில் சுதாகரித்துக்கொண்ட ராதிகா வேகமாக சென்று கும்பகர்ணன் போல தூங்கிக்கொண்டிருந்த விக்ரமின் தூக்கத்தை கலைத்தாள்.

"விக்கி விக்கி எந்திரிடா........."

"நான் இன்னும் கொஞ்ச நேரம் தூங்குறன்டி......."

இன்னும் கொஞ்சம் வேகமாக விக்ரமை உலுப்பிவிட திடுக்கிட்டபடி எழுந்தான் விக்ரம்.

எழுந்தவனுக்கு ராதிகாவின் பயத்தினால் உறைந்து போன முகம் பதற்றத்தை அவனுக்குள்ளும் கடத்தியது.

"என்ன ராதிகா? என்னாச்சு? ஏன் இப்பிடி பயந்து போயிருக்க?"

"விக்கி யாரோ ரெண்டு பேர் பின்னால இருக்கிற ஆல மரத்துக்கு பக்கத்தில பேசிக்கிட்டிருந்தாங்க!"

"இந்த நேரத்திலயா? வெளியாட்கள் யாருமா?" இப்போது ராதிகாவிற்கு ஏற்பட்ட பயம் விக்ரமுக்கும் முழுமையாக பற்றிக்கொண்டது.

"ஆமா விக்கி, வெளியாட்கள் இங்க எப்பிடி? அங்க நின்னதுல ஒருத்தி பொண்ணு. அது நிச்சயமா விஷாலியாத்தான் இருக்கும்."

"அதானே பார்த்தன், திரும்ப உன்னோட வேலைய தொடங்கிட்டியா?"

"இல்ல விக்கி, நிஜமா நடந்தத தான் சொல்றன். என்ன நம்பு"

விக்ரமின் பார்வை வேறு பெண்கள் மீது விழும் பொது இப்படி அவர்கள் மேல் ஏதாவது பழி போடுவது ராதிகாவிற்கு வாடிக்கை, இது விக்ரமுக்கும் தெரியும். இன்றும் அதே போலதான் விஷாலி மீது வீண் பழி போடுகிறாள் என நினைத்தான் விக்ரம்.

"ராதிகா நான் அப்பிடில்லாம் அவள நினைக்கல, நீ நிம்மதியா தூங்கு"

"ஐயோ விக்கி, நான் சொல்றது உண்மை, நம்பலன்னா அவளோட ரூம்க்கு போய் பார்ப்பம்.அங்க அவள் இருக்கமாட்டாள்."

"சரி இல்லைன்னா........"

"ஆ............................"

தூரத்திலிருந்து வந்த அலறல் சத்தம் கேட்டு இருவருக்குமே ஒருகணம் இதயம் நின்றுதான் போனது.



- தொடரும்-​
 

Mathithan

Member
Wonderland writer
அத்தியாயம் 4 - யார் கொலையாளி?



வலியால் துடிப்பது போல் கேட்ட அந்தக்குரல் சில வினாடிகள் நீடித்தது.

"விக்கி பயமாயிருக்கு விக்கி" நடுங்கினாள் ராதிகா.

பயத்தை மறைத்துக்கொண்டு விக்ரமும் "அந்தக்குரல்........"

விக்ரம் இவ்வாறு கூறியதும் தான் அந்தக்குரல் அர்ஜுனுடையது என்று ராதிகாவிற்கு புரிந்தது.

"அது அர்ஜுனோடதா?" ராதிகா கேட்டு கொண்டிருக்கும் போதே விக்ரம் ஜன்னலருகே சென்று காட்டு பகுதியை நோட்டமிட்டான்.

"விக்கி வெளிய என்ன தெரியுது?"

"எதுவுமே இல்ல, யாரையும் காணோம். சரி, நீ பார்த்தது அர்ஜூனையா?"

"நிச்சயமா சொல்ல முடியலடா, ஓவர் கோட் போட்டிருந்ததால அடையாளம் தெரியல."

"நீ சொல்றத வச்சு பார்த்தாலும் அர்ஜுன் எதுக்கு விஷாலிய தனியா மீட் பண்ணனும்?"

விக்ரமிற்கு ஏதோ தப்பாக நடக்கிறது என்பது விளங்கினாலும் ஏதோ ஒரு குழப்பமும் மனதில் குடி கொண்டிருந்தது. அர்ஜுனோட கைபேசிக்கு அழைப்பெடுத்த விக்ரமுக்கு ஏமாற்றமே மிஞ்சியது. அந்த காட்டுக்குள் சிக்னல் கிடைப்பதே அரிது. ஆற்றங்கரையில் மாத்திரமே சிறிதளவு சிக்னல் கிடைக்கும். மற்றப்படி மற்றைய இடங்களில் அவரவர் அதிர்ஷ்டத்தை பொறுத்துத்தான்.

"சரி விக்கி, இங்க இருந்து கதைச்சிட்டிருக்கிறது வேஸ்ட். வா போய் அர்ஜுனோட ரூம்ல பார்ப்பம்." ராதிகா சிறிது தைரியத்தை வரவழைத்துக்கொண்டு கூறினாள்.

"ம்.... அதுவும் சரிதான், அப்பிடியே ராகுல்ட ரூமையும் பார்த்திடுவம்."

"எனக்கு அங்க போக பயமாயிருக்கு விக்கி!"

"ஏன் ராகுல் கீழ இல்லையா?" அதிர்ச்சியுடன் கேட்டான் விக்ரம்.

"இல்ல விக்கி, ராகுல் ஓவரா குடிச்சதால அவனும் விஷாலியும் ஸ்விம்மிங் பூலுக்கு பக்கத்தில இருந்த ரூம்லயே இருந்திட்டாங்க. விஷாலிதான் தானும் கூட இருக்கிறதா சொன்னாள்"

ராதிகா சொல்லி முடிக்க மனீஷாவின் குரலும் அவர்களது அறைக்கு வெளியிலிருந்து கேட்டது.

"டக்... டக்..... ராதிகா..... ராதிகா....." மனீஷா மெதுவாக அழைத்தது கூட உள்ளிருந்த இருவருக்கும் பதற்றத்தை உருவாக்கியது.

விக்ரமும் ராதிகாவிற்கு சத்தம் எதுவும் போடா வேண்டாம் என்று சைகையால் காட்டி விட்டு கதவின் இடுக்கின் வழியாக நோட்டமிட்டான். அங்கே பதற்றத்துடன் மனீஷா நிற்பது ஓரளவுக்கு தெரிந்ததுமே கதவைத்திறந்தான்.

உள்ளே வந்த மனீஷா "விக்ரம் அது என்ன சத்தம்? யாரு கத்தினது? உனக்கும் கேட்டுச்சா?" என்று கேள்விகளை அடுக்கினாள்.

"எங்களுக்கும் கேட்டுச்சு, அர்ஜுனோடது போல இருந்துச்சு. அவனோட போனும் சுவிட்ச் ஆஃப்னு வருது. அதான் அவன் ரூம்க்கு போய் பார்க்கலாம்னு கிளம்ப நீயும் வந்துட்ட"

சிறிது அதிர்ச்சியை முகத்தில் காட்டிய மனீஷா தொடர்ந்தாள். "அர்ஜுனா?!.... அவன் ரூம் ஓப்பனா இருக்கு. அவனும் உங்ககிட்டத்தான் வந்திருப்பான்னு யோசிச்சிட்டு வந்தன்"

"என்ன ரூம்ல அவன் இல்லையா?" ராதிகாவிற்கு மேலும் கிலி பிடித்தது.

"நான் உள்ள போய் பார்க்கல்லடி, டோர் ஓப்பின் பண்ணி இருந்துச்சு, அத மட்டும்தான் பார்த்தன்.”

"வேற ஏதாவது பார்த்தியா?

"இப்போ அது மட்டும் தான் பார்த்தன், பட் நைட் கொஞ்ச நேரம் தூக்கம் வரல, ஸோ வெளில கொஞ்ச நேரம் வந்து நின்னன். அந்த டைம் விஷாலியும் வெளிலதான் நின்னுக்கிட்டிருந்தா."

"அப்போ உன்ன அவள் பார்த்தாளா? இது விக்ரமின் கேள்வி.

"பார்த்திருக்க மாட்டான்னு தான் நினைக்கிறன். ஆனா டிஃபரெண்டா ஒரு ஓவர் கோட் ஒண்ணு போட்டிருந்தா"

"பிளாக் கலர் ஓவர் கோட் தானே?" ராதிகா தனது சந்தேகத்தை ஊர்ஜிதப்படுத்திக்கொள்ள முயன்றாள்.

"ஆமாடி நீயும் பார்த்தியா?"

"ஹ்ம்ம்...."

"என்னோட ஐபோன் கூட அவகிட்டதான் இருக்கு, ஒரு லட்ச ரூபாய்க்கு வாங்கினேன்." என்று புலம்புவதை கேட்ட ராதிகாவுக்கு கோபம் பொத்துக்கொண்டு வந்தது.

"அடியே உயிர் போற நிலமைலயும் உன்னோட ஐபோன் தான் முக்கியமா?"

மனீஷா சொல்வதையெல்லாம் கேட்டுக்கொண்டிருந்த விக்ரமுக்கு அப்போதுதான் ராதிகா கூறியது போல விஷாலி மீது சந்தேகம் வந்தது. சட்டென பீரோவிலிருந்த அவனது கைத்துப்பாக்கியை எடுத்துக்கொண்டு ஜன்னலருகே ஒளிந்து கொண்டவாறு வெளியே நோட்டமிடத்தொடங்கினான்.

அந்த நேரத்தில் ராதிகாவும் தான் பார்த்தவற்றை மனீஷாவிடம் சொல்லி முடித்தாள்.

"எனக்கு பயமாயிருக்குடி.... இங்க என்ன நடக்குது?" என்று மனீஷாவும் பதற விக்ரம் சைகை மூலம் இருவரையும் அமைதியாகுமாறு கூறி விட்டு தொடர்ந்தான்.

"ராதிகா நான் வெளிய போய் அர்ஜூனுக்கும் ராகுலுக்கும் என்ன ஆச்சுன்னு பார்த்திட்டு வாறன், அதுவரைக்கும் நீங்க ரெண்டு பெரும் சைலண்டா இங்க உள்ளேயே இருங்க. அதான் உங்களுக்கு சேஃப்."

ராதிகா ஏதோ சொல்ல வர முந்திக்கொண்ட மனீஷா "நீயும் எங்ககூடயே இரு விக்கி, எங்கள தனியா இங்க விட்டுட்டு போகாத" என்று பிதற்றினாள்.

விக்ரமும் ராதிகாவின் பதிலை எதிர்பார்க்க, "ஆமா விக்கி, அவ சொல்றதும் கரெக்ட்தான், தனியா போறது உனக்கும் சேஃப் இல்ல, எங்களுக்கும் சேஃப் இல்ல."

"அப்பிடீன்னா வாங்க மூணு பேரும் சத்தம் கேட்ட பக்கம் போய் பார்ப்பம், ராகுலுக்கும் அர்ஜூனுக்கும் என்ன ஆச்சுன்னு தெரியாம இங்க நாம இருக்கிறது தான் நம்ம செய்யக்கூடிய பெரிய முட்டாள்தனம்" என்று ஒரே பிடியாக நின்றான் விக்ரம்.

விக்ரம் தன் நண்பர்களை எச்சந்தர்ப்பத்திலும் விட்டுக்கொடுக்காதவன் என்பதை ஏற்கனவே அறிந்திருந்த ராதிகாவிற்கு அவனது பதில் எதிர்பார்த்ததுதான், ஆனால் மனீஷாவிற்கு இதில் சிறிதும் உடன்பாடில்லை.

"இல்ல விக்ரம், நான் விடியும்வரைக்கும் இந்த ரூமை விட்டு வெளிய வரப்போறதில்ல. வெளில என்ன ஆபத்து இருக்குனு தெரியாம போறதுதான் முட்டாள்தனம்."

"ஓகே மனீஷா, தட்ஸ் யுவர் விஷ். பட் நான் என்ன நம்பி வந்தவங்கள அப்பிடியே விட்டுற மாட்டன்."

விக்ரமின் பதிலில் உள்ள சுயநலத்தை ராதிகா நன்கு அறிந்திருந்தாள். அத்துடன் அப்போது தான் விக்ரமுடன் இருப்பதே தனக்கு பாதுகாப்பு என கருதியவளாய் தானும் விக்ரமுடன் புறப்பட்டாள் விக்ரமையும் அவனது கைத்துப்பாக்கியையும் நம்பி.

ராதிகா ஜன்னலினூடு பார்த்த ஆல மரமானது கெஸ்ட் ஹவுசிலிருந்து வடக்கு திசையில் கிட்டத்தட்ட இருநூறு மீற்றர் தொலைவிலிருந்தது. ராகுலும் விஷாலியும் தங்கியிருந்த அறையானது கிழக்கு திசையில் ஸ்விம்மிங் பூலினை தாண்டி கிட்டத்தட்ட நூறு மீற்றர் தொலைவிலிருந்தது.

எதற்கும் தயாராக இருக்கும்படி ராதிகாவிடம் கூறிய விக்ரம் கெஸ்ட் ஹவுஸிற்கு மேற்கு திசையில் உள்ள காட்டுப்பாதை வழியே செல்லத்தொடங்கினான். அங்கே அப்படி ஒரு குறுக்குப்பாதை இருப்பது இதுநாள் வரை ராதிகாவிற்கு கூட தெரிந்திருக்கவில்லை. ஒருவேளை தாம் சந்தேகப்படுவது போல விஷாலிக்கும் அங்கு நடப்பவைக்கும் ஏதும் சம்பந்தமிருந்தாலும் கூட அவளுக்கு இந்த ரகசியப்பாதை தெரிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை என்பதே விக்ரமின் எண்ணம். சிறு சலசலப்புமின்றி அங்குமிங்கும் நோட்டமிட்டவாறு சென்ற இருவரும் சுமார் ஐந்து நிமிடத்தில் அந்தப்பெரிய ஆல மரப்பகுதியை அடைந்திருந்தனர். அங்கு மறைவாக ஒரு புதரில் இருந்துகொண்டு அவ்விடத்தை சல்லடை சல்லடையாக கண்களால் அலசிக்கொண்டிருந்தனர்.

திடீரென மழைத்துளியொன்று தன் கை மீது விழுந்ததைக்கண்டு மேலே அண்ணார்ந்து பார்த்தவளின் உயிர் அவளிடம் இல்லை.

"விக்கி!!!! விக்கி!!!" என்று பதை பதைத்தபடி மூர்ச்சையாகி விழுந்தாள் ராதிகா.

அங்கே விக்ரம் கண்ட காட்சி எப்பேர்ப்பட்ட வீரனையும் குலை நடுங்கச்செய்துவிடும். அந்த மரத்தில் இறுகக்கட்டப்பட்டவாறு அர்ஜுனின் பிணம் தொங்கிக்கொண்டிருந்தது. உடல் முழுவதும் ரத்தக்காயங்கள், ராதிகா மீது விழுந்தது கூட மழைத்துளி அல்ல அர்ஜுனின் குருதிதான். அழுகையையும் பயத்தையும் அடக்கிக்கொண்ட விக்ரம் ராதிகாவை மயக்க நிலையிலிருந்து சுய நினைவிற்கு கொண்டு வந்தான். ராதிகாவினது வாயை பொத்தியபடி சீக்கிரம் அவ்விடம் விட்டகன்று சிறிது தூரம் ஓட்டமாக சென்று ஒரு புதரில் ஒளிந்து கொண்டான் விக்ரம்.

"விக்கி என்ன நடக்குது விக்கி? அர்ஜுன ஏன் இப்பிடி பண்ணினாங்க?" சாவு பயத்தை கண்டிருந்த ராதிகா தழுதழுத்த குரலில் கேட்டாள்.

"எனக்கும் ஒண்ணும் புரியல, நாம விஷாலிய சந்தேகப்படுறம், ஆனா இங்க நடந்தது எல்லாமே மர்மமா இருக்கு."

"என்ன சொல்ல வர விக்கி?"

"அந்த மரத்தோட ஹைட்ட பார்த்தியா? அந்த உயரத்துக்கு ஒரு பொண்ணால ஏற முடியுமா? சும்மாவே ஏற ஏலாது. அதில அர்ஜுனன் தூக்கிகிட்டு....."

"அப்படீன்னா வேற யாரோ கொலை பண்ணியிருப்பான்னு சொல்றியா?"

சிறிது யோசித்த விக்ரம் ஏதோ முடிவெடுத்தவனாய் "நம்ம முதல்ல ராகுல் எங்கன்னு கண்டுபிடிச்சாகணும்" என்று புதிர் போட்டான்.

"ராகுல சந்தேகப்படுறியா விக்கி?"

"நமக்கிருக்கிற ஒரே ஆப்ஷன் அவன்தான். இனி யாரையும் நான் நம்பப்போறதில்ல. அவன் முந்திக்கிறதுக்கு முன்னாடி நாம முந்திக்கணும்."

ராதிகா ஏதோ சொல்ல வர அந்த நேரம் பார்த்து விக்ரமின் செல்போன் சிணுங்கியது. அந்த இடத்தில் சிறிதளவு சிக்னல் கிடைத்ததை அவனுக்கு வந்த குறுஞ்செய்தி உணர்த்தியது. மனீஷாவின் பெயரைக்கண்டதும் மனீஷாவிற்கு என்ன ஆகிற்றோ? என்றபடி குறுஞ்செய்தியை திறந்த விக்ரமிற்கு "ராகுல் கிட்ட இருந்து என்ன காப்பாத்துங்க விக்கி" என்று இருந்த செய்தி மேலும் குழப்பத்தை உண்டாக்கியது.

"ராதிகா மனீஷா உள்ள பூட்டிட்டு தானே இருந்தாள். எப்பிடி மாட்டிகிட்டாள்னே புரியல?"

"இல்ல விக்கி, ராகுல்தான் உண்மையா இதெல்லாம் பண்றான்னா அதுக்கு சான்ஸ் இருக்கு."

"ம்ம்ம்.... ரூம்ல சிக்னல் இருக்காது. ஸோ அவள் இப்ப சிக்னல் இருக்கிற இடத்துலதான் இருக்கிறாள்னு அர்த்தம்."

"அப்போ நம்ம படகு நிக்கிற இடத்துலதான் இருக்க சான்ஸ் இருக்கு."

"யெஸ், அங்கதான்......."

"ராகுல் எதுக்கு இப்பிடில்லாம் பண்றான்?" ராதிகா தனது சந்தேகத்தை வெளிப்படுத்தினாள்.

"ஆசை யாரைத்தான் விட்டுச்சு, நாம இதுக்கு ரெடியா இல்லாம இருந்தது நம்ம தப்பு. ஆனா ராகுல் செய்வான்னு எதிர்பார்க்கல." என்று விக்ரம் கூறியபடி மெதுவாக மறைவிலிருந்து வெளிவந்து ஆற்றங்கரை நோக்கி ஊர்ந்து சென்றான். முன்னால் கைத்துப்பாக்கியை நீட்டியபடி சென்ற விக்ரமின் பின்னால் ராதிகாவும் சுற்றும் முற்றும் வேவு பார்த்தபடியே சென்றாள்.

ஆற்றங்கரையை நெருங்கிய விக்ரமின் தோளை பிடித்த ராதிகா "வாட் எ பூல்?......." என்று நெற்றியில் கை வைத்தபடி பதறினாள்.

"என்னாச்சு ராதிகா? சைலன்ட்.... "என ராதிகாவின் குரலை தாழ்த்தினான்.

"விக்கி, மனீஷாவோட செல்போன் விஷாலிகிட்ட தான் இருக்கும். மனீஷா சொன்னத மறந்துட்டியா?"

"அடச்சா..... எப்பிடி இத மறந்தன்."

"இது விஷாலியோட பிளானா கூட இருக்கலாம் விக்கி, நாங்களா அவளோட வலையில மாட்டக்கூடாது. என்ன இருந்தாலும் ராகுல் நம்ம கூட இருக்கிறவன். வீணா அவன சந்தேகப்படுறதுல அர்த்தமில்ல." ராதிகா கூற கூற விக்ரமிற்கு அவள் கூறியதிலும் அர்த்தமுள்ளதென விளங்கியது.

"நீ சொல்றதிலயும் பாயிண்ட் இருக்கு. எனக்கு ஸ்டார்ட்ல இருந்தே புரியாத விஷயம் என்னன்னா நீ சொல்ற போல விஷாலிதான் இதுக்கெல்லாம் காரணம்ன்னா யாரிந்த விஷாலி? அவளுக்கு நம்மகிட்ட இருக்கிறத பற்றி எப்படி தெரிஞ்சிருக்கும்? நிச்சயமா ராகுல் சொல்லியிருக்கமாட்டான். ஏன்னா புதுசா பழகினவகிட்ட அத சொல்லுற அளவுக்கு அவன் முட்டாள் இல்ல."

"மாணிக்கத்துக்கு ஒரு பொண்ணு இருந்தால்ல?"

"ஆமா, ஆனா அவதான் கொஞ்சநாள் முன்னாடி ஒரு ஆக்ஸிடெண்ட்ல இறந்துட்டதா சேதி வந்துச்சே?"

"சரி அதெல்லாம் யோசிக்க இப்ப டைம் இல்ல, இப்ப நம்ம தப்பிக்க என்ன வழி?"

"முதல்ல ராகுல் எங்கன்னு கண்டுபிடிப்போம்? அப்புறமா அந்த நாய போட்டுத்தள்ள வேண்டியதுதான்." வெறி கொண்டவனாக வெகுண்டெழுந்த விக்ரம் வேகவேகமாக ஸ்விம்மிங் பூல் அருகே இருந்த அறையினை நோக்கி ஓடினான். பின்னாலேயே ராதிகாவும் உயிர்ப்பயத்தில் ஓடத்தொடங்கினாள்.

ஆதவன் உதயமாகி இருந்தாலும் எங்கோ ஒரு மழை மேகத்திற்கு பின்னால் ஒளிந்து கொண்டிருந்ததால் வெளிச்சம் பெரிதாக வந்துவிடவில்லை. போதாக்குறைக்கு மழை வேறு தூறத்தொடங்கியிருந்தது. கையிலிருந்த துப்பாக்கியும் அந்த அடர்ந்த காட்டிற்குள் தன்னை விட வேறு யாருக்கும் இத்தனை குறுக்கு பாதைகள் உள்ளது தெரியாது என்ற தைரியத்திலும் விக்ரம் சில நிமிடங்களில் ராகுலும் விஷாலியும் தங்கியிருந்த இடத்திற்கு பின் புறமாக வந்து சேர்ந்தான்.



- தொடரும்-​
 

Mathithan

Member
Wonderland writer
அத்தியாயம் 5 - கொலை நான்கு பிணம் மூன்று



தன் வேகத்தை குறைத்து பூனை போல பதுங்கி சென்று உள்ளே ஜன்னலிடுக்கினூடாக பார்த்த விக்ரம், ராகுலின் பிணம் ரத்த வெள்ளத்தில் கிடந்த காட்சி கண்டு நடுநடுங்கிப்போனான். பின்னால் நின்றுகொண்டிருந்த ராதிகா விக்ரமின் நிலையைக்கண்டு இனி தன்னுயிரை காப்பாற்ற விக்ரமை நம்பி பிரயோஜனமில்லை என்பதை விளங்கிக்கொண்டாள்.

அந்த நேரத்தில் மழைத்தூறல் சத்தத்தையும் கிழித்துக்கொண்டு கேட்டது மனீஷாவின் கூக்குரல். விக்ரமும் ராதிகாவும் கெஸ்ட் ஹவுசில் தங்களது அறை ஜன்னலையே கண்கொட்டாமல் பார்த்துக்கொண்டு இருந்தனர். சில நொடிகளில் ஜன்னலை உடைத்துக்கொண்டு கீழே வந்து விழுந்தாள் மனீஷா. விழுந்ததில் நிச்சயம் உயிர் பிரிந்திருக்கும். இதைப்பார்த்துக்கொண்டிருந்த விக்ரமிற்கும் ராதிகாவிற்கும் கூட தமது உயிரும் இன்னும் சில நிமிடங்களில் பிரிந்துவிடும் என்றே எண்ணத்தோன்றியது. விக்ரமின் கையிலிருந்த துப்பாக்கி கையிலிருந்து விலகி கீழே விழுந்து விட்டது.

அதோ மேலே இன்னொரு உருவம்....... யாருமில்லை விஷாலிதான்...... எல்லா குழப்பமும் தீர்ந்துவிட்டது. சட்டென சுய நிலையுணர்ந்த விக்ரம் கீழே விழுந்து கிடந்த கைத்துப்பாக்கியை எடுத்து மேலே குறி வைக்கிறான். மழை தூறவில்லை, கொட்டுகிறது. அந்தக்கொட்டும் மழையில் அவ்வளவு தூரத்திற்கு குறி பார்த்து சுடுவது என்பது இயலாத காரியம், வெடிச்சத்தம் கேட்டு விஷாலி உஷாராகினால் தமக்குத்தான் ஆபத்து. ஆனால் அங்கே விஷாலின் பின் இன்னொரு உருவம். சட்டென மறைந்தும் விட்டது. அதே சமயம் விக்ரமும் ராதிகாவும் ஸ்விம்மிங் பூல் அருகே ஒளிந்து கொண்டு மேலே நோட்டம் விட்டதை மேலிருந்தவர்கள் அறிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை.

ராதிகாவை அழைத்துக்கொண்டு ராகுல் இருந்த அறைக்கு பின்னால் சென்ற விக்ரம் "ராதிகா நிலமை கைய மீறி போய்ட்டு, நீ சீக்கிரமா ஆத்தங்கரைக்கு போ, அங்கதான் சிக்னல் கிடைக்கும். போலீசுக்கு கால் பண்ணு. நடந்த விசயத்த சொல்லு. சீக்கிரம்!.... நான் இங்க ஒளிஞ்சிருந்து அது யாருன்னு பார்க்கிறான். சான்ஸ் கிடைச்சா ரெண்டு பேரையும் போட்ருவன்."

"போலீசுக்கு சொல்லவா? அதனால வேற ப்ரோப்ளம் வராதா விக்கி?"

"என்ன வந்தாலும் சமாளிச்சுக்கலாம், எல்லாத்துக்கும் நம்ம உயிரோட இருக்கணும். சீக்கிரம் போ....." என்று கூறிவிட்டு விக்ரமும் கெஸ்ட் ஹவுஸை நோக்கி நகர்ந்தான்.

அடுத்த சில நிமிடங்களில் மின்னல் வேகத்தில் ஆற்றங்கரையை அண்மித்த ராதிகா தாம் வந்திருந்த படகில் பதுங்கியிருந்தபடி போலீசுக்கு அழைப்பை மேற்கொள்ள கைபேசியை எடுக்கும் போது ஒரு துப்பாக்கி வெடிச்சத்தமும் அதைத்தொடர்ந்து சில வினாடிகள் கழித்து அலறல் சத்தமும் கேட்டது. அது நிச்சயமாக உயிர் பிரியும் வலியில் ஏற்பட்ட அலறல்தான் என்பது ராதிகாவுக்கு விளங்கிற்று. அங்கு துப்பாக்கி வைத்திருந்தது விக்ரம் மட்டும் தான். அதனால் விக்ரம்தான் சுட்டிருப்பான். விக்ரம் யாரை சுட்டானோ அந்த நபர் இறந்திருந்தால் வெடிச்சத்தத்துடன் அலறல் சத்தமும் கேட்டிருக்கும். ஆனால் வெடிச்சத்தம் கேட்டு சில வினாடிகள் கழித்து அலறல் சத்தம் கேட்ட படியால் விக்ரமின் குறி தப்பிவிட்டது. ஆகவே விக்ரமின் அலறல் சத்தம் தான் அது என முடிவெடுத்தபடி கைபேசியில் நூறை டயல் செய்தாள் ராதிகா.

“சார்! சார்!............ ஹெல்ப் பண்ணுங்க!....................என்ன யாரோ கொலை பண்ண துரத்துறாங்க. ப்ளீஸ் காப்பாத்துங்க சார்!"



ஹாஸ்ப்பிட்டலில் கட்டிலுடன் விலங்கிடப்பட்ட ராதிகா சோலையாற்றில் நடந்தவற்றை இன்ஸ்பெக்டர் கார்த்திக்கிடம் ஒப்புவித்த போது மீண்டும் சோலையாற்று கெஸ்ட் ஹவுசில் மாட்டிக்கொண்டதைப்போல உணர்ந்து பிரம்மை பிடித்தவள் போலாகி மீண்டும் “சார்! சார்!............ ஹெல்ப் பண்ணுங்க!....................என்ன யாரோ கொலை பண்ண துரத்துறாங்க. ப்ளீஸ் காப்பாத்துங்க சார்!" என்று கத்தி விட்டாள். எதிரே இருந்த கார்த்திக் கூட அதிச்சியிலிருந்து மீளவில்லை.

சில நிமிட அமைதியை குலைக்கும் வண்ணம் கார்த்திக்கின் செல்போன் அலற, கார்த்திக்கும் தண்ணீர் பாட்டிலை ராதிகாவிடம் கொடுத்து குடிக்கும் படி கூறிவிட்டு அறைக்கு வெளியே சென்றான்.

"தாமோதரன் சொல்லுங்க, எனி இன்போர்மேசன்?"

"யெஸ் சார், இங்க இன்னும் டெட் பாடீஸ் கிடைச்சிருக்கு." தாமோதரனின் குரலில் பதற்றம் நிறைந்திருந்தது.

ஆனால் இதை எதிர்பார்த்த கார்த்திக்கோ நிதானமாக "ஓகே, உடனே பாடி எல்லாத்தயும் மார்ச்சுவரிக்கு அனுப்பிடுங்க. எந்த இடத்தில பாடி எல்லாம் இருந்திச்சு?"

கார்த்திக்கின் நிதானம் புரியாத தாமோதரனும் "அது வந்து சார், போலீஸ் டாக் வந்துதான் கண்டுபிடிக்க முடியுமா இருந்துச்சு சார்."

"அது சரி தாமோதரன், எங்க இருந்து பாடிய ரிக்கவர் பண்ணினீங்க?"

"சார் காட்டுக்குள்ள ஒரு இருநூறு மீட்டர் தூரத்துல ஒரு பாழடைஞ்ச கிணறு ஒண்ணு இருந்திச்சு, அதுக்குள்ள தான் சார் இருந்துச்சு."

"ஓகே, மற்ற பாடில்லாம் எங்க இருந்திச்சு?"

"இல்ல சார், எல்லா டெட் பாடியும் அங்கதான் சார் இருந்துச்சு."

தாமோதரனின் பதில் கார்த்திக்கை குழப்ப "என்ன சொல்றீங்க தாமோதரன் எல்லா டெட் பாடியும் ஒரே இடத்தையா இருந்திச்சு?"

"ஆமா சார் ஒரே இடத்திலதான்."

"எத்தன டெட் பாடி ரிக்கவர் பண்ணினதா சொன்னீங்க தாமோதரன்?"

"சார் மொத்தம் மூணு டெட் பாடி. ரெண்டு பசங்க, ஒரு பொண்ணு."

"என்ன சொல்றீங்க தாமோதரன்? மூணா? மொத்தம் நாலு டெட் பாடி இருக்கணும்?" இப்போது தாமோதரனின் பதற்றம் கார்த்திக்கிற்கு தொற்றிக்கொண்டது.

"இல்ல சார் மூணுதான் இருந்திச்சு."

"அப்படின்னா இன்னொரு டெட் பாடியும் அந்த இடத்தில தான் இருக்கணும். சேர்ச் பண்ணுங்க. அண்ட் அந்த டெட் பாடிஸ்ஸ போட்டோ எடுத்து எனக்கும் கிருஷ்ணமூர்த்திக்கும் அனுப்புங்க."

"ஓகே சார்"

"அங்க ஏதாவது கத்தி கிடைச்சுதா தாமோதரன்?"

"இல்லையே சார், கத்திதான் அங்க ரூம்ல கிடைச்சுதே?"

"ஆமா கிடைச்சுதுதான், ஆனா அதனால ஒரு கொலைதான் நடந்திருக்கு. மீதி கொலைங்கள வேற ஒரு கத்தியாலதான் கொலைகாரன் பண்ணியிருக்கான். கேர்புல்லா சேர்ச் பண்ணுங்க. வீ நீட் தட் எவிடன்ஸ்."

"நான் பாத்துக்கிறேன் சார்."

"நமக்கு டைம் இல்ல தாமோதரன், இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல இறந்தவங்களோட பேரண்ட்ஸ் இங்க வந்துடுவாங்க. எதையாவது மிஸ் பண்ணியிருப்பீங்க. புரியுதா?"

"புரியுது சார்"

தாமோதரனுடனான அழைப்பை துண்டித்த பின் உடனடியாக கிருஷ்ணமூர்த்திக்கு கால் பண்ணிய கார்த்திக் தாமோதரன் அனுப்பும் புகைப்படங்களை உடனடியாக பிரிண்ட் பண்ணி ஹாஸ்ப்பிட்டலுக்கு கொண்டுவருமாறு பணித்தான்.

சில நிமிட பதற்றங்களுக்கு பின்னர் நிதானித்த கார்த்திக்கிற்கு ஒரு பெண் எவ்வாறு மூன்று இறந்த உடல்களை இருநூறு மீட்டர் தூரம் கொண்டு சென்றிருப்பாள் என்பது மட்டும் புரியாத புதிராயிருந்தது.

'அது சரி நான் ஏன் ராதிகாவை முழுதாக நம்பிவிட்டேன். அவள் சொன்னதெல்லாம் உண்மை என்பதில் என்ன நிச்சயம்' என்று தன்னைத்தானே கேட்டுக்கொண்ட கார்த்திக் அவனின் மனதில் எழுந்த கேள்விகளைக்கேட்க மீண்டும் ராதிகா இருந்த அறைக்குள் சென்றான்.

பயத்திலிருந்து சிறிது விடுபட்டிருந்த ராதிகா கார்த்திக்கை கண்டதும் ஏதோ சொல்ல முற்படுவது போல எத்தனித்தாள்.

"கார்த்திக் சார் கொஞ்சம் விலங்க ரிமூவ் பண்ணி விடுறீங்களா?"

"சாரி ராதிகா, நீங்க சொல்ற கதைல எனக்கு நம்பிக்கை இல்ல, நீங்க முழுசா உண்மைய சொல்றவரைக்கும் கை விலங்கு ரிமூவ் பண்றது கஷ்டம் " தான் ஒரு பெண்ணிடம் இவ்வாறு நடப்பது கார்த்திக்கிற்கு கொஞ்சமும் இஷ்டமில்லைத்தான், ஆனால் அவளிடமிருந்து சீக்கிரம் முழு உண்மையையும் தெரிந்து கொள்ளவேண்டும் என முனைப்பிலிருந்தான் கார்த்திக்.

"கார்த்திக் சார் நான் சொன்னது பூராவுமே உண்மையா நடந்தது தான், அதான் நானே சொல்றனே அந்த விஷாலிய நான்தான் கொலை பண்ணினேன்னு, இதுக்கப்புறம் நான் எதுக்காக உங்ககிட்ட பொய் சொல்லணும்?"

"அப்பிடி நீங்க இதுவரைக்கும் சொன்னதா எனக்கு நினைவில இல்லையே மிஸ் ராதிகா!" கார்த்திக்கிற்கு ஏதோ தான் அவளிடமிருந்து உண்மையை கறந்துவிட்டோம் என பெருமையாக இருந்தது, ஆனால் அதை வெளிக்காட்டாமல் அவளிடம் போட்டு வாங்கினான்.

"அத நான் சொல்றதுக்கு முன்னாடியே நீங்க கால் கதைக்க போய்ட்டிங்களே......"

"சரி சொல்லுங்க, நீங்க இன்னைக்கு காலைல 8 மணிக்கு..... இல்ல நேற்று காலைல 8 மணிக்கு போலீஸ் கண்ட்ரோல் ரூம்க்கு கால் பண்ணி உங்கள யாரோ கொலை பண்ண துரத்துறதா சொல்லியிருக்கீங்க...." கார்த்திக் நேரம் இரவு பன்னிரெண்டை தாண்டியிருந்ததை அப்போதுதான் அவதானித்தான்.

ராதிகாவும் ஆம் என்பது போல தலையசைத்தாள்.

கார்த்திக் தொடர்ந்து "திரும்ப எதுக்காக நீங்க மறுபடியும் அந்த கெஸ்ட் ஹவுஸுக்கு போனீங்க? அந்த போட்லயே ஒளிஞ்சு இருந்திருக்கலாமே. அதுதானே உங்களுக்கு சேஃப்டி...." தனது சந்தேகத்தை கேட்டு முடித்தான்.

"அது வந்து.........அது வந்து......." ராதிகா இந்தக்கேள்வியை எதிர்பாராதவள் போல சற்றே தடுமாறியதை அவதானித்த கார்த்திக் " ஏன்னா விக்ரம் சாகல, விக்ரம பார்த்திட்டு தான் நீங்க அந்த போட்ல இருந்து வெளிய போயிருக்கீங்க. விக்ரமும் விஷாலியும் தான் கொலைகாரங்க. ஆம் ஐ கரெக்ட்?" துப்பறியும் சினிமாக்களில் கிளைமாக்சில் முடிச்சுக்களை அவிழ்ப்பதுபோல கூறி முடித்தான் கார்த்திக்.

"....................."

எதுவும் புரியாதவள் போல முழித்த ராதிகாவை பார்த்து மீண்டும் தனக்குள் இருந்த துப்பறிவாளனை தட்டி விட்டான் கார்த்திக், " என்ன மிஸ், போலீசையும் குறைச்சு எடை போட்டுடீங்களா? சோலையாத்தில மூணு டெட் பாடிய ரிக்கவர் பண்ணிட்டாங்க. ரெண்டு பசங்க, ஒரு பொண்ணு. ஸோ அது மனீஷா, அர்ஜுன், ராகுல்ன்னு கண்டுபிடிக்கிறதொண்ணும் பெரிய விஷயமில்லையே. ஏன்னா அர்ஜுன் அண்ட் ராகுலோட பாடிய நீங்க பார்த்ததா சொல்லியிருக்கீங்க."

ராதிகாவும் சற்று தெளிந்தவளாய் " கார்த்திக் சார் நீங்க சொல்றதும் ஓரளவுக்கு சரிதான், ஆனா அங்க நடந்ததோ வேற." என்று கார்த்திக்கின் துப்பறியும் மூளையை கேள்விக்குறியாக்கினாள்.

"அப்பிடீன்னா, என்ன நடந்திச்சு?"



ஆகஸ்ட் 22 , நண்பகல் 12.00 மணி

மூன்று மணி நேரமாக போலீஸின் வருகைக்காக போட் இருந்த இடத்திலிருந்து சிறிது தூரத்திலிருந்த சிறிய புதரினுள் உடலை முழுவதுமாக மறைத்தபடி காத்திருந்தாள் ராதிகா. மரண பயம் என்று கேள்விப்பட்டிருக்கிறாள், ஆனால் அதை அன்று முழுமையாக அனுபவித்துக்கொண்டிருந்தாள். செல்போனின் பற்றறியும் போலீஸ் கண்ட்ரோல் ரூம்க்கு கதைக்கும் போதே தீர்ந்துவிட்டது. இனி அந்த நீலமலைக்காட்டிலிருந்து தப்பிக்க வேண்டுமானால் காவல்துறையின் உதவி ஒன்றே அதற்கு வழி. இவ்வளவு காலமும் தமிழ்நாடு காவல்துறையை எள்ளி நகையாடியவள் இன்று வேண்டிக்கொண்டிருக்கிறாள், இவையெல்லாம் யாரென்று தெரியாத ஒரு பெண்ணால் என்று நினைக்கும் போது பயத்துடன் வெட்கமும் கலந்து வந்தது அவளுக்கு.

'இன்னும் எவ்வளவு நேரம் இங்கே ஒளிந்திருக்க முடியும்? எப்படியும் விக்ரமை கொன்றவள் நிச்சயம் என்னை கொல்லாமல் விடப்போவதில்லை. இங்கேயே முட்டாள் மாதிரி போலீஸ் வரும்வரை காத்துக்கொண்டிருப்பதா? இல்லை விஷாலி முந்துவதற்குள் நான் முந்திக்கொள்ள வேண்டுமா?' என்று பல எண்ணங்கள் ராதிகாவிடம் சுற்றிக்கொண்டிருந்தன. ராதிகாவின் நல்ல காலத்திற்கு விட்டிருந்த மழையும் கூட மீண்டும் தூறல் போட ஆரம்பித்திருந்தது. மூன்று மணித்தியாலங்களாக வெளியுலகை காணாது இருந்த ராதிகா போலீசை நம்பி பிரயோஜனமில்லை என்று முடிவெடுத்தவளாய் தலையை சிறிது உயர்த்தி நோட்டமிட ஆரம்பித்தாள்.

அங்கு அவள் கண்ட காட்சி அவளை மீண்டும் புதருக்கடியில் ஒளிந்துவிடச்சொல்லியது. ஒரு கையில் துப்பாக்கியுடன் விஷாலி அவர்கள் வந்த போட்டினை சல்லடை போட்டு தேடிக்கொண்டிருந்தாள். அவள் அங்கு தேடுவது ராதிகாவைத்தான் என்பது ராதிகாவுக்கு புரியாமலில்லை.

'கையில் துப்பாக்கி வைத்திருப்பவளிடம் காலில் கூட விழ முடியாது. இப்போது வெளியே போவது முட்டாள்த்தனம்' என்று பயத்திலும் குளிரிலும் உறைந்து போனவள் மீண்டும் புதருக்கடியில் நங்கூரமிட்டாள்.

சில நிமிடங்களில் தனது தேடுதலை வேறு திசையில் மேற்கொண்டபடி அவ்விடம் விட்டு நகர்ந்திருந்தாள் விஷாலி. அடிக்கடி வெளியே தலையை உயர்த்தி விஷாலியை நோட்டமிட்டுக்கொண்டிருந்த ராதிகாவின் கண்ணிலிருந்து மறைந்து விட்டிருந்தாள் விஷாலி.

மீண்டும் என்ன செய்யலாமென யோசனையில் ஆழ்ந்த ராதிகாவிற்கு அப்போது அவள் காதில் கேட்ட குரல் கடலில் மூழ்கிக்கொண்டிருந்தவனுக்கு கையில் அகப்பட்ட துரும்பாக தெரிந்தது.

"ராதிகா..... ராதிகா....."

அந்த மயான அமைதியில் தூறிய மழைத்தூறல் நடுவிலும் ராதிகாவை யாரோ தேடிக்கொண்டிருப்பதை அந்த சோர்ந்து போன ஆண் குரல் காட்டியது.



- தொடரும்-​
 
Status
Not open for further replies.
Top